Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
19 results
Dutch Keywords: kinderen Narrator Gender: female
Vroeger sliepen ze in bedsteden. Eerst had je de paarden, op die paarden de onderlagen, dan takkebossen, dan stro. Vroeger borgen ze daaronder soms de aardappels. Dan groeiden de stelen zowat door het bed heen. Op Cabouw in een gewoon woninkie, hadden ze een bedstee met een krib d'r boven voor de kinderen, in die bedstee. Daar hadden ze last van een...
nl.verhalenbank.46945
Auke en Sjut dy wennen op 'e Tike. Sy stienen min bikend. Us Wytse-om en ús Jehannes-om dy kommen dêr moarns bitiid faek lâns as se nei de merk ta gongen foar de handel. Dan seagen se dêr altyd twa wezentsjes omspûkjen. (popkes) Op in kear frege Jehannes-om: "Hwat is dat dêr altyd by jimmes achter op 'e tún? Dêr spûket it." Doe krigen Auke en Sjut beide...
nl.verhalenbank.19717
Spook op het kasteel Ze zegge da'tut hier op 't kastil in haore ok gespokt heeft. We hebbe hier ok wel us vor spok gespilt. D'r kwaome vil mense kijke. D'r zou hier 'n gravin opgeslote hebbe gezete, die nie wou trouwe mee die en die. En ze zou toen hier omgekomme zèn. De gravin moet bij 't koepeltje begraove zèn, 't bilde venneke noeme ze da nou. Bij 't...
nl.verhalenbank.41648
Spook van het kasteel D'r zèn hele verhaole van dieje mens, die op 't kestil hee gewond en waor ok 'n spook moet zèn gewist. Van 't kestil wiessen ze 't gelijk. Van alles van die vrouw, waor de baron 't mee houwde en van twee kiendere. D'r moet ok nog 'n moord zèn geburd. Een kiendje hebbe ze dood gemaokt, mar hoe da was wit ik nie krek mir. Da kan ik me...
nl.verhalenbank.41704
Vaak heb ik me moeder hore praten over 't ijzere veule. As een razende ging het over de weg. Net of d'r een ketting achter d'm aan sleepte. Een leven op de weg. Vroeger maakte de mense de kindere d'r altijd bang mee: "Kijk maar uit, 't ijzere veule zit op zolder".* *Lopik
nl.verhalenbank.51003
Op 'e hoeke fan 'e Oerreed yn Kollumersweach wenne in frou, dy hie in pear famkes oerwoun. Dy famkes hie se dêr formoarde en bigroeven by 't spoar ûnder in hagebosk. Guon seagen letter dy famkes dêr soms kuijerjen mei in streek bloed tusken har yn.
nl.verhalenbank.20572
Op 'e Wâl stie in hûs, dêr spoeke it yn. It gong der altyd heislik oan wei yn dat hûs. Sa fleach der op in kear in stik fjûr dwars troch 't hûs hinne. As de man deis fuort wie, doarst it minske der net allinne mei de bern yn to wêzen. Dan gong se der mei de bern út, sa bang wie se. Op 'e souder stie in kachel, dy soenen se dêr us wei helje. Mar doe't se...
nl.verhalenbank.19633
Ze zèie vroeger wel, Opte Hoedieks”, een stuk diek bé’j de Wieringenhoek, doar liep vroeger soaves duk ’n been. Aanders niks as één been. En da liep doar mar wa rond. Soms was er ok nog ’n klein lichje op ’t been. Da was nog griezeliger. De minse waren er bar bang vur. Ze zèie wel tege de kiender: “Kom soaves nie te loat thuus, aj over de Hoedieks mot....
nl.verhalenbank.45930
Der leefde in man, dy forlear syn wiif. Hja hie in hiele protte klean fan har sels yn 'e kast. De man troude wer en sei tsjin it twadde wiif: "Jo kinne dy klean wol drage." Doe seagen de bern har mem hyltyd wer kommen. Hja spoeke en roan nei de kast ta. Dat gebeurde wit hoe faek. Allinne de bern seagen it en sy fortelden it oan har heit. Mar dy woe 't net...
nl.verhalenbank.19663
Tsjin 'e bern seinen wy: Net by de poel komme, hwant dan pakt de healkoe jimme.
nl.verhalenbank.15871
Wy mochten ek net in mes nachts op 'e tafel lizze litte, hwant oars snijden oaren der mei.
nl.verhalenbank.22275
Waere ze vroeger ok bang voor spooke bij jullie op De Wacht ? Jao je maokte mekaor bang maor niet van de grôôte meñse niet maor de kindere maokte je bang. Hee dat je zegt van : 'Gaot in d'n donker niet want taer zitte t'r spoke' maor wat spoke waere wisse we glôôf 'k niet.
nl.verhalenbank.47159
De bûzehappert wenne yn 't wetter. Dy pakte de bern.
nl.verhalenbank.19658
Us heit gong froeger op 'e jounskoalle yn Burgumerheide. Mei in keppeltsje jonges wied er ûnderweis nei skoalle ta. Doe seagen se dêr ûnderweis hwat stean oan 'e kant fan 'e dyk, dat mat sa freeslike raer like ha, dat alle bern fleagen fuort, sa hurd as se koenen. Mar heit stie alhiel forwezen, hy koe net in stap forsette, sa hie de skrik him topakken. Op...
nl.verhalenbank.19643
Der hat ris in kear in brân west yn 'e Harkema. Der binne doe trije berntsjes yn 'e hûs forbrând. Jan van Zalen hat der noch in liet op makke. Wy wennen dêr tichteby. Tusken ús hûs en it sté dêr't dy brân wie lei in stikje heide. Dêr roannen sûnt dy brân nachts altyd dy trije lykjes om. Dy berntsjes hienen gjin deahimdsjes oankrige, dêrtroch hienen se...
nl.verhalenbank.33309
Oan 'e Nije Wei yn 'e Harkema, tichte by 't hûs fan Fokke en Syts wie froeger in âld dykje. Us mem en âlde Wyts kamen dêr togearre ris by nacht lâns. Doe seagen se twa neakene berntsjes, dy gongen oer de dyk. Mem hat it faek forteld. "Wy wienen sa bang," sei mem, "dat wy doarsten der hast net nei to sjen." Doe't dy twa berntsjes oer de dyk wienen, sei...
nl.verhalenbank.29327
Yn 'e Broek wennen in man en in frou mei bern. Ien fan dy berntsjes wie ûngelokkich. De frou forstoar en de man bleau mei de berntsjes achter. Sy hienen in folkstúntsje. Dat hierden se. Dat moesten dy berntsjes ûnderhâlde. As dy berntsjes dêr oan 't wurk wienen, seagen se har mem. Dat gebeurde sa nou en dan. Sy fortelden it thús, mar har heit woe 't earst...
nl.verhalenbank.21992
Neakene berntsjes Op Semarreheide hawwe jongelju wenne, dy wienen stienearm. Earst kamen der gjin bern, mar doett se lang om let ien krigen, wie it dea. Doe't se wer ien krigen, kaam dat likemin libben te wrâld. Dat gong sa oan fjouwer kear ta. Dy minsken hienen mei lijen wat kleantsjes byinoarskarrele foar de earste, mar jild om in grêf op it tsjerkhof...
nl.verhalenbank.12183
Kinderspoken Van de Rauwbrake in Tilburrug heb ik zelluf wa meegemaakt. Daar heb ik bijgewoond, op de Heikantsebaan, da was toen nog helemaal 'n zandpad. Misschien was 't 'n suggestie as kind zijnde, mar ik heb 't toch ook zelluf gezien. Mettun hoepel, 'n reep zeijen ze d'r tege, ginge we nar de leemputte, mar da mochte we nie, da was ontzettend...
nl.verhalenbank.41625
21