Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Ze zeggen altijd, Brakel is het land van de toverheksen. M'n vader ging vissen met een man of vier. Vlak langs woonde ook een toverheks. Vlak voor 't huisje van de heks brak de mast af, net afgezaagd. Door de heks.
nl.verhalenbank.72825
As men in apel fan in tsjoenster krijt, mat men dy apel noait hielendal opite. Hwant oars krijt men in levende pod yn 't liif.
Wy mochten ek noait trije kear achter elkoar "ja" sizze. Hwant dan hie de tsjoenster jin yn 'e macht.
Der wie froeger in jonkje, dêr boarten wy wol mei. As der in âld minske foarby gong, dan sei er altyd:
"Ien âlde duvel, twa,...
nl.verhalenbank.20735
Hja fortelde, der wie in tsjoenster, dy hie har it tsjoenen leare sild. Doe sei dy tsjoenster tsjin har: "Dû mast my dit neisizze:
- Hier zitten we onder de weilge (= wylch),
vervloekende God met al zijn heilge. -"
Mar Antsje hie sein:
- Hier zitten we onder de weilge
vervloekende de duivel mei syn hiele oanhang -
Doe hie se 't tsjoenen net leare kind.
nl.verhalenbank.20541
Hekse-Harm (= stammerige Harm) wie èk in tsjoenster.
Der wenne in famke yn 'e Westerein, dy wie achter yn 'e tún. Dêr wie ek in kat, in fremde kat. Mem, sei se, hwat haw ik dêr in moaije poes. Hja nom de kat mei yn 'e hûs. Even letter siet Hekse-Harm by harren op 'e stoel en de kat wie fuort.
nl.verhalenbank.38147
Op in moarn om 4 ûre wie 'k yn Kollumersweach op 'e lânnen.
't Wie op in moandei-to-moarn. 't Melken wie krekt dien. Doe fleach der hwat boppe my lâns. Dyselde sei: "Goeije Morgen." Ik koe net sjen hwat it wie. Mar se seinen allegear, it moat in tsjoenster west ha. Hwat skepsel kin oars fleane?
nl.verhalenbank.33678
4.13.
Weer terug naar Nunen toe. Zoals ik daar straks al zei, m'n grootmoeder was erg arm, en ze wist niet wat ze opscheppen moest. Doen docht ze: morgen kan ik het wel betalen, maar vandaag niet. Ik zal blom en olie halen, melk heb ik van de geit en dan za'k pannekoek bakken, dan kanne' ze allemaal toch 's goed pannekoek' eten. Da' gebeurde. Grootmoeder...
nl.verhalenbank.44313
Us beppe wenne oan 'e Dwarsfeart to Drachten. Elke saterdei kom dêr in boerefrou lâns mei in wite mûtse op en in koer ûnder 'e earm. Der wenne ek noch in frou njonken beppe en dy har bern rekke net goed. It woe mar net wer opknappe, it bleau gammel. De man sei: "It kin wol bitsjoend wêze." Sy krigen it kessen út 'e widze, dêr't it bern yn lei en sy...
nl.verhalenbank.11555
Alde Fije Antsje fan 'e Wâl wie in tsjoenster. Hja hie in winkeltsje. Twa famkes gongen ris op in joun nei har ta om sâlt. Doe krigen se elk in pepermuntsje fan 't âld-minske. Doe't se by 't Heechhout wienen smieten se it muntsje yn 'e feart. Hwant der wie in oar famke dat sei tsjin dy twa: "Net opite, hwant oars krijst in pod yn 't liif."
nl.verhalenbank.38277
Us pake, âlde Jan Nijboer fortelde dat yn 'e Houtigehage, by de wyk wie ris in bern bitsjoend west. Doe hienen se wetter oerset en dêr nuddels yn dien. En dat wie bigoun to sieden.
Doe wie der in frou by de doar kom en dy hie sein: "Och heden, set dy tsjettel der ôf, hwant ik ha sa'n pine!"
nl.verhalenbank.38013
As in bern bitsjoend wie, gong ien fan 'e âlders nei Wopke fan Kûkherne ta. Wopke joech dan in drankje mei en sei dêrby: "Tink der om, dêr meije gjin egen oer gean." En dan sei er hwa't net wer by 't bern yn 'e hûs komme mocht, hwant dat wie de tsjoenster.
nl.verhalenbank.38290
Der wie in frou, dy hie trije famkes. Dy praetten alle trije hiel drok. De frou wie oan 't waskjen en sy hie lêst fan dat drokke praten fan har famkes. Dat doe sei se: "Ik woe wol dat jim alle trije gûlswannen wienen." En sy hie 't net sein of it wienen gûlswannen alle trije. En dêr stouden se hinne troch de loft. Dat hie de buorfrou dien, hwant dat wie...
nl.verhalenbank.12535
Der wienen minsken, dy hienen in bern, dat tsjirme. Sy tochten: Hoe moat dat dochs komme?
Njonken har wennen minsken sûnder bern.
De heit fan it sike berntsje sei: It buorwiif kin ús bern wol ris bitsjoend ha. Dat sei er ek tsjin 'e buorman.
Kin it wêze, sei er, dat dyn wiif ús bern bitsjoend hat?
De buorman woe dêr neat fan wite. Hy sei: Myn wiif is sa...
nl.verhalenbank.11557
Mien olle lu woonden vrouger op de Schutn. Wat ik joe verteln kan heb ik maist heurd van mien pabbe.
Noastaan ons bie de buurn was n kind zaik. t Lag al n haile zet moar stil hen, zunder dat er verandering kwam: t wur nait beter en nait minder. Mien moeke gung dr voak hen te kiekn. In t lest dochde ze: "Dat smerige wief uut de buurt, dei olle hekse, mout...
nl.verhalenbank.43143
