Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
De boeken van een heks moeten verbrand worden, anders kan ze niet sterven
Ons vader heeft eens de boeken van een heks verbrand omdat die anders niet kon sterven. Die heks lag al vele dagen in een verschrikkelijke doodsstrijd en niemand, ook de pastoor niet, kon haar daarbij helpen. Toen zijn de buren en ons vader op zoek gegaan naar de boeken van de heks...
nl.verhalenbank.35598
Heks geeft haar macht aan een kat over
Een heks kan onmogelijk sterven als er niets is waaraan ze haar macht kan overleveren. Gewoonlijk leidt men een zwarte kat bij haar op de sterfkamer, aan wie ze dan haar heksenmacht overdraagt.
nl.verhalenbank.35727
De heks van 's-Heerenberg
Dit beeldje werd april 2004 door drie stichtingen, 'Bergh's Belang', 'Het Gasthuis', en 'Stadskern', geschonken aan de bevolking van 's-Heerenberg ter gelegenheid van de 625 jaar oude stadsrechten van 's-Heerenberg.
Het beeldje herinnert aan Mechteld ten Ham, een 's-Heerenbergs vrouwtje dat in het huisje achter het beeldje heeft...
nl.verhalenbank.47325
In het gehucht Donk woonde vroeger een heks. Een dochtertje van haar leerde ook voor heks. Ze kon al levende muizen maken op de staarten na, toen haar moeder stierf. De familie haalde er een pater bij, die haar van de zwarte kunst verloste.
nl.verhalenbank.69254
Kransen in hoofdkussen:
Deze werden gevlochten van bedveren en haar van een heks, en wel meestal rood. Als deze krans compleet was met knoopsgat en knoop, stierf degene, die op het kussen sliep. Ze gingen vooraf langzaam achteruit, en teerden langzaam weg.
Een man, die niet zo bang was, maakte zo’n kussen open, en gooide het in het vuur. Daarmee was de...
nl.verhalenbank.69256
Als de heks, Mijn Punders, bij ons in de winkel stond, had iedereen het land. Dan kwam Oome Frans en zei: “Ik zal uw us komme helpe. Heel vriendelijk hielp hij Mijne en deed later haar rok weer over haar hoofd. Wij zouden het niet gedurfd hebben. Soms was ’n krans in het kussen gehekst. Dan stierf het kind.
nl.verhalenbank.47465
Misschien is het wel grappig ommuh met me door het bos te lopen, daar lopen allemaal wilde katten rond uh en dan gaan we langs de tuinmans woning en daar eh woonde vroeger, toen we hier pas kwamen wonen, de weduwe van de tuinman en die zag uh er heel anders uit dan de doorsnee veluwenaar en men zei ook dat zij de dochter van de heks van Nunspeet was. Niet...
nl.verhalenbank.69715
Tsjoensters matte om 'e sawn jier ien deatsjoene.
Oars geane se sels dea.
nl.verhalenbank.36557
Tovenaars kunnen niet sterven als hun toverboeken niet verbrand zijn
Mijn grootvader heb ik altijd horen zeggen dat tovenaars niet konden sterven als hun boeken niet verbrand waren, omdat ze niet wilden dat iemand hun macht overnam, en daardoor komt het dat er nu bijna geen tovenaars meer zijn, maar dat er nog wel heksen rondlopen.
nl.verhalenbank.35635
Toovernij in Opheusden.
Er was een meisje in Opheusden die gestorven was. Toen komt op een gegeven oogenblik Gijsje de Spin binnen en vroeg hoe het met de zieke was, waarop de vader haar aan vloog en haar de deur uitzette. Hij zei: "Lilijke tooverheks komde gij nou, nou mijn kijnt dood is? Hadde gij ze liever bij haor leffen komen zeigenen." Waarop zij de...
nl.verhalenbank.13070
Soms was er ’n krans in het kussen: dat betekende onheil en dood.
nl.verhalenbank.47548
Wy setten froeger krusen oer de wei foar de tsjoensters, dan koenen se der net oerhinne komme.
Tsjoensters woarden noait by 't fé litten. Hwant dan woarden de beesten siik en stoaren se.
nl.verhalenbank.33753
Beppe wenne to Feanwâldsterwâl. Dêr wie in bern siik. Dêr kaem altyd in swarte kat om 'e doar rinnen, dat wie de tsjoenster dy't it bern bitsjoend hie. De buorfrou sei: Tink der om, dat en dat âld minske, dy docht it. Dy makket jimme bern siik. Jimme matte in krús fan rogge meitsje ûnder 't kleedtsje by de drompel, dan kin se der net yn komme.
It bern hie...
nl.verhalenbank.31286
Ik het vroeger gediend bé’j vrouw Tonk. Dor kwam duk ’n vrouw langs, wor de minse van dochte, da ze kos hekse. Ze gieng kapotte bieze stoele ophoale ien Fliere. Bé’j de minse, die stoele gemat mosse hemme. Da deje ze bé’j die vrouw thuus. Op ’n keer was ze wer stoele op wezze hoale. Ze was muuj van ’t drage en durrum kwam ze bé’j ons ekkes ruste. Vrouw...
nl.verhalenbank.50205
Der wie ris in mounder, dy mast nachts faek mealle.
In feint koed er net hâlde, Hy hie al seis hawn, mar de oare moarns wie de feint altiten dea. Sadwaende koe de mounder hast net in feint mear krije.
Mar doe tsjinne der him ris op in kear in feint oan, dy wie dryst. Mar hy woe meinimme hwat himsels goed tochte.
Hy naem in sabel mei, in pot mei oalje, in...
nl.verhalenbank.21923
In tsjoenster kin har yn in kat foroarje.
Alde Lamkje, de mem fan Ale Bouk, wie in tsjoenster. Harm v.d. Berg hie lytse bern. Jouns wienen der altyd by harren in keppel katten om 'e doar, dy miauken dêr mar om. (Zie B65-494)
Harm hie in gewear, hwant hy streupte ek wol.
"As dy duvelse katten hjir wer komme," sei er tsjin 't wiif, "dan sjit ik se dea."
Op...
nl.verhalenbank.25117
Sake Postma syn wiif yn Twizelerheide is ek deatsjoend. (Ik ha letter by Sake wenne as húshâldster) Hja hie krânsen yn 't bêd. Se tinke dat Janke dat dien hat. De krânsen ha se forbrând. Ik sei, hja hienen alles ticht dwaen matten, de skoarstien en alle kieren en ek de kaeisgatten. Dan hie de tsjoenster in jiskebult woarn.
Janke wie Sake syn buorfrou.
Myn...
nl.verhalenbank.20013
Soms dan hâldden dy katten in forgadering. Dan raesden se hiel bot, as se by elkoar wienen. Dan gong der letter in minske dea. Dêr waerd dan troch dy katten oer praet.
In frou út 'e Kule sei: "De katten ha fannacht wer sa bot raesd, nou giet der gau wer ien dea."
't Wie krekt as songen dy katten.
nl.verhalenbank.29781
Heksenmeester kan niet sterven wanneer zijn boeken niet verbrand zijn
Neel van Nel Felen was een bekende heksenmeester. Toen ie ging sterven, beval ie zijn boeken naar de pastoor te laten brengen en ze door hem te laten verbranden. De pastoor was ook nogal nieuwsgierig en heeft de boeken van a tot z uitgelezen en toen pas verbrand, en zo kwam het dat...
nl.verhalenbank.35654
Ruerd wie de man fan Jantsje. Ruerd ha se deatsjoend. Doe't er dea wie, ha se syn kessen iepenmakke. Doe sieten dêr trije folsleine krânsen yn. Hie de trêdde krans noch net klear west, dan hie Ruerd noch to redden west.
nl.verhalenbank.30080
