Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Narrator Gender
close
16 datasets found
Dutch Keywords: knecht Place of Narration: Boelenslaan
To Hurdegaryp hat in hekke stien, dy gong nachts tolve ûre altyd iepen. Der wurdt wol sein dat dêr de baron in feint deaslein hat. Hy die dat mei it hoofdstel fan in hynder, krekt op it plak dêr't dy hekke letter kom. Doe ha se dêr letter in tichtsluting makke. Dat wie in gewoane peal mei in ketting der oan. Dy peal siet oerdwars. Mar hy wie de oare...
nl.verhalenbank.26106
Myn oerbeppe wie us allinne thús. It folk wie it lân yn. Doe kom der in poep by de doar, dy 't frege om foar in dûbeltsje spek. Beppe doarst it net to krijen, hwant hy koe har wol yn 'e kelder opslute. Dêrom bea se him in dûbeltsje oan, mar dat woed er net ha. Hy hâldde mar oan, hy woe spek ha. Der siet in forskuorrende houn oan 't ketting, dat wie Mops....
nl.verhalenbank.21725
Der wennen in lytsfeint en in greatfeint by in boer. De greatfeint sei tsjin 'e lytsfeint: "Hwat sjuchstû der min út, jong. Hwat bistû meger en gammel." De lytsfeint sei: "Ik yt oars goed. Mar nachts, dan ha 'k altyd in straf." "Hoedat sa?" frege de greatfeint. "Nachts komt de boerinne altyd by myn bêd en dan mat ik der altyd mei har op út. Alle nachten...
nl.verhalenbank.17731
Imke wie ris by in boer achter Ljouwert yn 'e ûngetiid. It wie op in dei dat it reinde en 't wie gjin heawaer. Dêr stie in greate houtbult op it hiem en de boer sei tsjin Imke: "Dû kinst wol bigjinne to houtsaegjen, dan hast hwat to dwaen." De boer gong yn 'e hûs. Doe't er efkes letter wer bûten kaem wie alle hout al sage.
nl.verhalenbank.32228
Op 't Wytfean wenne in feint by de boer. Dy feint strúnde in bult allinne om. "Jonge," sei de boer us op in kear tsjin him, "dû mast nei it lân ta to dongstruijen." Dêr lei in hoeke dong fan komsa op dat lân. Sy hienen dagen riden hawn om it dêr to bringen. Nou moest de feint al dy bultsjes út elkoar struije. 't Wie in ein fan 'e plaets ôf. De boer sjocht...
nl.verhalenbank.25813
Der wie in boer, dy hie in feint en in faem by him yn tsjinst. Hy hie ek in mot, en dy moest bigje. Hy sei tsjin 'e feint: "Hoe matte wy dat nou ha? Der mat by wekke wurde." Doe sei de feint: "Ik wyt it wol: ik gean earst in heale nacht yn 't bargehok en dan de faem. Beurt om beurt." Dat wie de boer goed. De feint gong yn 't hok sitten en doe't it tolve...
nl.verhalenbank.27911
Imke de Jong wie ris to Grypskerk. Dêr kommen twa arbeiders by de boer wei. Jimme ha fan 'e wike neat tofolle fortsjinne, wol? sei er tsjin har. Né, seinen dy arbeiders. Nou, sei Imke, hjir ha jim elk in ryksdaelder fan my. Gean mar yn 't café en keapje foar jim elk in buorrel. De beide arbeiders nommen de ryksdaelders yn dank oan en kochten elk ien. Mar...
nl.verhalenbank.17019
Op it Rûchsân wenne in boer. De faem fan de boerinne hie forkearing mar de feint waerd siik en stoar. In skoftsje letter sei de soan fan de boer tsjin de faem: "Dû doarst joun net in biesemstok op it grêf fan dyn feint sette." De jouns stapt de faem mei in biezemstok nei it tsjerkhôf. Mar as hja op it hôf stappe sil, stroffelt sy en komt sa raer to...
nl.verhalenbank.10774
Ik wie boerefeint yn Surhuzum. Op in kear kom ik de moarns fjouwer ûre ta de plaets út, doe seach ik dat der ien yn 't hôf wie. Ik tocht: dy sit ta de apels. "Goeije morgen", sei 'k, mar hy sei neat werom. Ik sei nochris fan "Goeije morgen", mar hy sei wèr neat. Ik tocht: Hâld dy dan mar stil. Ik gong nei de wei ta. Mar doe't ik op 'e wei wie en fierder...
nl.verhalenbank.25254
Myn wiif har pake, âlde Foppe Nieuwenhuis fortelde: Der wie us in faem, dy tsjinne by de boer. Dat fanke hie noait forkearing. Op in kear sei se: "Nou wol 'k joun in feint ha, as wie 't de duvel ek." Dy jouns kom der in feint om har. Sy lieten him der yn. 't Wie in hiele raren ien om to sjen en hy hie in pear fremde fuotten. De boerinne hie fuort troch,...
nl.verhalenbank.21557
Yn Droegeham stiet in plaets, tichte by de Tille. 't Is op ien nei de lêste. Dêr wennet Albert Buma op. Froeger wie dêr in feart. Der hat doe in boerefaem op dy plaets tahâlden, dy gong der nachts altyd ôf. Dan bigong se to skrobjen en to bjinnen en to dweiljen en dan makke se alles skjin. Sy hie altyd foar moade it wetter út 'e feart to heljen en wylst...
nl.verhalenbank.21213
Myn wiif Brecht hat boerefaem west op it Wytfean by Piter Tammes Oosterhof. Oebele van der Sluis wie dêr doe feint. 't Wie yn 'e tiid fan 'e Spaenske gryp fan 1918, doe gebeurde it dat Paulus van Minnen fan Eastemar dêr by har it lytshûs en de skuorre fortimmere. Doe hearde myn wiif dêr nacht op nacht timmerjen. Sy woarde der wekker fan. Mar yn...
nl.verhalenbank.21199
Hjir wennen trije bruorren dy skreauwen har Dalstra. Dêr is noch skaei fan. Ien fan dy bruorren hie boerefeint west yn Nyegea yn in âlde greate stjelp by twa âlde minsken. Dy feint rekke dêr wei, mar letter gong er dêr us op in kear mei syn beide bruorren hinne to jounpraten. Sy woarden freonlik ûntfongen. Sy woarden yn 'e hûs noege en krigen kofje. Doe...
nl.verhalenbank.25488
Yn Surhuzum wenne in âld smid. De Boer skreau er him. Hy wie duvelbander. Der wenne ek in âldfeint yn Surhuzum, dy hiet fan Jan. Griet wie syn húshâldster. Griet sei: "Jan, ik gean maeije by dy wei." "Soa," sei Jan. "Jan," sei se, "ik gean nou by dy wei." "Goed," sei Jan. 't Wie Griet der om to rêdden Jan to krijen, mar Jan nom in oare hûshâldster. Dat...
nl.verhalenbank.21716
Der wie in jonge, dy tsjinne as lytsfeint by de boer. 't Wie dy deis merke yn 't doarp en dêr woe dy jonge de middeis graech hinne. Mar de boer sei: dat kin net, dû mast hjoed dong út elkoar struije. Fansels, sei er, ast dat dien haste, meist wol nei de merke ta. Mar it wie sa'n put wurk, dat in gewoan minske hie der op syn minst twa dagen wurk oan. Mar...
nl.verhalenbank.24875
Us mem fortelde, der wie in jonge feint, dy moest moarns altyd nei 't lân ta to skiepmelken. Op in kear kom der in wite gedaente op him ta. Dêr wie dy jonge binaud foar en hy gong werom. Dat gebeurde de oare deis wer. Doe sei de arbeider fan 'e boer, dêr't dy jonge wie: Nou sil ik dêr ris hinne. Hy hie in stik izer by him. Hy wachte by de barte dy't oer...
nl.verhalenbank.28319
35