2,380 results
Narrator Gender: male
Spesiale gefallen fan al dy dingen wit ik net sa sear. Ik kin bygelyks net sizze: dat hat dy en dy doe en doe dêr en dêr bileefd. Mar ik wit wol hoe't it yn 't algemien tagong yn myn jonge tiid. Wy wennen yn Twizelerheide, oan 'e Swâdde. It wie och sa'n earme streek en doe allegear noch heide. De minsken wienen allegearre earm. Foar stammerige Harm wienen...
nl.verhalenbank.29816
Kampioen 118 (januari 2003) 1, p. 62-64. De sage van de Witte Wieven John Damen Niet ver van Lochem ligt de Lochemse Berg. Boven op die Lochemse Berg ligt een diepe kuil, bekend als de Witte Wievenkuil. Hoe die kuil aan zijn naam komt? Dat kunnen ze je in de buurtschap Zwiep haarfijn vertellen. Daar woont Gé Postel, net als zijn voorvaderen van beroep:...
nl.verhalenbank.35144
Bearn van der Woude fortelde: Ik wie us in kear by Hindrik Pikelhearring (= van der Molen). Doe sei Hindrik tsjin my: "Bearn, ik ha noch in bigje. Dat wie krekt hwat foar dy. Wolst it keapje?" Ik sei: "Ik ha gjin sinten." "Hoechst der ek net folle foar to jaen", sei Hindrik, hy is goedkeep. Ik sei: "Ik mat him earst mar ris sjen." Doe wy der hinne. 't Wie...
nl.verhalenbank.26059
Spookdieren Een jonge boer had ongeveer veertig jaar terug iets zeer eigenaardigs meegemaakt. Hij kwam op zondagavond een beetje laat thuis van de meid en ging naar bed. Hij had in het geheel niet gedronken. Nauwelijks echter lag hij op bed of hij hoorde de konijnen schreeuwen. Hij stond op, daar hij dacht, dat er iemand was binnengebroken om ze te...
nl.verhalenbank.13434
Vrouw Van Dijk van 't spoorblok in Hekendorp, die was heel wat mans. As d'r een vrouw mos bevalle, dan gonge ze naar d'r toe. En as d'r hut of her een koei in 't water zat, tien twaalf boere d'r bij, trekke mit touwe, lauw kans. Maar dan, vrouw Van Dijk d'r bij hale! Ze aaide de koei over z'n kop. "Kom maar beessie!" zee ze dan. En de koei sprong inene op...
nl.verhalenbank.70391
By de Hoantsjetún (yn 'e buert fan 'e Lauwers, tusken Surhústerfean en Grinzer Pein) dêr wenne myn omke, dy't klompmakker wie. 't Wie dêr altyd fleurich. Hja kaertspilen dêr elke joun en as der gjin stuollen genôch wienen, dan gongen se op 'e turfbak sitten. Op in joun kom der in dikke siperske kat yn. Heit kriget de kat en seit: "Dû der út!" Even letter,...
nl.verhalenbank.20162
Noast ons op de Hörsten woonde vrouger oal Haarm S. Hai wur nooit anders nuimd as Haarm-fiet-pestoor; woorom wai k nait. Haarm-fiet-pestoor kon heksn; mien oln woarschouwden ons veur hom. Wie moggen den ook nait groag noar hom tou goan. Mien ol lu zaggen hom nait geern in huus; ha idee kwoad. Haarm kwam zo mit n gloepstreek achter op dele en luip bie de...
nl.verhalenbank.43927
In Eksel, een dorpje in de Belgische Kempen, zat eens op een avond een boer met zijn knecht te drinken in een herberg. Ze hadden al behoorlijk wat op en zoals dat gewoonlijk gaat als men iets te veel gedronken heeft, begonnen ze te zwetsen en te snoeven. Omdat ze voor elkaar niet onder wilden doen, besloten zij tot twaalf uur in de herberg te blijven en...
nl.verhalenbank.49822
De schaapherder - vroeger bij ons in de contreien scheper genoemd - kwam vaak voor in de verhalen over de gloeiige. Duidelijk, want hij dwaalde vroeger met zijn kudde schapen over de onmetelijke heide en het was juist op de heide waar de verhalen over de gloeiige zich afspeelden. In het kleine Kempische plaatsje Duizel – tussen het gehucht Achtereind en...
nl.verhalenbank.128330
Middelburg ’t Was op ’n dag in november van ’t jaer 1860 dat ‘r laete in de middeg op de deure eklopt wier bie Jôôs Diengemans. Jôôs was slachter en rietdekker en ie weunde op Nieuwland. Jôôs z’n vrouwe dee open en di stoeng de knecht van baes Dekker van ’t Olmenof en die kwam vraege of a Jôôs zō gauw meugeluk nae ’t of wou komme om ’n verreke te...
nl.verhalenbank.46514
Bie n boer dainden es n moal n grode knecht en n lutje knecht. Op n dag vuil et de grode knecht op, dat lutje aal man moagerder wur; ook was e zo stil en zee biekans niks meer. Hai muik zuk dr zörgn over en vruig aan zien kameroad: “Wilt, mien jong, doe vermoagerst bie de dag; wat he-st; scheelt die wat?” “Dat kan ik die nich verteln”, zee Wilt. Grode...
nl.verhalenbank.45695
G: meneer Groot M: Theo Meder Mevr. G.: Mevrouw Groot M: "Nou, dan zijn er verhalen bij Bakker over een spookdier of een spook, dat gezien wordt bij de Aandammerbrug. Heeft u daar ooit iets over gehoord?" G: "Nee. Weet ik niets van." M: "Katten die dansen om een avondmaalsbeker?" G: "..." M: "Van die voorbodes van een sterfgeval: dat er op de deur gebonsd...
nl.verhalenbank.13207
DE ANANSITORI EN HET BIJGELOOF. […] Eens op een Zondag, den dag waarop men zich nog al eens verveelt, wilde ik den tijd trachten te dooden, door naar een gelegenheid te zoeken, om eenige anansitori op te doen. Ik noodigde daartoe eenige gouddelvers ten mijnent uit en wachtte op een geschikt oogenblik, het verzoek tot hen te richten, mij eenige anansitori...
nl.verhalenbank.47439
Gijs de muldersknecht en de groene klauwen. Ik zij nou al twintig jaar op de meulen en die moalt ielke werkdag. Maar der zijn tijen geweest da’t hier nie pluis waar. Maar de baas was nog niet getrouwd en werd altied lastiggevallen door een vrommus waar ik de naam nie van zal noemen al is ze allang dood. Der ging bijna geen dag voorbij of ze klom de meulen...
nl.verhalenbank.69710
Het verhaal van de zeven eksters De molen van Nistelrode heeft een mulder die ook na twaalf uur ’s nachts nog graag wil malen maar de molen vertikt het. Dat is te zeggen: de stenen draaien wel maar der gaat geen korrel kapot. Ten einde raad besluit de mulder zijn knechts om raad te vragen. De eerste knecht schudt alleen met zijnen kop. De tweede schudt...
nl.verhalenbank.69708
’t Ging over Siene Bartels. 't Was geweten dat die ouwe Siene mit ‘n Duvel omgang hao en de zwarte kunsten kon. Siene, da was een heel old versleten wuuf, krom van de rheumatiek, slordig, veul in de doen en laoten, met een afzichtelijk gezicht, een afhangende neuze, wied uutstaonde flaporen en ze had nog rooi haor ook. De kinders in de buurte die gaon...
nl.verhalenbank.128284
Ziel aan de duivel verkocht Trientje de Fransman was 'ne marketenster, da's geleje in 1813 of 1814. Toen is Napoleon gegaon op de Franse baon, toen is Napoleon nog wel verder gevlucht. Da he'k dikkuls geheurd van us moeder en Jaan Verhoeve. Trientje was 'ne marketenster, die d'r ziel aan de duivel haj verkocht, da zinne de mense. Jaan Verhoeve was...
nl.verhalenbank.41631
Een boer uit Oostelbeers had een dochter, die iedere avond met de meiden meeging om de koeien te melken. Dat hoefde ze natuurlijk niet te doen, van de boer, want hij had meiden genoeg. “Maar de dochter deed het graag en een beetje toezicht kon nooit kwaad”, zo dacht de boer. Eens op een avond besloot ze eens om op haar eentje naar de koeien te gaan zien....
nl.verhalenbank.128342
Ik: Wat hef he nô nog meer metmaakt ôp 'n Huunnboarg, want dat interessert mie nog wa meer, zoa-as dat verhaal van Scholtn Leend, dat zö'j misschien ok wa kenn? M: Van dat spit brengn. Ik: He'j dat nô van oe moor heurd, of he'j dat oet een of ander book haald? M: Nee, van older ôp older, nich, dat geet zoa deur. Ik: Wi'j dat es verteln dan? Hier steet...
nl.verhalenbank.128466
De Olde Tooverhekse 't Was 'n olde vrouwe. Op 't ooge leek ze wel tachentig jaor. Zee leup mit 'n stokkien, 't heufd bijnao op de grond. Zee woende moederziele alleen in 'n klein huttien van paolen, stroo en heideplaggen, dat 'n heel ende buten 't dorp stond. Gien boer wol heur in huus hebben en gien minsche kwam bij heur; want zee kon tooveren! Nou is...
nl.verhalenbank.34862
2687