Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
Thomas en Clare rieden mei de hounekarre. Doe passearde der in lykstaesje, dy't se net seagen. Sy woarden mei karre en al yn 'e berm set. Doe't de lykstaesje foarby wie koenen se wer fierder.
nl.verhalenbank.27580
Minse Griper wie troud mei Tryn Snipel. Tryn wie kaertlizter. Minse koe mear as in oar. Hy koe samar in flesse drank yn 'e hûs komme litte. Hy stjûrde skoppenboer fuort en dan moest in oar de flesse drank oannimme.
Op in kear doarst dyselde dat net dwaen. Doe sweefde de flesse mei drank hyltyd mar om 'e lampe hinne.
Doe hat dy man him op 't lêst...
nl.verhalenbank.17669
Oan 'e Warreboskloane seagen in suster fan my en dy har man (Hindrik van der Meer) allegear fjûr boven in hûs. Mar yn werklikheit wie der gjin fjûr. Net lang dêrnei is 't hûs ôfbrând.
nl.verhalenbank.32417
In man forwiet syn wiif altyd, dat hja tofolle forbrûkte.
Op in kear gong er nei Drachten ta.
Werom op 'e Folgerster loane roannen strapeltsjes ryksdaelders by de wei del. Doe woarde de man deabinaud. Hy doarst der net oan to kommen, hwant hy wie der fêst fan oertsjûge dat er yn forsiking brocht woarde. Noait hat er wer kreaud mei de frou om 't jild.
A.B.?
nl.verhalenbank.21732
Jan en syn wiif Bart kreauwen gauris om 'e sinten. Dan forwiet Jan har, dat Bart der to rûch mei om sprong, hwant Jan mocht och sa graech jild lije. Sy wennen yn 't Poalsfjild by de Skieding.
Op in joun kaem Jan fan Drachten werom. Hy roan de Folgersterloane del en sa nei de Skieding ta. Underweis seach er allegear steapeltsjes ryksdaelders lizzen oan 'e...
nl.verhalenbank.17025
Kostverloren sa hite in mennich huzen tichte by de Skieding en de Trije Roede. Dêr wenne in man dy roan by syn frou wei. Hy liet har sitte. It wie in Hollander. Us beppe frege him: "Man, hwerom geane jo fuort?" "Och," sei er doe, "de kost is hier doch ferloren." Sadwaende ha se dat streekje 'kostverloren' neamd.
nl.verhalenbank.21433
Us heit Piter wie noch mar even troud. Op in kear sei ús mem: "Sille wy even nei myn folk ta?" "Bêst", sei heit.
Doe't se wer op hûs ta roannen, gongen se oer in sânreed. Heit sei ynienen tsjin mem: "Pas op, gean hwat oer side. 't Is hjir allegear wetter."
"Ei né," sei mem, "der is gjin wetter."
"Doe," sa fortelde heit letter, "stie 'k foar twa keardels,...
nl.verhalenbank.21209
Myn heit en mem (Thoma en Klare) reizgen nei de merken ta. Op in nacht ha se in rare gisel makke. Se woarden mei de hounekarre en de fjouwer hounen derby op it Wytfean samar oer de beammen hinne tild en kommen yn 'e sleat tolânne.
nl.verhalenbank.19596
Alde Japik Nauta wenne yn 'e Harkema op 'e Bulten yn in boereplaetske. Dy syn frou wie bitsjoend. Dat wie 't wurk fan Alle Tet. Sy binne doe nei greate Wopke tagong, dy't yn Kûkherne wenne. Dy hat doe by har west.
Wopke lei har yn elke hân in flesse. Dy moest se in skoft beet hâlde. Hja moest se foaral net falle litte. As hja se falle litten hie, dan hie...
nl.verhalenbank.28157
Myn frou moest beppe sizze tsjin Frânse Hinke út 'e Rottefalle. Der kommen us guon by har út 'e Harkema. Dy hienen in bern meinom, dat siik wie.
Hinke sei: "Jimme binne hjir mei in levend bern kom, mar jimme komme der net levendich wer mei thús."
En sa wie 't ek. Op 'e weromreis stoar it bern wylst de mem it op 'e earms droech.
nl.verhalenbank.23761
Oan 'e Houtigehaechsterwyk ( = Skoallewyk) wennen Ritske van der Meer en Aeltsje. Dy hienen in jonkje. Dat bern woarde siik, it gûlde en spuide.
"Us Germ is bitsjoend", sei Ritske. Sy fortochten in minske ticht by har yn 'e buert. Sy retten Aeltsje oan om alle skreven by de doarren ticht to stopjen. Ek it kaeisgat en de skoarstien.
In pot mei nuddels en...
nl.verhalenbank.25660
Hjir wennen trije bruorren dy skreauwen har Dalstra. Dêr is noch skaei fan. Ien fan dy bruorren hie boerefeint west yn Nyegea yn in âlde greate stjelp by twa âlde minsken. Dy feint rekke dêr wei, mar letter gong er dêr us op in kear mei syn beide bruorren hinne to jounpraten.
Sy woarden freonlik ûntfongen. Sy woarden yn 'e hûs noege en krigen kofje. Doe...
nl.verhalenbank.25488
Myn broer wie us op in joun by Wopke Hoekstra syn âlden. Wylst er dêr sa siet seach er ynienen in deakiste oer de flier stean. Hy skrikte en seach gau ergens oars hinne. Doe't er wer seach wie de deakiste fuort.
Fjirtsjin dagen letter wie de frou dea.
nl.verhalenbank.21405
Hjir hat in tsjoenster wenne dy koe har foroarje yn in kat. Har man wie boer. Dy kom us op in kear thús ta de achterdoar yn. Hy gong de mjilling del en doe seach er in swarte kat. Hy joech dy kat in skop, dat dy bleau lizzen to jammerjen en to razen.
De oare moarns siet syn eigen frou mei de earm yn 't wynsel. Hja wie de tsjoenster.
nl.verhalenbank.25663
Doe't wy noch mar krekt troud wienen, wienen ik en Miente (myn man) us togearre nei 't Fean ta to jounpraten. Op 'e weromreis yn 'e nacht, doe't wy by it Blauhûs de wei nei de Loane ynslein wienen, hearden wy hwat, dêr't we beide stil fan woarden. Wy kommen deun by elkoar en sa bleauwen wy stean. It wie noait liker as gong der in swerm bijen troch de...
nl.verhalenbank.17700
Gerke Veenstra wie in forwoest man. Syn earste frou wie dea. Doe troude er wer. Willemke hiet syn twadde wiif.
As er jouns by syn wiif op bêd lei, hearde er hiel dúdlik klopjen op it bêdsbuordtsje. Syn wiif hearde it net, hy allinne. It wie syn earste frou, dy't kloppe. Hy hie har net sa moai bihandele.
It klopjen bigong altyd krekt om deselde tiid.
Doe...
nl.verhalenbank.28334
Ik hie spul hawn mei myn âlden, doe kom ik by myn broer Ielke yn 'e hûs. Dêr krige ik ek spul mei, doe kom ik by myn âldste broer yn 'e kost. Dêr wie 't earmoed troef. Syn frou hat sechstjin ûntidige bifallingen hawn, dy bern binne allegear weirekke op 'e dei fan 'e geboarte. Mar trije binne yn leven bleaun, dy binne der nou noch, mar 't binne eins...
nl.verhalenbank.24444
Der wienen in man en frou, dy wennen op 'e rûmte. In suster fan 'e frou wenne by harren yn. De man forstoar. Doe forkochten de beide susters alles en gongen nei 't doarp ta to wenjen.
Op in nacht wie 't hiel min waer. It wearljochte en tongere oan ien tried wei. Doe hearden se bûten flak foar 't hûs in houn. Dat beest blafte en jankte sa, dat de beide...
nl.verhalenbank.19303
Hjir oan 'e Fjouwer Roeden wenne âlde Tsjerk van der Veen, yn 't lêste húske, it tichtste oan 'e Rottefalle. Dy seach op in kear dat der in kiste by him yndroegen woarde. Hy tochte: "Dy is foar my sels." Hwant hy hie 't oan 't hart.
Mar even letter stoar syn frou. De kiste kom op itselde plak to stean dêr't hy him sjoen hie.
Doe't Antsje al in skoftsje yn...
nl.verhalenbank.28087
De jouns foardat myn frou stoar, seach ik har as in lyk. Ik hie 't gefoel dat se dea wie en dochs is se de oare deis pas stoarn.
nl.verhalenbank.23933
