Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Vroeger woonde te Horsten de oude Robbe. Hij kon dieren van de pijn afhelpen, bezetten heet dat. Robbe was rooms. Ook kon hij mensen laten stilstaan. Want niemand durfde 's avonds bij zijn appels.
nl.verhalenbank.43325
Wibe Kloetstra syn beppe Ymk wie in tsjoenster. Sy wenne op Burgumerheide. Wy hienen in skiep, dat hie se bitsjoend. It beest wie alhielendal wyld en fleach by de muorren op. Doe ha wy Alle (fan Burgumerheide) komme litten en dy hat hwat guod op it sket dien, dêr't it skiep troch moest en doe wie 't samar genezen.
nl.verhalenbank.18099
Dyselde tsjoenster, dy't us by twa froulju alhiel ûnforwacht kom, hat ek us in man bitsjoend.
Dy man dy woarde siik. De tsjoenster kom him yn 'e mjitte, doe't er op in wein siet.
"Dû âlde duvel!" sei er, "dû hast my bitsjoend. Dû mast my bilove, dast my wer better makkest!"
"Ik biloof it dy, jonge", sei se.
En doe kloppe se him op 't skouder. Hy is wer...
nl.verhalenbank.20561
Soms sieten de bargen ûnder de kweade minsken. Dan wienen se bitsjoend. Men moest goed oppasse hwa't men by de bargen liet. Net elkenien wie dêrby fortroud.
Wienen de bargen bitsjoend, dan tarden se út. Dan joech it fretten har neat mear.
Men moest in pûde mei duveldrek foar de trôch hingje, dat holp. Meastal wie de tsjoenster fan 'e bargen in man. Soms...
nl.verhalenbank.30088
Dêr wenne neffens heit ek in âld wiif, dy bitsjoende de bern. Hja foroare har yn in boarre.
De bern dy't se bitsjoende wienen alle ûren wekker.
Sa wie der ek us in bern, dat se bitsjoend hie, dat raesde ek altyd. De âlders tochten: dat mat ophâlde. It kessen woarde iepenskuord dêr't it bern op slepte. Dêr siet in krâns yn, dy hellen se der út.
De man hie...
nl.verhalenbank.26174
Wytse Aefke har pake, dat wie Oene Kempenaar.
Dat wie in hiele fremden ien. Hy koe tsjoene. Hy koe de minsken ek better meitsje, as se siik wienen.
As der ien in bloednoas hie, gongen se wol nei him ta.
Dan sei er: "Wolst it hâlde of wolst wer better?"
Dan sei dyselde fansels: "Ik wol wer better."
Dan preuvele hy hwat en hy meneuvele hwat mei de hannen....
nl.verhalenbank.29565
Us beppe wenne yn Hantumer Utbuorren. Sy hat froeger bitsjoend west. Hja wie doe noch jong. Hja hie pankoeken iten by in âld-wiif. Hja wie krekt troud mei ús pake Pier Soepboer.
Sy woarde siik. Pake gong nei Wopke to Kûkherne. It wetter fan beppe nom er mei.
Doe't Wopke dat bisjoen hie, sei er: "Hjir is in drank en nou matte jo gau meitsje dat jo thús...
nl.verhalenbank.23145
Mar Oene Krop wie ek in greate tsjoender. De minsken doarsten him net yn 'e hûs to litten en net by it fé. Hy makke se samar siik.
Myn broer wenne yn Ljouwert. Hy hie in jonkje, dat wie altyd siik en gammel. It wie noait fleurich lyk as oare bern. It siet echt yn 'e pogge. It woe net boartsje en it wie mear dea as levend.
Doe kom dêr ris in swager fan...
nl.verhalenbank.38152
In nicht fan ús wenne yn Kollumersweach. 't Is sahwat in tsien à alwe jier lyn, doe wie hja fiifentritich jier, doe foun se by har famke in krâns yn 't kessen. En dêr siet yn 't kessen ek noch in kraechje fan it famke har jurk. Har famke wie altyd syklik en it stie by myn nicht fêst, dat har dochterke wie bitsjoend. Hja hie fuort ien op it each, dy't it...
nl.verhalenbank.23895
Us buorfrou, dat wie Ritske Aeltsje. Sy wenne op 'e Houtigehage. Dêr hie in berntsje bitsjoend west by harren. Doe gongen se nei 't boerke yn Eastemar. It boerke joech in drankje mei foar 't bern. Hy sei, de earste dy't foar de glêzen komme soe, wie de tsjoenster. Mar sy mocht it drankje net sjen.
Doe't er thús kom hienen se de glêzen bihong en doe it...
nl.verhalenbank.25600
Nolle Koaning (Nolle fan Bouke Syts) koe tsjoene. Bouke Syts sels wie ek in tsjoenster, Nolle hie 't net fan fremd. Hja hâldde der popkes op nei, dêr't se mei nuddels yn stuts.
Nolle kaem by in buorman, dy hie bargen yn 't hok. Doe smiet er syn prûmke dêr yn 't hok. De oare moarns leinen de bargen allegear rjocht op 'e rêch. Se wienen deasiik.
Doe gong dy...
nl.verhalenbank.29760
Rikele Myt wie in greate tsjoenster. Sy helle altyd wetter út 'e put by myn memme suster Trynmoai.
Doe rekke it dochterke fan Trynmoai bitsjoend. 't Bern gûlde jouns altyd, dan hie 't stumper pine. Doe gong Japik-om nei de duvelbanner ta. Hy krige guod, dêr moesten de mem en it berntsje elk fan ynnimme. En it bern moest fan 't boarst.
Doe frege Japik-om:...
nl.verhalenbank.19497
Yn Sumar wenne in âld bolrinster, dy hie har komst altyd by minsken, dy hienen in lyts famke. De bolkoerrinster hie aerdichheit oan 't famke, tominsten sa bearde se en sy woe it lyts bern elke kear op 'e skoat ha. Dan hie se altyd har hân by 't boarst yn en dan tsjoende se mei dy hân ûnder 'e klean om. As se dat dien hie, dan stuts se it bern de finger yn...
nl.verhalenbank.21337
Auteur: Johan van Oss
Bron: Op zolder, achter de put, blz. 25
via www.tremele.nl
Voor alle voorzichtigheid noemen we ze Gerrit en Haske, want we hebben uit Dreumel een crimineel verhaal dat helemaal nog niet zo lang geleden is. Het gebeurde in januari 1938 dat Haske woorden kreeg met Gerrit. Nu is zoiets in Dreumel wel meer gebeurd zonder dat het in de...
nl.verhalenbank.50786
Us heit en dy syn âlden wennen yn 'e Haulerwyk. Nou heart dat by Waskemeer.
Doe't ús heit in jonkje wie, hat er bitsjoend west. Beppe hie in buorwiif yn 'e rekken, hwant dy gong der foar, dat se wol omgong hie mei de kweade.
In tsjoenster mat ienkear yn 'e sawn jier ien deatsjoene foar satan.
Mar beppe woe earst wissichheit ha foardat se it buorwiif...
nl.verhalenbank.21053
Wel een fyftich joar leden kwam hier een boer te wonen. Hy kwam uut Gelderland en hy had een wyf en in stuk of vijf kiender. 't Was een hiel aparte huusholding.
It minske was gewoan minskeschuw - se durfde met gien een te proaten en sy kwam noait tofoarskyn. En de kiender woaren net zo. Se durfden niet met andere kiender te speulen.
Moar de keardel was...
nl.verhalenbank.26979
Myn broer Gosse wie fjirdel jier âld ( = 3_ jaar), doe koed er noch noait rinne.
Alde Pôpe biltsje dy wie altyd by ús. Hy wie keppelbaes en mollefanger ensa, mar hy paste ek faek op ús Gosse. Sy seinen altyd, hy wie in tsjoenster, mar dêr hienen wy ús noait folle oan steurd.
Mar doe woarde Pôpe siik. Dat gebeurde wylst er by Hindrik Tammes yn 't bargehok...
nl.verhalenbank.25649
Us jongste fanke wie alve jier âld. It wie sa'n skoalfanke. Wy leinen mei 't skip by Drachten, yn 'e Lange Wyk. Sy wie mei Jan, in jonkje fan skoalle ta gien en togearre wienen se oan 't hoepeljeijen.
Doe krigen dy beide bern dropkes fan in frou, fan Ale Bigge.
Doe't se thúskaem hie se smoarge hannen. Ik sei: "Hwat hast hawn?"
"Dropkes fan Ale Bigge", sei...
nl.verhalenbank.20800
