Datasets - ISEBEL

As jo hwat fan in tsjoenster krije, matte jo 't noait hielendal opite. Dan wurde jo net bitsjoend. Ite jo 't hielendal op, dan binne jo 't slachtoffer fan 'e tsjoenster.

aannemen

nl.verhalenbank.25955

As men in apel fan in tsjoenster kriget foroaret dy yn in pod. Men mat altyd in stikje apel weismite. Dan wurdt dy pod noait folwoechsen.

aannemen

nl.verhalenbank.25613

Der wie ek in man, dat wie in tsjoenster. Dêr kom by him op in kear besite. Doe helle dy man in koeke op. Hy sei: "Dy sil 'k sels wol even ompartsje." Doe hat er ien bitsjoend. 't Gebeurde yn 'e Houtigehage.

betoverd

nl.verhalenbank.25614

Hindrik Ophuis syn wiif gong der wol op út to naeijen. Sy kom ek by in frommes, dat wie in tsjoenster. Dêr krige se in stik krintebôlle en hja hie forgetten de earste hap út to spuijen. Hie se dat dien dan koe 't gjin gefaer. Sy kom thús, deabinaud. Mar har eigen keardel Hindrik Ophuis wie ek in tsjoenster. Dy wist der alles fan en sei: Dû mast...

borst

nl.verhalenbank.12315

As bern woarde ús forteld, as wy hwat opieten, dat in tsjoenster ús joech, dan krigen wy in pod yn 't liif. Om dy kwyt to reitsjen, moest men safolle griene sjippe en in stik of hwat spjelden en safolle wetter dêr op mei elkoar siede. Dan moest men dat focht dêr ôf dreagje. En dan moest men fan dat focht nou en dan hwat opdrinke. Men woarde dan bot...

afgieten

nl.verhalenbank.21096

Froukje tsjinne by minsken yn Quatrebras. (Dêrnei hat myn suster dêr tsjinne) Froukje gong faek nei in winkelfrou ta yn Quatrebras om boadskippen. Dy winkelfrou dat wie in tsjoenster. Hja joech faek suertsjes en muntsjes of dropkes op 'e boadskippen ta, mar Froukje iet se noait op. Dêr paste se wol foar op. Sy lei dat spul op it bêdsbuordtsje del. En sy...

barricaderen

nl.verhalenbank.18100

Soms sieten de bargen ûnder de kweade minsken. Dan wienen se bitsjoend. Men moest goed oppasse hwa't men by de bargen liet. Net elkenien wie dêrby fortroud. Wienen de bargen bitsjoend, dan tarden se út. Dan joech it fretten har neat mear. Men moest in pûde mei duveldrek foar de trôch hingje, dat holp. Meastal wie de tsjoenster fan 'e bargen in man. Soms...

afhandig

nl.verhalenbank.30088

Ik naeide froeger by in bakker yn Surhuzum. Dêr skean foaroer stie in boereplaets. Schors hieten de minsken dy't dêr op wennen. De boerinne brocht wol us sûpe by de bakker en harren. Ik wie doe sa'n achttsjin jier. De frou woe der gjin sûpe fan ha en de bakker ek net, hwant dy boerinne gong foar in tsjoenster troch, en dan koenen se wol us bitsjoend...

angst

nl.verhalenbank.21394

Ergens yn in hûs yn Ten Post (Gr.) sieten in hiel soad katten. Dy sieten mei elkoar om in greate panne mei brij hinne. Mar sy kommen der net oan, hwant ien fan 'e katten hie sein: "Net earder ite of earst mat de dikke duif komme." It wienen allegearre tsjoensters, dy katten. Der stienen minsken om 't hoekje fan 'e doar, en dy hearden dat dy kat dat sei....

brij

nl.verhalenbank.18096

As men in apel fan in tsjoenster krijt, mat men dy apel noait hielendal opite. Hwant oars krijt men in levende pod yn 't liif. Wy mochten ek noait trije kear achter elkoar "ja" sizze. Hwant dan hie de tsjoenster jin yn 'e macht. Der wie froeger in jonkje, dêr boarten wy wol mei. As der in âld minske foarby gong, dan sei er altyd: "Ien âlde duvel, twa,...

nl.verhalenbank.20735

Twa bruorren fan my en noch in peart feinten fan 'e Sweagerbosk hienen us by ús to hofkesjongen west. De apels, dy't se stellen hienen, ieten se op op in stik lân yn 'e wâl. Doe sei de iene jin de oare: "Sjoch, hwat is dat?" Der sweefde in leider oer har hinne en dêr wie in man op dy leider. Dat wie in tsjoenster, dy't nei in oare tsjoenster ta soe.

appel

nl.verhalenbank.20916

As Rikele Myt jin hwat joech, moest men dat noait opite, hwant dat foroare yn in pod. Rikele Myt joech sels ta dat se in tsjoenster wie. As se jin in apel joech, moest men dy ûnder in kop lizze en dan nei trije dagen der wer nei sjen. Dan wie 't in pod. Myt siet jouns mei in spjelde to prippen yn in popke. Dan wie se wer oan 't tsjoenen.

nl.verhalenbank.19511

Japik Kooistra fan Sweagerfean hie bargen yn 't hok. Boate Griet wie in lyts wyfke, dat tsjoene koe. Dy wenne njonken Japik Kooistra. Sy kom us op in moarn by him yn 't bargehok. Doe striek se de baerch oer de rêch. Doe woe de baerch noait wer frette.

aanraken

nl.verhalenbank.24078

Myn man syn tante dy hie in famke, dat wie bitsjoend. Sy wennen oan 'e Skieding. Rikele Myt krige dêr de skuld fan. Sy ha alle gatten yn 'e hûs tichtmakke, alles - èk it kaeisgat. Doe ha se in panne mei spjelden oer 't fjûr set. Dy moesten siede. Doe kom de tsjoenster om 'e doar hinne. Dy raesde it út fan 'e pine. Hja hie it famke in kear in stik brea mei...

nl.verhalenbank.27900

Us beppe wenne yn Hantumer Utbuorren. Sy hat froeger bitsjoend west. Hja wie doe noch jong. Hja hie pankoeken iten by in âld-wiif. Hja wie krekt troud mei ús pake Pier Soepboer. Sy woarde siik. Pake gong nei Wopke to Kûkherne. It wetter fan beppe nom er mei. Doe't Wopke dat bisjoen hie, sei er: "Hjir is in drank en nou matte jo gau meitsje dat jo thús...

beest

nl.verhalenbank.23145

Us heit, Joeke Wybenga, wie ûnder tsjinst mei noch ien. Dat wie in Grinslanner en dy koe mear as in oar. It wie Imke de Jong. Dêr wie heit wol faek by. Op in kear doe hienen se honger. Imke sei tsjin heit: "Sille wy togearre in bôlle keapje?" "Jonge ja", sei heit. Doe gongen se in bakkerswinkel yn en kochten in bôlle. Heit lei in goune op 'e toanbank. Mar...

arbeid

nl.verhalenbank.21577

Myn broer Gosse wie fjirdel jier âld ( = 3_ jaar), doe koed er noch noait rinne. Alde Pôpe biltsje dy wie altyd by ús. Hy wie keppelbaes en mollefanger ensa, mar hy paste ek faek op ús Gosse. Sy seinen altyd, hy wie in tsjoenster, mar dêr hienen wy ús noait folle oan steurd. Mar doe woarde Pôpe siik. Dat gebeurde wylst er by Hindrik Tammes yn 't bargehok...

nl.verhalenbank.25649

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur