Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
Der hie by Jehannes Hinses in boer west fan Grinslân. Dy hie sein: Ik bin forlegen mei myn fé. Sa en sa. De man wie widner.
It fé wie alris earder siik west en nóu wie 't noch slimmer.
"Sjoch," sei er tsjin Jehannes Hinses, "'k ha hier fan 'e kij meinom." Jehannes Hinses biseach it.
"Nou," sei er, "dìzze kou mast mar ris hwat koekjes jaen, dy wurdt...
nl.verhalenbank.24704
Thomas en Clare rieden mei de hounekarre. Doe passearde der in lykstaesje, dy't se net seagen. Sy woarden mei karre en al yn 'e berm set. Doe't de lykstaesje foarby wie koenen se wer fierder.
nl.verhalenbank.27580
Der wie in faem, dy wie o sa moedich. Hja tsjinne by in boer en boerinne. Dy wienen us fuort togearre. Doe bleau dy faem allinne thús. Dy moest op it hûs passe. Doe kommen dêr dy nachts rovers. Der siet in gleske yn 'e doar. Ien fan 'e rovers die dat iepen en stuts syn holle der troch. De faem houde mei in swurd de kop der ôf en sette dy kop op 'e tafel....
nl.verhalenbank.19309
Toverboeken
Us memme pake, it wie in Gabe Kats, dy hie sokke boeken. Dêr siet in reade krúsbân om. Men moast se lêze fan efteren nei foaren. Men koe der fan alles mei útheve. As bygelyks ien dêr't se de pik op hienen der lâns kaam mei hynder-en-wein, dy lieten se samar stilstean. Sokke grappen hie oerpake dan wol ris. Mar op 't lêst kaam dy man te...
nl.verhalenbank.12464
Yn Mearum (= Marum Gr.) wenne in man dy bileefde ek altyd nuvere dingen. Tominsten neffens syn sizzen. Hy hiet fan Leffert Boonstra en wie koopman. Hy ried mei de hounekarre nei Grins.
"Op in kear," sei er, "hie 'k safolle handel, dat ik moest alles opstapelje op 'e karre, de iene kiste op 'e oare. Hinnen en kninen en biggen en neam mar op. It wie in...
nl.verhalenbank.27592
Der wie in man dy kom der oanriden mei in hynder en wein. 't Wie by in brede feart. Doe klonk der in stim út dy feart: "De tijd is er wel, maar de man is der niet."
Doe is dy man fuort dêrnei yn 'e feart riden en fordronken.
nl.verhalenbank.17727
Myn wiif har folk seagen froeger allegear wylde lantearnen op 'e Folgersterloane. 't Wie in rige ljochtsjes achterelkoar. "Sjochris," sei skoanmem, "sa'n weinen achterelkoar." Dat woarde letter de tram fan Drachten nei Grins.
nl.verhalenbank.17652
In tige sterke keardel wie ek Piter Scheper. Dy wenne op Luchtenveld by Houtigehage.
Op in kear wied er mei hynder en wein op 'e dyk. 't Wie net sa'n bêste wein mear. Doe hearde er dat de fjilden bigounen to knappen. "Owé," tocht er, "aenst bijowt it spul him." Doe hied er mei beide hannen de bûkberje fan 'e wein optild, sadat de fjilden neat to dragen...
nl.verhalenbank.37769
Us heit, Marten Bijma kom us op in kear by jountiid fan 't Fean werom. Doe't er by 't Blauhûs ôfdraeid wie en de wei nei de Loane oproan, kaem der in beest achter him oan. Heit gong op 'e knibbels lizzen om better sjen to kinnen hwat foar in beest it wie. It wie hiel great en giel en it klapte mei de earen. It gong deun by heit lâns en bleau by him oant...
nl.verhalenbank.17590
Sterke Hearke hat us by in boer op it Bomkleaster pûr allinne in weinfol dong út it skerngat lutsen. De boer woe 't net leauwe, doe't se it him fortelden, mar doe is er der hinne gien en doe seach er in pear soallen fan skuon op 'e skerne lizzen. Hy naem se yn 'e hannen. Dy soallen wienen fan Hearke syn skuon. Dy wienen der ûnder 't lûken ûnderwei barst.
nl.verhalenbank.21208
Hearke luts in weinfol dong samar allinne fuort.
nl.verhalenbank.17587
In soan fan Bareld Pultrum ried us mei de wein fan Houtigehage nei 't Jachtfjild ta. Doe siet der him in fôlle achternei en dy achterfolge de wein oan it Jachtfjild ta. It wie in hiel nuvere fôlle mei allerhande kleuren.
nl.verhalenbank.17039
Hearke wie boerearbeider by Kloosterman op it Bomkleaster.
Doe soe it hynder dêr ris in weinfol dong út it skerngat lûke, mar it beest koe de skrip net krije. Doe gong Hearke by it tiksel stean en luts de wein der allinne út.
nl.verhalenbank.28169
Dikke Wytse wenne op 'e Trije Roede. It hûs stiet der noch. Syn namme wie Wytse Landheer. Op in dei yn 'e hjerst wie er oan 't jirpeldollen. De jirpels kommen fuort op 'e wein.
Der bleau nachts net in jirpel op 't lân lizzen fanwege dieverij. Doe't Wytse de wein fol hie, koe 't hynder it net lûke.
Syn soan Jan hied er by him.
Wytse en Jan skouwe togearre...
nl.verhalenbank.25102
Op it Bomkleaster by de Kloostermannen wienen se oan 't dong opladen út it skerngat wei. Der stienen twa hynders foar de wein. De hyns soenen 't der útlûke, mar doe rekken de stringen stikken en ien sile gong stikken. De hyns koenen de dong der net weikrije.
Doe wie Hearke der oan kom. "Hwat spektakel ha jim dêr?" hied er frege.
De boer sei: "De bliksemse...
nl.verhalenbank.25099
It mat gebeurd wêze op it Bomkleaster, dêr't Hearke boerearbeider wie, doe koenen de hynders it foer dong net út it skerngat weilûke. Doe hie Hearke him foar de wein spand en him der hielendal allinne útlutsen.
nl.verhalenbank.37836
Sterke Hearke dy luts pûrallinne in foer stront út it skernegat wei.
nl.verhalenbank.23935
Op 't Bomkleaster mat er boerearbeider west ha. Dêr hat er pûrallinne in weinfol dong ta 't skerngat útlutsen, doe't de hynders it net rêdde koenen.
nl.verhalenbank.32237
Wy wienen foar de poepen oan 't wurk yn 't Joadefjild oan dizze kant Mearum. 't Wie yn 'e oarloch. Doe kom der in ekster op ús ta, dy bleau op in pear meter fan ús ôf.
Wopke Hoekstra, in maet fan my, sei: "Der komt aenst hwat to dwaen." Hwant dy ekster skattere mar. Hy woe hwat fortelle. Gjin healûre letter kommen der greate weinen oan fan 'e poepen. Dêr...
nl.verhalenbank.28086
It is sahwat sechstich jier lyn, doe wenne hjir in skuonmakker. Deis wied er altyd oan 't skuonmeitsjen en jouns brocht er de skuon bylâns op 'e karre. Syn dochter Jeltsje gong dan faek mei.
"Op in joun," fortelde Jeltsje, "rieden wy op it rjochte ein tusken Boelensloane en Blauhûs. Doe woenen de hounen ynienen net in stap fierder gean. Heit sei: - Kom...
nl.verhalenbank.32418
