Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
21 results
Dutch Keywords: kerkhof Narrator Gender: female
Kent u verhalen over gehangenen, geesten die rondwaren rond oude galgplaatsen, of plekken waar men iets 'sinisters' voelt of de aanwezigheid voelt geesten/spoken? Welke plaats(en) betreft het? De enige die ik bij naam kan noemen is het spook van de Postelstraat die om klokslag 12 uur verscheen in een huis. Al geloof ik graag dat oa het kerkhof van...
nl.verhalenbank.45557
In arbeider hjirwei gong to ûngetiidzjen nei in boer, dy wenne ergens yn 't wetterlân yn Fryslân. De boer sei op in kear: "It spoeket hjir op 't tsjerkhôf altyd nachts om tolve ûre, fral mei brodzich waer. Dan doart der net ien op 't tsjerkhôf to kommen." "Ikke wol," sei de ûngetider, "it mat raer komme as se my bang meitsje sille. Om spoeken jow ik...
nl.verhalenbank.22178
't Spookte op het kerkhof van Helmond. Iemand ging erheen, sloeg naar het spook: "Wie dood is moet dood bliejve" en doodde daarbij de man, die in 'n wit laken was gehuld.
nl.verhalenbank.47165
It is ris gebeurd dat der in keardel to jounpraten gong, hjir yn Mearum. Dy wie net bang. Der wienen twa, dy tochten: Wy sille him wol bang krije. Sy gongen mei in wyt ding om har hinne midden op it tsjerkhôf stean. Dêr roan it paed lâns, dêr moest dy keardel del. Doe't hy der oan ta wie bleau er stean. Hy sei: "Heden noch ta, twa ha 'k wolris boppe op...
nl.verhalenbank.27895
Alde Jille Pultrum fan Houtigehage kom us by it heidetsjerkhôf lâns, doe stienen dêr in pear mei redenskleden oan. "Goeije navend", sei Jille Pultrum. Mar sy seinen neat werom. Trije kear sei Jille 'Goeije navend'. Mar sy wienen gelyk stean bleaun. Doe tocht er: "Dit is gjin goed spul. Nou gean 'k mar mar fierder."
nl.verhalenbank.25179
Midden op it tsjerkhôf yn Marum, dêr spoeke it. Guon wienen dêr deabinaud foar.
nl.verhalenbank.33123
It spoeket op it âld-tsjerkhôf. (it s.n. earme-tsjerkhôf)
nl.verhalenbank.12360
In Nuus (= Nuis) spookten een poar gedoanten op 't kerkhof. Mien voader hat se sien.
nl.verhalenbank.28053
Us pake Evert Kobus wie koopman yn hinnen en kninen ensa. Hy reizge mei de tram nei Ljouwert ta fan Nyegeasterhoek ôf. It wie in man fan in slokje en 't gebeurde wol us dat beppe en mem him de jouns ophellen omt er oars wolris in ûngelok krije koe. Sa wienen se ek ris wer op in joun by de halte, mar doe wie hy der net. Sy seinen: "Wy gean mar wer nei hûs...
nl.verhalenbank.25938
Klaes Kamstra hat syn frou tige min bihandele. Hy hat har wol sa bot slein dat se ûnder 'e blauwe plakken siet. En hy hat har wol oan 't hier út it bêd wei sleept. Doe kaem se to forstjerren. Alle jounen as hy fan 'e trein kaem fan 't wurk, dan moest er it tsjerkhôf foarby en dan fleach der elke kear in wyt ding út it graef wei nei de tsjerke-hikke ta....
nl.verhalenbank.22122
Yn Kollumersweach by 't spoar wenne in âld man, dy moest der nachts faek út om hwat to sjen. Bleau er lizzen, dat joech neat. Dan waerd hy der út dreaun, ja smiten hast. Hy moest dan faek nei 't tsjerkhôf fan Kollumersweach ta. Dêr seach er dan in lykstaesje. Dy man wie Bontsje Knjillis.
nl.verhalenbank.17493
Ik haw us op bisite west. Werom passearde ik it tsjerkhôf fan 'e Boelensloane. 't Wie al hast nacht. Doe spriek der ien fan it tsjerkhôf ta my: "Hier zal uw rustplaats zijn, maar ach, wasnneer?" Dat hat ien fan 'e deaden west, dy't dat sei. Doe moesten wy letter noch nei Limburch ta. Mar wy bin hjir letter wol wer kom."
nl.verhalenbank.24438
Myn skoanmem en myn skoansuster stienen by in hekke by de Gatten. Mem sei: "Der is noch ien fan Ielkefolk by de feart en 't wetter is sa heech. Hja kamen tichterby. Doe gong der ien skean foar harren lâns oer de wyk hinne nei 't tsjerkhôf ta. Dy sweefde. Syn fuotten rekken de groun net. Mem wie net bang. "Wy ha gjin kwea dien," sei se, "dan docht er ús ek...
nl.verhalenbank.11534
Hinse Jehannes de Boer wie de duvelbander fan it Swartfean. Hy wie in maet fan 'e duvel, dat wist elk. Op it Peinder tsjerkhôf is er biïerdige. Op in joun kom der ien oer it tsjerkhôf, dy rôp: "Hinse, lit dyn stem noch us hearre!" Doe wie der sa'n ôfgryslik raer lûd út Hinse syn graef kom, dat de man is sa hurd útnaeid as er mar koe.
nl.verhalenbank.12525
Der binne altyd baren op 't tsjerkhôf, fral moarns bitiid kin men dat sjen. Dan leeft it, it giet hinne en wer. De sluijers fan 'e minsken binne dan oer it hôf. In hynder fret gjin gers fan in tsjerkhôf. In koe ek net, allinne as it gers ynkûle is.
nl.verhalenbank.23464
Anne Karl wenne op 'e Sânbulten. Hy wie us yn Grinslân oan 't sichtsjen op 'e klaei. 't Wie achter Warffum. De plaets fan 'e boer stie pûr op 'e rûmte. Op in joun soed er nei 't doarp ta to skearen. Hy woe it koartste paed mar nimme, mar dat rette de boerinne him sterk ôf. Hwant op dat paed, dêr doogde it jouns net, dêr spoeke it. Sy rette him oan foar...
nl.verhalenbank.19662
Spoken van het Heike's kerkhof Da heb ik dikkuls van m'n vader hore vertelle, die woonde op de Noordhoekring, da toen nog Lange Schijfstraat heette, waar 't polisieburo staat. Hij woonde d'r as kind en ze keke toen altij op 't kerkhof van 't Heike. Nou was 't tipies as 't twaalf uur op de kerk van de Noordhoek had geslage werd 'r 'n gekrijs en geroep van...
nl.verhalenbank.41623
In Körnhörn woonde in man, in sekere de Wit. Die hat een frou, die stierf. Moar se kreeg niet mee in de kiste wat hoar toekwam. Doe kreeg die frou geen rust op 't kerkhof. It duurde niet lang of sy sagen hoar 's oavonds en 's nachts bij huus. Doe ging de Wit noar de doomny tou. "Myn frou loopt", seid-ie. Doe het de doomny hoar froagd wat der oan skeelde....
nl.verhalenbank.26334
Yn Sappemeer wenne in doomny, dy syn frou krige de typhus-koarts. Sy krige it sa bot, dat sy stoar der oan. Doe moest se bigroeven wurde. Doomny ornearre, sy moest de dikke trouring mar om hâlde en sa biïerdigen se har. De deagraver hie dy ring sjoen en hy liet it graef iepen. De jouns snie hy har de finger ôf, fanwege de ring omt hy him der oars net ôf...
nl.verhalenbank.23452
Der wie jounpraterije by de boer. It gong der fleurich om ta en de praters woarden fol traktearre. De lytsfeint siet ek yn 't formidden. Dy woenen se bang meitsje. Se seinen tsjin him: "Dû krijst fan ús allegear in kwartsje, astû nou nei 't tsjerkhôf ta giest en in deabonke hellest út 'e bientsjekou." De lytsfeint nom it fuortdaliks oan en gong op stap....
nl.verhalenbank.17570
21