Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
E: In n biebel steet toch ok wa in, dat de geestelikheid dee krig toch ok wa de macht um duwels oet te drievn, ja dee macht kriegt ze ok.
Dochter: Ja en no ja, ik verget nooit, dat da'w n keer bie tante Hanna, dat oom Herman n keer zea, oons Hanna zöt der mangs oet, et is mangs heelmoal vot en toe, no ja, toe brein ik dat almoal an mekaar en doe deank ik,...
nl.verhalenbank.128617
Dat is hier wel is ooit verteld. Een vrouw had slecht geleefd. Vroeger kwamen de buren waken. En toen ze gestorven was, kwam er een klein zwart hondje onder de kist zitten. En dat werd beschouwd als de duivel.
nl.verhalenbank.127906
[16.21]
IML: Ik heb eh wel een verhaal zelf geschreven, nog niet zo lang geleden. Over eh ik woon in de gemeente Heusden. In Heusden zit 't streekarchief voor de hele streek. En eh dat is niet een heel lang verhaal natuurlijk, maar dat is wel al een verhaal over de componist Jacob van Eyck. Heel beroemd, maar helaas niemand kent 'm. Jij moet 'm kennen als...
nl.verhalenbank.47103
Tsjoensters kinne sawol âlde as jonge minsken wêze.
Wy hienen in lyts jonkje, dat wie sa'n trije jier âld. Wy wennen doe yn Ikkerwâld. Dat bern bigoun persé jouns om njoggen ûre to gûlen. Dat gebeurde alle jounen. Men koe de klok der op lyk sette. En dat duorre oant alve ûre ta. Wy wennen doe noch by myn man syn âlden yn.
"It bern raest him dea", seinen...
nl.verhalenbank.29779
Heks die zich verkleinde
Da he'k ok wel us oot heure vertelle, dat 'r iemand achter de borde op de schouw kon kruipe. Op de schouw stonde van die borde, witte wel? Nou was 'r iemand, die zich zo klein maoke kos, da ze aachter die borde veuruit kos kruipe. Daor zaat ze dan aachter. D'r waore van die vrouw, die zich zo klein kosse maoke. Da waore gin goei....
nl.verhalenbank.41604
Myn jonge - Jehannes - wie in jier of tolve, hy gong noch nei skoalle. Wy wennen yn 'e Houtigehage.
Op in kear gong hy der yn 'e nacht ôf en doe seach er skean nei in hoeke fan 'e keamer. Dêr bleau er mar nei stean to sjen.
Ik sei: "Jonge, hwat sjochstû dêr?"
"Ik sjoch in houten bakje," sei er, "mei in swart kleedtsje der oer."
Sahwat in jier letter...
nl.verhalenbank.24667
Us heit wie hynstekoopman hjir yn Grinzerpein. Sierd de Vries en syn frou Wytske wennen hjir ek. Hja kamen wolris by ús om in hynder to keapjen, dan kaem Wytske mei en dan bleauwen se by ús to jounpraten. Se hienen fjouwer bern: Jelle, Ielkje, Foppe en Evert.
As it hwat letter waerd, sei Wytske: "Wy matte wer nei hûs." Dat wie om Foppe, in lytse, bleke...
nl.verhalenbank.32010
Stammerige Harm wie in tsjoenster. Hy wenne yn in hiel lyts húske. Dêr wie mar ien bêd yn.
Op in kear doe kom der in famyljelid, dy moest dêr oernachtsje. Doe moest er by stammerige Harm yn 't selde bêd sliepe.
Midden yn 'e nacht fornaem er Harm net mear. Hy taestte om him hinne en doe lei der in greate pounse njonken him. Mar Harm sèls wie fuort.
nl.verhalenbank.20564
RW: En ook een keer in de gevangenis. Een meisje en die ging over geesten praten. En die was in slaap gevallen op mijn bed, toen ging ik in haar bed slapen. Ja ik vond het zo lullig om haar wakker te maken weet je. Dus ik ging op haar bed en ik werd wakker en het leek net of iemand me vastpakte. En ik kon geen lucht meer krijgen. Maar ze zeggen dat dat...
nl.verhalenbank.19440
Tsjoensters komme troch 't kaeisgat.
nl.verhalenbank.12528
Helleputten
De helleputten ligge tussen laag Heukelom en Berkul Enschot. Toevallig kwame we d'r pas nog, dicht bij die nieuwe weg van Eindhove naar den Bosch, daar ongeveer achter liggen ze. D'r is nou nog mar een heel klein vijvertje van over. Ik moest op gegevens uit van een blinde, die ik bij me had. Das daar dicht bij boer Verhoeve. Links af, de...
nl.verhalenbank.41629
Nachtmerjes, plichte ús mem to sizzen, dy kinne troch 't gat fan in flesse hinne. Men kin se 't bêste keare mei roggemoal. Hwant rogge is heilich.
It wie yn 'e simmer en tige soel. Doe't it bêdgongerstiid woarde, sei heit: "Ik gean oer de flier lizzen, 't is my to binaud yn 't bêdsté."
't Wie ljochtmoannewaer en heit koe alles bûten sjen. Doe seach er...
nl.verhalenbank.20110
Ik haw in dochter hawn, dy seach allerhande dingen fan tofoaren. Meastal wienen 't lykstaesjes yn 'e nacht. Hja wenne hjir yn 'e Westerein op Vogelzang. Op in moarn sei se: "Nou ha 'k fannacht hwat sjoen, dat kin noait wier wêze. Ik seach in lykstaesje, mar dêr roannen allegear bern yn 't swart achter de kiste oan."
Mar it kaem wol deeglik nei. Ael, âlde...
nl.verhalenbank.29730
It gebeurde ek op 'e Vogelzang dat myn dochter dêr yn 'e nacht seach, dat se twa lytse kistjes fan bern nei de lykwein ta droegen. De lykstaesje kaem dêr achteroan. 't Wie achter de earmkeamers. Ridlik gau dêrnei stoaren dêr achter de earmkeamers twa bern fuort op elkoarren. Dat hie hja sjoen.
nl.verhalenbank.29731
To Sweagerbosk wie in húshâlding, dêr wie de mem allinne thús mei 't jonkje. Doe bigong har houn bûtendoar to spûkgûlen. Hy roan hyltyd mar achterút, al gûlendewei en sa ta 't hûs yn oan 'e fjûrpot ta. Dêr bleau er stean mei 't gesicht nei de muorre ta.
Fjirtsjin dagen letter kom 't jonkje to forstjerren. Syn kiste kom to stean tsjin 'e muorre oan op it...
nl.verhalenbank.19998
Der wie in faem, dy woe graech nei de kermis ta. Mar de boer sei: "Dû mast earst de rogge op it lân yn skeaven bine." Mar dêr lei safolle rogge op it lân, dat koe ien minske allinne noait op in dei dwaen.
De faem gong nei 't lân ta en sy sette har de kermis mar út 'e holle wei.
Doe kom dêr in menearke oan en dy frege har: "Hwerom bistû net nei de kermis?"...
nl.verhalenbank.20116
Jehannes Meerstra (Tsyske) fan Feanwâldsterwâl koe soldaetsjes ta de hurddobbe útkomme litte. As er mei tsiis op in paed wie, koe 't wol gebeure, dat de minsken ynienen in lyts bern yn 'e feart gûlen hearden. Mar as se der hinne gongen, wie der neat to sjen. Jehannes die dat. Hy koe bûksprekke.
nl.verhalenbank.18083
Der siet ris ien yn 'e kroech. Dy sei it raer op en liet him ûntfalle: "As der dan in duvel is, dan kin er my dêr op 'e brêge pakke."
Doe't er oan 'e brêge takaem stie dêr in lyts mantsje.
Dat woarde greater en greater mei't er tichterby kom.
Doe't er op 'e brêge wie, hie dyselde him beetkrigen en in ein fuortsmiten. It wie net ien oars as de duvel.
Hy...
nl.verhalenbank.27449
Der wie in faem, dy tsjinne. Dy sei us in kear: "Ik wol joun in feint ha. 't Kin my neat skele hwa. As wie 't de duvel ek."
Doe't se de jouns it iten op hienen, kom der in menearke oan, dy gong moai yn 'e hoeke sitten.
Doe kom de frou by de faem en sei: "O heden, fanke, hwat hastû hjoed sein!"
Doe sei de faem de wurden dy't se sprutsen hie.
"Nou," sei de...
nl.verhalenbank.18123
Sytse Jager wie us tichte by de staetsskoalle. Dêr mat er bot flokt ha en spot. Hy sei doe, hy woe de duvel wol us sjen. Doe kom der in hiel lyts mantsje oan, dy smiet him boven oer de hagen hinne.
nl.verhalenbank.22269
