Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
114 results
Dutch Keywords: sterven Narrator Gender: female
Op 't Formanjepaed ûnder Damwâld tsjoenden twa neakene berntsjes om. Dy hienen gjin deakleantsjes meikrigen en koenen sadwaende de rêst net fine.
nl.verhalenbank.25122
Vroeger werden er bij ons op school verhalen verteld over 'geesten oproepen'. Het was gevaarlijk, en je moest heel goed uitkijken welke vragen je aan de geest stelde. Er werd verteld over kinderen die bij iemand thuis glaasje gingen draaien. Een meisje had toen aan de geest gevraagd wanneer ze dood zou gaan. De geest antwoordde dat ze over drie dagen dood...
nl.verhalenbank.40419
Myn suster wie noch in famke. Op in kear wie se mei twa oare famkes oan 't spûkeboartsjen, tichte by 't spoar. Doe kaem der in man foarby. Dy sei: "Pas op, famkes, jimme matte net spûke-boartsje, hwant dan kin it spûk jimme wolris krije!" Doe gong dy man fierder. Fuort dêrnei fleach der in ding troch de beammen hinne, hwat it wie koe myn suster net sjen,...
nl.verhalenbank.30063
Auke en Sjut dy wennen op 'e Tike. Sy stienen min bikend. Us Wytse-om en ús Jehannes-om dy kommen dêr moarns bitiid faek lâns as se nei de merk ta gongen foar de handel. Dan seagen se dêr altyd twa wezentsjes omspûkjen. (popkes) Op in kear frege Jehannes-om: "Hwat is dat dêr altyd by jimmes achter op 'e tún? Dêr spûket it." Doe krigen Auke en Sjut beide...
nl.verhalenbank.19717
Wybrand Hovius fan Lutjegast fortelde my ris, yn Westerhorn by Grypskerk, tichte by 't spoar, dêr wie ris in keppel jongfolk byelkoar to jounpraten. Ien fan dy mannen swetste mar raek en sei: "Ik bin foar gjin duvel bang." Doe seinen de oaren ûnder elkoar: "Wy sille him ris bang meitsje." Ien fan dyselden gong de oare jouns, doe't it tsjuster wie, op in...
nl.verhalenbank.24075
't Spook De ziel van een overledene welke grensstenen had verlegd, had geen rust en zweefde 's avonds door de velden roepende: "waar zal ik hem laten." Op advies van de dorpspastoor moesten de boeren antwoorden: "Waar je hem gekregen hebt." Een kranige boerenzoon waagde dit op een avond als tegenantwoord te geven en met een doffe plof viel de steen neer...
nl.verhalenbank.13219
Spoken 't Volgende werd waarschijnlijk vroeger als "spoken" aangenomen, maar wat wij nu aan 't spiritisme toeschrijven. In het vroegere stadhuis van Leiden woonde natuurlijk een concierge met zijn vrouw. Deze dame was zeer bijdehand; had een dienstbode, meisje van 18 jr. De geschiedenis speelt rond 1900. De vrouw stierf. De dienstbode, Koosje, kreeg van...
nl.verhalenbank.13314
Antsje de Bruine wenne yn 'e Houtigehage. 't Minske hie 't o sa krap. Sy gong froeger in protte to naeijen. Op in nacht hie se thús sitten to naeijen by in ljochtsje. Doe hie der hwat by de doar west. De doar gong iepen en der kom ien yn. It wie in geest. 't Wie de geest fan har muoike, dy't al dea wie. Kingemoai, sei se tjin har. "Hwat is der oan,...
nl.verhalenbank.24675
Ik heb ’t van mien moeder gehörd en van wie die ’t wer gehörd het, weet ik nie. Ien Doornenburg lèfde ’n man, die van zien geloof af was. Hé’j had slech gelèfd. Zien vrouw was dood. En zien enige dochter was bé’j ’m ien huus. Toe wier die man es heel erg ziek. Zien dochter zèj: “Voader, bekeer ou toch, vörda ge doodgot”. Mar da woutie nie. Hé’j wier nog...
nl.verhalenbank.49712
By de Boppewei spoeken twa famkes by nacht, mei reade doekjes om 'e hals. Dy famkes binne yndertiid formoarde woarn en koenen de rêst net fine. Guon doarsten dêr by nacht net lâns. Der wienen wol keaplju, dy ha dy famkes dêr troffen as se dêr nachts mei de bargewein lâns kamen. Dan wie 't in hiele toer de hynders dêr troch to krijen.
nl.verhalenbank.30073
Yn Aldegea, fortelde mem, stie in hûs mei in skuorrepeal, dêr't yn 'e nacht altyd neakene berntsjes om hinne dounsen. Dy berntsjes hienen gjin deaklean meikrigen. Dêrtroch hienen se gjin rêst.
nl.verhalenbank.30892
Doe't myn beide twillinkjes, dy't dea geboaren wienen, biierdige wienen, doe sei skoanmem: "Ha se wol kleantsjes meikrigen yn 't kistje? Hwant oars komme se skielk om 'e doarren hinne om klean."
nl.verhalenbank.29705
As men ien hwat biloofd hat en men komt it net nei en dyselde komt to forstjerren, dan komt dyselde letter werom.
nl.verhalenbank.23910
Jo matte noait hwat bilove oan ien dy't op stjerren leit. Hwant as jo der net oan foldwaen kinne, dan komt dyselde letter wer.
nl.verhalenbank.25941
Yn Burgum wie us in man forstoarn. Hy hie in pear moaije sulveren gaspen op 'e skuon hawn en foardat er stoar sei er tsjin syn wiif: "Dy gaspen dy matte der bliuwe. Dy moat ús jonkje letter op 'e skuon ha." De frou biloofde dat. Mar letter kaem dy frou sa bot yn 'e earmoed to sitten, dat hja forkocht dy gaspen oan in buorfrou. Doe sei it jonkje op in...
nl.verhalenbank.19718
Rouw en dood Voortekenen dood “vuurloop” . Dat mensen in hun droom een begrafenis van te voren al zien. “Ook het stilstaan van de klok wordt als voorteken van de dood gezien.” Overlijden Een vriendin van haar wil begraven worden in een linnen zak. Dit is een oude gewoonte. Ook vertelde ze dat men wel kant om kant de spijkers in de kist sloeg. “Dit heeft...
nl.verhalenbank.42899
Yn 'e buert fan Houtigehage stie in hûs, dêr doogde 't net yn. De frou hie in kear yn 'e hoeke sitten. Doe wie der hwat by har yn 'e hûs kom, dat wie by har op 'e skelk kom. 't Wie in forstoarn minske. De frou hie de skelk foarwei dien, doe kom it by har op 'e skoat. Doe ha se der in doomny by helle. Dy spruts it spoek oan. Hja moest sizze hwat der oan...
nl.verhalenbank.25180
Yn Burgum wenne in rike heareboer, dy forlear syn frou. Foar har forstjerren hied er har biloofd, hy soe net wer trouwe, omt hja dat graech sa ha woe. Mar der wie noch net in healjier om of doe stied er al wer ûnder 'e geboadens mei in nicht fan syn eardere frou. Doe't er fan 't gemeentehûs weromkaem en it rydtúch yn 't koetshús bringe soe, stie syn eigen...
nl.verhalenbank.19772
Der wie in man yn 'e Westerein, dy syn frou kaem to forstjerren. Hja liet him bilove, dat hy moest goed op har klean passe as hja dea wie. Mar dat hat er net dien. Doe kaem er op in kear thús fan 't wurk, doe seinen de bern: "Us mem hat hjir hjoed west." Mar dat woe dy man net leauwe. Mar it gebeurde al ris wer, en letter nochris. En doe sei syn buorman,...
nl.verhalenbank.29761
Yn Burgum wenne in widdoufrou, dy hie twa famkes. It âldste wie fjirtsjin jier. Hja hie ek twa famkes forlern. Hja wennen yn in arbeidershûs en dêr hienen se froeger wol stilen yn. Deis wie de widdou by de boer op it lân en de beide famkes moesten de húshâlding dwaen. As hja thúskaem stie it iten al op 'e tafel. Mar op in kear kaem se thús, doe wie der...
nl.verhalenbank.19723
117