Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Narrator Gender
close
17 results
Dutch Keywords: satan Place of Narration: Boelenslaan
In muoike fan my, dat wie in healsuster fan Hindrik-om. (Hindrik Ophuis). Sy lei in kear op bêd, doe siet de duvel by har op it bêdsbuordtsje. "Né, Satan," sei se, "dû kinst my net krije, hwant ik wurd net loslitten fan de Heare."
nl.verhalenbank.17597
Mike Ruerd is smiten woarn fan 'e Satan. De duvel hie him foargoed topakken. Op ien fan 'e houtsjes dy't oer de sleatten leinen fan 'e Skeanpaden (fan Readskuorre nei de Heide) dêr is Bouke Schievink al us smiten woarn. Bouke wie in raren en sûpte as in kreupel.
nl.verhalenbank.17596
Sokken hienen in toverboek. Dêr stienen dy duvelskunsten allegear yn. Sa'n toverboek koenen se noait wer kwyt wurde.
nl.verhalenbank.21556
Us heit (Thomas Bruining) hat de duvel sjoen. Hy hat yn 'e gedaente fan in bok by ús heit foar 't bêd stien. Hy seach heit lyk oan, mar hy die heit neat. Heit bleau standfêstich en sei: "Satan, wijk van mij" en "Here, kom bij mij." En de bok is fuort gien.
nl.verhalenbank.17728
Minse Griper wenne oan 'e Spekloane to Boelensloane. It wie myn âldomke. Syn wiif Tryn Snipel koe kaertlizze. Hja wie in suster fan myn beppe Antsje Snipel. Minse Griper hie in toverboek. Dat hied er fan 'e duvel. Yn dat boek lies er achterstofoar. Sa koed er soldaetsjes ta de hurddobbe útkomme litte. Hy koe ek minsken útklaeije litte. Dat hat er ús mem...
nl.verhalenbank.18214
Op 'e merk wie froeger altyd in tinte mei in swarte spegel. Men seach dêryn in frommes. Dat wie dan deselde dêr't men letter mei trouwe soe. Of de duvel, dêr't men jin oan forkeapje soe. Of in deakiste. Dan soe dyselde net trouwe.
nl.verhalenbank.21554
Foppe Sint (=Foppe Ophuis; ien út in tsjoensterlaech) wenne yn 'e Harkema. It wie myn pake. Hy hie in wikseldaelder en se seinen ek dat er him oan 'e duvel forkocht hie. Hy praette net fris. Op in kear wied er by ús, doe wie ik noch in famke. Hy woe sitten gean en doe luts ik gau de stoel achter him wei, doe foel er achteroer oer de flier. "O heden...
nl.verhalenbank.17594
De duvel kin oeral trochhinne, sizze se. Hy krûpt wol troch 't goatsgat.
nl.verhalenbank.21423
Guon dy't in forboun ha mei de duvel, dy binne kûgelfrij. Sokken ha ek in wikseldaelder. Om dy to krijen matte se nei de ien of oare tsjerke ta - ik wyt net krekt hòkker tsjerke. Dêr matte se in kear of hwat om hinne rinne mei in kat en dan matte se troch de doar roppe: "Kat forkocht! Kat forkocht!" Dan komt der in hân om 't hoekje fan 'e tsjerkedoar. Dy...
nl.verhalenbank.17734
Doe't ús mem yn 'e Westerein wenne, wie der in âld man by har yn 'e kost. Dy moest der nachts faek ôf. Dan moest er in lykstaesje sjen. Hy wie al sa âld en sa minnichjes, dat hy koe hast net mear út bêd wei komme. "O Klare, Klare," sei er dan, "ik mat wer fuort." Dan stie er op syn skonken to triljen. Hy woarde dan oer hagen en oer hekken hinne smiten om...
nl.verhalenbank.17723
Myn wiif har pake, âlde Foppe Nieuwenhuis fortelde: Der wie us in faem, dy tsjinne by de boer. Dat fanke hie noait forkearing. Op in kear sei se: "Nou wol 'k joun in feint ha, as wie 't de duvel ek." Dy jouns kom der in feint om har. Sy lieten him der yn. 't Wie in hiele raren ien om to sjen en hy hie in pear fremde fuotten. De boerinne hie fuort troch,...
nl.verhalenbank.21557
Sytse Jager wenne yn 'e Smoarhoeke. Hy wie ien fan 'e jonges fan Hindrik en Trui. Hy wie doe noch frijgesel en wenne by syn âlden yn. Op in kear kom er midden yn 'e nacht thús. By harren achter hûs wie de sleat krekt slatte. De slatswâl stie der noch. Doe seach Sytse dêr op 'e slatswâl in dikke wite geit omdânsjen. Dy sprong al mar hinne en wer, en dat yn...
nl.verhalenbank.21204
Frijmitselders binne kûgelfrij. Sy binne mei de duvel anneks. Om 'e sawn jier mat der in frijmitselder stjerre.
nl.verhalenbank.21551
Ik haw us heard fan twa, dy hienen in man rinnen sjoen troch 't sân. Doe't se yn 't sân seagen wienen dat houneleasten. Hoe kin dat? Hat dy man hounepoaten hawn?
nl.verhalenbank.21559
Op in joun kom myn wiif Brecht de kant fan Kromelle út wei. Hja kom by de doomny wei, hja hie bilidenis dien. De bilidenisplaet hie se ûnder 'e earm. Doe't se oan 't Bouwekleaster ta wie, dêr't in lantearne brânde, seach se hwat oankommen. 't Wie swart. 't Hie de gedaente fan in minske. Mar 't wìe nèt in minske, dat koe se wol sjen. Hja tocht: nou mat ik...
nl.verhalenbank.21202
By de Krúswei yn 'e Harkema wie 't froeger allegear perseeltsje-lân. Dêr stie us op in joun in kloftsje jongfolk by inoar. Dêr wie Sytse Jager ek by. Sytse Jager wie ien fan 'e raersten fan 'e Harkema. Unforskillich en ek noch gemeen. Sytse sei: "Ik mat even út 'e broek." Hy gong oer de dyk it lân yn. Dêr wie in dobbe flakby. Dy dobbe wie leech. Dêr...
nl.verhalenbank.21203
Heit en mem (Thomas en Klare) stienen froeger faek mei in kream op 'e merken. Op in kear doe wienen se op 'e weromreis hjir hinne. Sy hienen alles op in karre laden en dêr roannen fjouwer hounen foar. Doe't se oan dizz' kant Eastemar wienen, woarde de karre mei alle hebben en houden, mei de hounen der by samar fan 'e wei tild oer beammen en alles hinne en...
nl.verhalenbank.17658
17