Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
87 datasets found
Dutch Keywords: verbranden Narrator Gender: female
Wil: Zeg Leida, wat bi'j van hoes oet katholiek of protestant? Wit: Ikke katholiek. E: Katholiek, ie hebt ok wa es mangs heurd van dee pasteurs, pasteurs dee meer kondn as normaal? Wit: Nen pastoor? Doar he'k nog nooit zoavöl van heurd, ik wet wa, dat za'k oe dan nog wa evn verteln: mien moor was doad en dee andre kinder warn almoal groot, mien moo is...
nl.verhalenbank.128610
Stammerige Harm fan Twizelerheide wie in tsjoenster, seinen se. Hekse-Harm seinen se ek wol. Hy koe him yn in kat mei gleone egen foroarje, seinen se. Hie ien krinten om 'e mûle of in seare holle, dan wie sa'n ien bitsjoend. In bern dat bitsjoend wie hie in krâns yn 't holkessen. Dy krâns woarde der úthelle en opbrând. Earder woarde 't bern net better. By...
nl.verhalenbank.36314
Tovenaars kunnen niet sterven als hun toverboeken niet verbrand zijn Mijn grootvader heb ik altijd horen zeggen dat tovenaars niet konden sterven als hun boeken niet verbrand waren, omdat ze niet wilden dat iemand hun macht overnam, en daardoor komt het dat er nu bijna geen tovenaars meer zijn, maar dat er nog wel heksen rondlopen.
nl.verhalenbank.35635
Der wie in widdou mei bern. Dat minske krige it sa earm, dat sy hie neat mear, dat se de bern jaen koe om to iten. Doe lei it minske in fjûr oan fan stiennen. Doe't de bern fregen, hwat se die, sei se: "Mem makket in fjûr fan stiennen en mem giet nou fuort en as dy stiennen forbrând binne, dan kom ik wer mei iten." Mar hja kom noait wer.
nl.verhalenbank.23533
Alle podden dy't ik seach, krige ik yn 'e tange en dy gongen de kachel yn. Ik ha in hiel soad forbrând. Hwant dat binne allegear tsjoensters.
nl.verhalenbank.12329
Ik heb wel eens gehoord van een boerenknecht in Bergambacht, die ging een hopie doen. Hij deed het precies op een borstel. De dienstbode van die boer die zag dat. Zij die borstel opgeraapt en verbrand in het kolenfornuis. Daags daarna had die knecht allegaar blaren op z'n kont. Hij sting raar te kijken.
nl.verhalenbank.50655
In de helm geboren Ik bin zulf in de helm geboren. Nu zeden ze vroeger, dat die helm opeetn mus of verbrand. Anders kun de persoon, waar die helm van was, veuruut zien. Hij bracht ook geluk. Die van mie is niet opzettelijk verbrand, maar later n keer, toen t huus verbrandde. Ik heb ook niet veuruut zien kund. Moar de helm hef wel geluk bracht. Jongkerels,...
nl.verhalenbank.43365
Der wienen minsken, dy hienen in bern, dat tsjirme. Sy tochten: Hoe moat dat dochs komme? Njonken har wennen minsken sûnder bern. De heit fan it sike berntsje sei: It buorwiif kin ús bern wol ris bitsjoend ha. Dat sei er ek tsjin 'e buorman. Kin it wêze, sei er, dat dyn wiif ús bern bitsjoend hat? De buorman woe dêr neat fan wite. Hy sei: Myn wiif is sa...
nl.verhalenbank.11557
Sake Postma syn wiif yn Twizelerheide is ek deatsjoend. (Ik ha letter by Sake wenne as húshâldster) Hja hie krânsen yn 't bêd. Se tinke dat Janke dat dien hat. De krânsen ha se forbrând. Ik sei, hja hienen alles ticht dwaen matten, de skoarstien en alle kieren en ek de kaeisgatten. Dan hie de tsjoenster in jiskebult woarn. Janke wie Sake syn buorfrou. Myn...
nl.verhalenbank.20013
Yn Sweagerbosk dêr wenne âlde Tryntsjemoai. Dat wie heit syn beppe. De minsken dy't dêrfoaroer wennen hienen hinnen. De frou dêrre dat wie in tsjoenster. De hinnen kommen hyltyd op beppe har gerjochtichheit. Dan jage beppe se wer fuort. Doe woarden dy minsken lulk. Beppe woarde siik. Der sieten krânsen yn har kessen. Se wie bitsjoend. Dat hie dat minske...
nl.verhalenbank.20563
As se de trije krânsen út in kessen forbrânden, dan forbrânde de tsjoenster sels ek.
nl.verhalenbank.17497
Wy hienen in famke, dat wie altyd gammel en siik. Doe kom der ris in kear in sekere Filippus by ús. Dy sei: "Hwat is hjir to rêdden? Is jimme fanke siik?" "Al in hiel skoft", sei 'k. Hy sei: "Jimme matte nei de duvelbander, hwant der sil wol hwat oars achter sitte. Jimme bern sil wol bitsjoend wêze. Ha jim it kessen al ris iepenmakke?" Doe makken wy it...
nl.verhalenbank.27554
Us beppe wenne oan 'e Dwarsfeart to Drachten. Elke saterdei kom dêr in boerefrou lâns mei in wite mûtse op en in koer ûnder 'e earm. Der wenne ek noch in frou njonken beppe en dy har bern rekke net goed. It woe mar net wer opknappe, it bleau gammel. De man sei: "It kin wol bitsjoend wêze." Sy krigen it kessen út 'e widze, dêr't it bern yn lei en sy...
nl.verhalenbank.11555
Ergens was een kind bekold enzovoort, enzovoort. Die vader gaf zijn kussen aan het kind. Dat sliep daarop rustig. Hij nam het kussen van het kind, maar kon twee nachten niet slapen, terwijl zijn vrouw, die naast hem sliep, telkens wakker schrikte, en dan was het alsof er met nagels langs haar gezicht gekrabd werd. Alles verbrand. Patiënt beter. (Vrouw...
nl.verhalenbank.9259
Klaes Talma hiet ús heit. Hy wenne oan 't Wyldpaed, tichte by 't spoar. Hy wie noch in jonkje. Op in kear gong er nei in âlde frou ta om molke. Der wie in jonkje by him, dat wie syn kammeraet. It âld minske joech heit in apel, mar se sei der by, dy apel mocht er net mei it oare jonkje diele, dy moest er allinne opite. Doe woarde heit siik. Earst gong hy...
nl.verhalenbank.29627
Yn 'e Twizeler Mieden wenne in frommes, dat sei tsjin har bern: "Sjoch, hjir binne trije stiennen, dy liz ik op 't hurdfjûr. Siz mar tsjin heit, dat ik werom kom, as dy stiennen forbrând binne." Doe is se fuort gong. (neffens Bontsje hat dit teltsje neat mei in nachtmerje út to stean)
nl.verhalenbank.20164
Yn Marum (= Marrum) op 'e Auke-pleats wenne myn pake Auke Greydanus. Yn dy tiid dat pake dêr wenne hat de boel dêr bitsjoend west. De kij stienen altyd to razen op 'e stâl. De doarren klapperen de hiele nacht troch, by blêdstil waer. Elke kou wie in kealforlizzer. De hiemhoun lei op in moarn kroandea yn 'e jister. It wie wol sa'n slimme tastân, it koe sa...
nl.verhalenbank.33118
Rudolf de Mepske fan Faan het us op in keer allemoal mensen ferbrand. Ze werden op een woagen doarheen brocht. Dat gebeurde in de herfst. Op die datum in de herfst is de lucht doar in Faan altyd noch rood. Rudolf de Mepske uit Faan heeft een keer allemaal mensen verbrand in de herfst. Op deze herfstdag is de lucht nog steeds roodgekleurd. naloop, doden,...
nl.verhalenbank.27031
Heit en dy wennen op 'e Fjouwer Roeden. Sy hienen in jonkje, dat woarde siik. Sy woenen nei Greate Wopke ta to Kûkherne. Mar sy koenen it wetter fan it bern net meinimme, dêr wie 't noch to lyts ta. Doe nom heit it himdtsje fan 't jonkje mei. "Wite jo ried?" sei heit tsjin Wopke. Hy liet Wopke 't himdtsje sjen. Wopke biseach it en sei: "Der komt wolris in...
nl.verhalenbank.22161
Rikele Myt wie in greate tsjoenster. Sy helle altyd wetter út 'e put by myn memme suster Trynmoai. Doe rekke it dochterke fan Trynmoai bitsjoend. 't Bern gûlde jouns altyd, dan hie 't stumper pine. Doe gong Japik-om nei de duvelbanner ta. Hy krige guod, dêr moesten de mem en it berntsje elk fan ynnimme. En it bern moest fan 't boarst. Doe frege Japik-om:...
nl.verhalenbank.19497
35