Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
Is der in reinbôge oan 'e loft, dan pankoekbakke de tsjoensters.
nl.verhalenbank.24081
Tsjoensters kunnen haar in alles feranderen.
nl.verhalenbank.24281
Fedde de Vries, de krudedokter fan Sandbulten, die had een tantesegger, die had een kleine pop, die was niet goed. En doe ging se daar met naar Fedde.
Fedde sei: "Hest al in dat kussen sien?"
Doe dat kussen open en doe kwam daar een krans út. Een frou, hier dichtbij, het 't daan. Maar se wouden er geen ruchtberheid fan hè.
Fedde het haar gud geven en 't...
nl.verhalenbank.24285
By 't spoar woonde in frou, dy kon haar feranderen in een hond. Se kwam door 't sleutelgat in hûs. Douwe Baeije had een suster, die was in ferkeerde handen.
As dy frou by 't spoar op bed lag, dan was de siel der út. It lichum lag, maar de geest was weg.
Douwe Baeije har zuster is storven. Dy het se doodtsjoend.
De buren van de lu die 't famke ferloren...
nl.verhalenbank.24280
Fan sawn opelkoarfolgjende dochters, wurdt der sein is ien in nachtmerje. In nachtmerje komt troch 't kaeisgat yn 'e hûs, in tsjoenster ek.
nl.verhalenbank.24067
Alde Boate Griet wie in tsjoenster. 't Wie in tante fan my. Fedde de Vries (de bikende krûdedokter) is letter yn har hûs kom to wenjen.
Heit sei: "Noait muntsjes opite dy't dat minske dy jowt. Dy binne bitsjoend."
Wy hienen duveldrek foar har ûnder 'e drompel.
nl.verhalenbank.24891
In tsjoenster foroare har faek yn in kat.
As se sa'n kat in mep joegen hie de tsjoenster de oare deis in blessuer oan har.
nl.verhalenbank.33022
Ik hew in friendin had, die haar beppe kon 't ook, seiden se. Ik hew nooit bij dat minske west, want ik was fuurbang der feur.
Die vriendin fan my is helemaal útsukkeld.
Haar eigen beppe had it daan.
nl.verhalenbank.24296
As men trije krúskes op 'e wei set, kin de tsjoenster jin net pakke.
Men mat noait trije kear achterelkoar 'ja' sizze op hwat in tsjoenster jin freget, hwant dan hat se jin yn 'e macht.
Hat men in koarste roggebrea yn 'e bûse, dan kin gjin tsjoenster fet op jin krije.
nl.verhalenbank.24062
Yn Kollumersweach wenne Harm v.d. Berg. Dy hie in sike jonge, dy't bitsjoend wie. Op in kear kom der in fremde swarte kat by harren op it hiem. Harm skeat op dy kat en rekke him.
De oare deis wie Liuwe Ael, in âld tsjoenster, dy't oan 't Wyldpaed wenne, kreupel.
nl.verhalenbank.24061
Wie der froeger in bern bitsjoend dan gong men nei de duvelbanner fan Kûkherne. Dy joech in drankje. It kessen, dêr't it bern op lei, waerd iepensnien en de krânsen der úthelle. Dy woarden forbrând.
Wienen der al trije krânsen klear, dan koe 't bern net wer better.
nl.verhalenbank.24065
Yn Dokkum woonde Trien-mooi. 't Was een tsjoenster. Se rookte ook wel een piepe. Een test, daar spuide se in. As kienders sagen wij bij haar door 't raam hin.
Trienmooi streek altyd over myn haar en myn rug. Dan sei se: "Wat bistou een mooi famke, wat bistou een leaf famke."
Moeke sei: "Denk der om, kom niet te dicht bij haar 't is een ouwe tsjoenster."...
nl.verhalenbank.24284
Japik Kooistra fan Sweagerfean hie bargen yn 't hok. Boate Griet wie in lyts wyfke, dat tsjoene koe. Dy wenne njonken Japik Kooistra. Sy kom us op in moarn by him yn 't bargehok. Doe striek se de baerch oer de rêch. Doe woe de baerch noait wer frette.
nl.verhalenbank.24078
Wij woonden in Winsum. Friesland. Daar het myn man de bloedspuwing kregen. Hij was zeven en dertig jaar toen is ie overleden. Ik bleef met vier kienders sitten.
De jongste was drie jaar. 't Waren arme tiden, ik kreeg vijf gulden onderhoud.
't Was in de eerste oorlog. Daar was geen seep te krijgen. We hadden kleizeep. Wij woonden in de Kerkeburen. Doe...
nl.verhalenbank.24277
Yn Dokkum wie in húshâlding, dêr gong de frou fan út te werken. Dan paste de beppe op 'e bern. Ze hadden twee jonkjes, die werden beide bitsjoend en gingen dea. Doe kregen se weer in jonkje.
De man syn moeke was de tsjoenster, die altyd op 'e jonkjes paste. Dêr hienen sij geen erge yn.
Doe waar daar een buurfrou: "Mag ik vandaag op 't berntsje passe?"...
nl.verhalenbank.25084
