Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
521 datasets found
Dutch Keywords: toverij Narrator Gender: female
Hja wenne oan 'e feart. As de bern op it iis rieden, by 't winter, foelen se altyd op it iis op it plak dêr't hja wenne. Alle minsken wienen bang foar har. Sy koe har yn in kat foroarje.
nl.verhalenbank.20562
As men trije krúskes op 'e wei set, kin de tsjoenster jin net pakke. Men mat noait trije kear achterelkoar 'ja' sizze op hwat in tsjoenster jin freget, hwant dan hat se jin yn 'e macht. Hat men in koarste roggebrea yn 'e bûse, dan kin gjin tsjoenster fet op jin krije.
nl.verhalenbank.24062
Myn groatmoeke fan Holwert gyng eens feur haar kiend naar Wopke. 't Kiend had kransen in 't kussen. Wopke sei tegen moeke Tryntsje: Hier heste goed, mar dû moest it an deze kant by dy houwen. En aan die kant moestû niet ien passeare laten, omdat dan dat fleske met goed der an gaat. Ik warskou dy Tryn, denk aan dyn naaste familie. It waren haar mans vader...
nl.verhalenbank.32614
As de tsjerne bitsjoend wie woe 't net bûterje. Mem hie der altyd in hekel oan as der ien by de tsjerne kom, hwant it koe us kwea folk wêze.
nl.verhalenbank.21668
Stammerige Harm fan Twizelerheide wie in tsjoenster, seinen se. Hekse-Harm seinen se ek wol. Hy koe him yn in kat mei gleone egen foroarje, seinen se. Hie ien krinten om 'e mûle of in seare holle, dan wie sa'n ien bitsjoend. In bern dat bitsjoend wie hie in krâns yn 't holkessen. Dy krâns woarde der úthelle en opbrând. Earder woarde 't bern net better. By...
nl.verhalenbank.36314
Yn 'Ons Huis' yn 'e Westerein wenne Hoedemaker. Dy krigen in poppe. Hja krigen de molke altyd fan Piters Willemke. Mar Willemke, dat wie ek in greate tsjoenster. Dy molke moest de poppe drinke. It bern waerd siik. Doe sei myn suster Pytsje tsjin Hoedemaker: "Tink der om, jimme bern is bitsjoend. Willemke, dat is in tsjoenster. Jimme poppe giet dea as...
nl.verhalenbank.29744
In soan fan âlde Jan Oenes hiet fan Oene. Dy koe knoffelbannen lizze. Hy wie op snein geboaren. Hy wenne yn Sweagerbosk. Ik hie us mei twa geiten nei de bok west. Underweis knoffele ik by in dyk del. Myn earmtakke die rare sear. Doe nei Oene. Ik sei: "Ik bin by de dyk del dondere." "Wyt ik wol," sei er, "hâld de earm rjochtút." Doe mompele er allerhande...
nl.verhalenbank.20006
Wy wennen yn Houtigehage. Dêr wenne in bikende tsjoenster, dat wie Jehannes Wyts. Op in middei wie myn skoansuster by my. Hja hie har famke meinom, dat wie doe noch in poppe. Doe die se dat bern in skjin ruft ûnder. Doe seach ik dat dat bern in toutsje om 'e hals hie en dêr siet in lapke oan. Dêr siet hwat yn biboun. Ik sei: "Hwat is dat?" Doe sei myn...
nl.verhalenbank.33052
Ik wie froeger in bulte by Ale Westra (= Aeltsje Schievink-Westra B65-14, 15, 16, 164) Dy har mem, âlde Ot dat wie in tsjoenster (Ale sèls giet der trouwens èk foar en har dochter èk). De minsken koenen har net bigripe hoe't ús mem it fortroude, dat ik kammeraetske wie mei Ale. Mar ús mem sei: "Der kin har noait hwat oerkomme, hwant sy hat in dûbelde...
nl.verhalenbank.21456
Alde Liuwe Kûper wie in fremd persoan. Dy hie hwat fan 'e kweade oer him. Op in kear lei er op bêd, doe wie 't krekt in lyk. Hy wenne yn in arbeidershûs, dêr hienen se froeger groppegatten yn. Doe wie der in stik fjûr troch dat groppegat gong. Dat wie op âlde Liuwe yngong en doe waerd er wer libben. Alde Liuwe Kûper wenne op Burgumerheide. Guon woenen him...
nl.verhalenbank.19644
Alde Fije Antsje wie in tsjoenster. Mar Fije woe dêr gjin praet fan hearre. Dy sei: "Ik kin tsjoene, mar Antsje net."
nl.verhalenbank.19650
As it net tsjernje woe, hellen de minsken Piter Poes fan Sumarreheide op. Piter Poes gong dan nei de tsjerne ta en lei der it iene of oare yn. Ik tink dat dat duveldrek of sa wie. Dan makke hy de meneuvels fan it tsjernjen. Dêr dreau hy de kwea-geasten der mei út. Hy pisse hjir en dêr del en roan om it hûs hinne.
nl.verhalenbank.11556
Minse Griper wenne oan 'e Spekloane to Boelensloane. It wie myn âldomke. Syn wiif Tryn Snipel koe kaertlizze. Hja wie in suster fan myn beppe Antsje Snipel. Minse Griper hie in toverboek. Dat hied er fan 'e duvel. Yn dat boek lies er achterstofoar. Sa koed er soldaetsjes ta de hurddobbe útkomme litte. Hy koe ek minsken útklaeije litte. Dat hat er ús mem...
nl.verhalenbank.18214
Ik heb wel es heure vertelle, da vroeger ’n gruupke hekse, soms wel zeuven, acht, bé’j mekoar kwame um aandere minse te ploage. Ze zetten dan de poppen op ’n ré’jtje en gave ze de naam van degenen, ien ’t dörp, die ze woue peste. Ze nuumden dan bijvoorbeeld een naam: Hanneke Jansen, zullen we mar zeggen, en dan stoake ze de pop med’n nold of speld. Die...
nl.verhalenbank.50481
Hy hat ek ris in petroaljekarre stil stean litten. Doe woenen de hounen net mear lûke. Sokke dingen die er altyd.
nl.verhalenbank.38098
By Rinse Hamstra yn 'e Harkema krigen se in berntsje, mar dat rekke wei. Letter krigen se wer in berntsje, mar dat rekke ek wei. De trêdde kear gong it goed. Mar de mem sei: "Ik wyt nou, hwa't it dien hat." Doe seach se troch de glêzen. "Dat âld wiif dêr hat it dien!" Dit is noch mar in pear jier lyn.
nl.verhalenbank.33324
Us heit en dy syn âlden wennen yn 'e Haulerwyk. Nou heart dat by Waskemeer. Doe't ús heit in jonkje wie, hat er bitsjoend west. Beppe hie in buorwiif yn 'e rekken, hwant dy gong der foar, dat se wol omgong hie mei de kweade. In tsjoenster mat ienkear yn 'e sawn jier ien deatsjoene foar satan. Mar beppe woe earst wissichheit ha foardat se it buorwiif...
nl.verhalenbank.21053
De froulju koed er de rokken ôfsakje litte.
nl.verhalenbank.38099
Hy koe alle doarren iepen krije. Net in slot, dat tsjin him bistand wie.
nl.verhalenbank.29792
Tsjoensters kinne sawol âlde as jonge minsken wêze. Wy hienen in lyts jonkje, dat wie sa'n trije jier âld. Wy wennen doe yn Ikkerwâld. Dat bern bigoun persé jouns om njoggen ûre to gûlen. Dat gebeurde alle jounen. Men koe de klok der op lyk sette. En dat duorre oant alve ûre ta. Wy wennen doe noch by myn man syn âlden yn. "It bern raest him dea", seinen...
nl.verhalenbank.29779
35