Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Narrator Gender
close
38 results
Narrator Gender: female Place of Narration: Opende
Alde Albert Gjaltema wie koopman. Dy hie noait forlet fan jild. Hy hie in forboun mei de duvel. Mar by joun wied er altyd deabinaud.
nl.verhalenbank.16144
Hindrik van der Meer en 't wiif wienen beide by de frijmitselderij. Sy hienen al it materiael fan 'e frijmitselders yn 't lyts yn 't sulver. Al hwer't se forlet fan hienen, dat kom der. Jild noait gebrek. Mar sy hienen har nammen mei eigen bloed yn in great boek set, dat fan 'e duvel wie.
nl.verhalenbank.16142
Fan 'e frijmitselers moest der om 'e sawn jier ien dea. Hja hienen har forkocht oan 'e duvel. Hja koenen der noait wer by wei. Yn Snits stiet sa'n gebou.
nl.verhalenbank.38016
As ien dronken wie en him mâl tjirge ensa, koe 't gebeure, dat de duvel him even letter yn 'e sleat smiet.
nl.verhalenbank.19505
Sweitse Oldenburger fortelde: "Ik farde mei de boat, doe wie 'k op Readskuorre, doe trof ik dêr hwat by de hekke. Dêr stie de duvel mei de bek wiid iepen. En hy brulde hiel bot. Fan dy tiid ôf bin ik bikeard. Doe ha 'k it noait wer raer dien."
nl.verhalenbank.38690
Frijmitselders sette har namme mei bloed wylst se achter dikke muorren sitte. Hja krije altyd jild. Sy ha in wikseldaelder. It opperwezen matte se ôfsweare en de duvel matte se oannimme.
nl.verhalenbank.19492
As ien ûngelokkich is en dy hat in bult, dan kin er dy bult by syn leven forkeapje oan in frijmitselder. Sa'n man dêr rêdde dy frijmitselders mei, mar dan komt er net op it tsjerkhôf. In frijmitselder hat in wikseldaelder. Hy kriget altyd de sinten wer dy't er útjowt. Elkenien dy't him oan 'e duvel forkeapet, kriget in wikseldaelder. Dat jild komt altyd...
nl.verhalenbank.23457
Der ha wol minsken west, dy forkochten har oan 'e duvel, dan hienen se altyd jild om hannen. Der binne ek guon dy ha in wikseldaelder. Dy ha de frijmetselaren ek. Dêrtroch ha dy noait forlet fan jild. Dy binne èk oan 'e duvel forkocht. Om 'e sawn jier mat der ien dea. Sy lotsje der om hwa't dat is. Oan 't Skutediep yn Grins ha se har gebou. Dêr sitte se...
nl.verhalenbank.26329
Yn 'e Körnhörn woonde Jan Oldenburger. Die had doar in caféeke. Olle Douwe ruskesnider sat doar 's oavends faek te floeken en te swearen. Dan had hij 't hoogste woord. "Ik bin niet bang as komt de duvel ook by my!" riep hij. En dan sette hy 't mes in 'e tafel. Doe ging hy op in kear noar huus uut 'e kroech fandoan. Doe sag hy doar wat lign onderweg. "Wat...
nl.verhalenbank.26011
Yn 'e Hantumer Utbuorren wenne foarhinne in sekere Jensma. Dat wie in hiele raren-ien. Hy flokte alles by elkoar. Op in kear lei er dea op 'e telle, mei de holle achterstofoar op 'e romp. De duvel hie him de nekke omdraeid. Syn mem hie faek tsjin him sein: "Tink der om jonge, de duvel komt aenst by dy." Mar dêr hied er de spot mei dreaun. De plaets stie...
nl.verhalenbank.23142
Op 'e Sanden yn Grinzer Pein wenne in man dy wie tige rûch yn 'e mûle: Durk Wonderman hiet er. Dy sei, hy wie foar gjin duvel bang. Op in kear, doe hied er to jounpraten west. Doe't er op 'e weromreis wie nei hûs ta fornom er dat der hwat achter him oan kom. Dat siet him op 'e hielen. 't Wie him tsjin 'e hakken oan. Hy woarde deabinaud. Doe't er omseach...
nl.verhalenbank.27487
To Trimunt wenne in âld man, dat wie Alle Elzinga. Dy stie yn syn jonge jierren foar neat. "Ik bin foar noch gjin duvel bang", plichte er to sizzen. Op in kear kom er it heidepaedtsje del. In breatrompke mei in lear der oan hied er op 'e rêch hingjen. Hy kaem thús, alhiel fan 'e wize. Hy wie bûnt en blau en it breatrompke wie àl sa plat as in skol. En hy...
nl.verhalenbank.16130
Alde Sipke Albert fan Grinzer Pein lake noait. Hy hie in wikseldaelder fan 'e duvel. Hy wie fékoopman en koe dwaen en litte hwat er woe. Der wie noait jildgebrek. Mar der moest altyd in man wêze dy't him nei de boat tabrochte as it tsjuster wie. Allinne doarst hy der by nacht net út. Dan wie er deabinaud. Myn man syn broer hie in dochter fan him.
nl.verhalenbank.38021
Alde Sierde Wytske (^), de frou fan Sierd Polderdyk - = S. de Vries (^) - fortelde my: Myn soan wie ûnder tsjinst. Hy sliepte yn 'e hynstestâl. Hy hie dêr wacht. Hy gong yn 't strie lizzen. Doe kom der in nachtmerje by him. Hy soe har krije. "Hwat soestû, duvel?" sei er tsjin har. Mar dat wie mis. Dat hied er noait sizze matten. Hwant doe pakte de...
nl.verhalenbank.21102
Woe men in tsjoenster keare, dan die men in stik duveldrek ûnder 'e drompel
nl.verhalenbank.16139
As men duveldrek yn 'e bûse hat, giet de lulkste houn by jin wei.
nl.verhalenbank.23150
Alde Hinse Benedictus, dat wie Piter Claus syn skoanheit. Dy wie duvelbander en wenne op it Wytfean.
nl.verhalenbank.25925
Se hienen froeger duveldrek boven de doar hingjen om tsjoensters to kearen.
nl.verhalenbank.38692
Tryn Snipel wenne yn Houtigehage. It wie in kaertlizter. Wy wienen der ris mei ús fjouweren hinne, wy woenen de kaert útlein ha. Hja wenne tichte by de Blaudobbe. Tsjerk wie ek by ús, dy lake hiel bot. Doe sei Tryn: "Ja leave, sa't de duvel der yn komt giet hy der ek wer út." Doe wie 't laitsjen fan Tsjerk oer. Earst krigen wy alle fjouwer in buorrel fan...
nl.verhalenbank.37445
In Niebert in café Vermeulen woaren us op in oavend zes man. Die hielden doar in fergoadering. Sy spilen dêr mei kaerten. Deselde dy't woun, moest in flesse drank komme litte. Doe't it spultsje út wie gongen se mei har seizen nei in aparte keamer ta. Dêr woarde in kaert fuortstjûrd. Dy't it woun hie moest de flesse drank oankrije. Mar doe't dy flesse kom,...
nl.verhalenbank.26012
39