Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Witbreuk: In 1839
Mevr. Wilderink: In 1938 vuur n oorlog a.
Wit: Dat wet ik zoa nich, mer ik wet wa oons Lida was n joar of tien, mer zee begreep't ook a. Zoa klean at he was. Ja, no dat means kwam vaak bie oons en doe zeg ik: Doe koons wa vaker komn, doe hes gen keend of kuukn en ik zit in n rommel in, a'k nich vuur of achteroet kan en doe zeg ik: mer ik...
nl.verhalenbank.128604
Wil: Zeg Leida, wat bi'j van hoes oet katholiek of protestant?
Wit: Ikke katholiek.
E: Katholiek, ie hebt ok wa es mangs heurd van dee pasteurs, pasteurs dee meer kondn as normaal?
Wit: Nen pastoor? Doar he'k nog nooit zoavöl van heurd, ik wet wa, dat za'k oe dan nog wa evn verteln: mien moor was doad en dee andre kinder warn almoal groot, mien moo is...
nl.verhalenbank.128610
Hja wenne oan 'e feart. As de bern op it iis rieden, by 't winter, foelen se altyd op it iis op it plak dêr't hja wenne. Alle minsken wienen bang foar har.
Sy koe har yn in kat foroarje.
nl.verhalenbank.20562
Myn groatmoeke fan Holwert gyng eens feur haar kiend naar Wopke. 't Kiend had kransen in 't kussen.
Wopke sei tegen moeke Tryntsje: Hier heste goed, mar dû moest it an deze kant by dy houwen. En aan die kant moestû niet ien passeare laten, omdat dan dat fleske met goed der an gaat. Ik warskou dy Tryn, denk aan dyn naaste familie.
It waren haar mans vader...
nl.verhalenbank.32614
Stammerige Harm fan Twizelerheide wie in tsjoenster, seinen se. Hekse-Harm seinen se ek wol. Hy koe him yn in kat mei gleone egen foroarje, seinen se.
Hie ien krinten om 'e mûle of in seare holle, dan wie sa'n ien bitsjoend.
In bern dat bitsjoend wie hie in krâns yn 't holkessen. Dy krâns woarde der úthelle en opbrând. Earder woarde 't bern net better. By...
nl.verhalenbank.36314
Doe't ik in famke wie wennen wy yn Houtigehage.
Ik moest elke dei iten bringe nei in omke fan my, dy arbeide by mynhear Bogaerts. Dat wie in hiel ein rinnen.
Op in kear doe kom ik werom. Doe wie der in âld wyfke.
"Och heden, berntsje," sei se, "hwat mastû alle dagen in ein rinne. Hjir hast in apel."
't Wie in hiele moaije apel, mar ik doarst him net op to...
nl.verhalenbank.25618
Der wie in widdou mei bern. Dat minske krige it sa earm, dat sy hie neat mear, dat se de bern jaen koe om to iten. Doe lei it minske in fjûr oan fan stiennen. Doe't de bern fregen, hwat se die, sei se: "Mem makket in fjûr fan stiennen en mem giet nou fuort en as dy stiennen forbrând binne, dan kom ik wer mei iten."
Mar hja kom noait wer.
nl.verhalenbank.23533
Wy wennen yn Houtigehage. Dêr wenne in bikende tsjoenster, dat wie Jehannes Wyts.
Op in middei wie myn skoansuster by my. Hja hie har famke meinom, dat wie doe noch in poppe. Doe die se dat bern in skjin ruft ûnder. Doe seach ik dat dat bern in toutsje om 'e hals hie en dêr siet in lapke oan. Dêr siet hwat yn biboun.
Ik sei: "Hwat is dat?"
Doe sei myn...
nl.verhalenbank.33052
Ik wie froeger in bulte by Ale Westra (= Aeltsje Schievink-Westra B65-14, 15, 16, 164) Dy har mem, âlde Ot dat wie in tsjoenster (Ale sèls giet der trouwens èk foar en har dochter èk). De minsken koenen har net bigripe hoe't ús mem it fortroude, dat ik kammeraetske wie mei Ale. Mar ús mem sei: "Der kin har noait hwat oerkomme, hwant sy hat in dûbelde...
nl.verhalenbank.21456
Oale geneesmiddels.
Ja, mien jong, ik bin al old. En vrouger, dou dr gain geld was en ook hoast gain dokter, muzzen wie ons voak behelpn as menskn of daier schele harn.
As kinder verkoln wazzen, muik ik zuurdaig; lee heur dat under de voutn en dan op berre.
Zuurdaig muik ik van edik, mosterd en rognmeel.
nl.verhalenbank.44543
Slimme Jan die was de leedaanzegger ook, maar...als er iemand geboren werd, werd dat ook met een heel verhaal gedaan. "De familie maakt bekend dat er bij hun een jong kind over...eh, geboren is." Nou zo zeggen ze dat dan. Maar, toen moest 'ie beide doen. En wat had 'ie toen gedaan? Stak 'ie eerst z'n ene arm naar voren..."En die en die familie maakt...
nl.verhalenbank.44219
Kees Jansen kos al veuruut zegge, of ’n moeder, die ’n kiend verwachtte ’n jong of ’n djern zou kriege. Ze zegge, dat ie ’t duk vurspeld het en dat ’t uutkwam. Ik weet niet of ’t woar is gewes.
nl.verhalenbank.45932
By Rinse Hamstra yn 'e Harkema krigen se in berntsje, mar dat rekke wei. Letter krigen se wer in berntsje, mar dat rekke ek wei.
De trêdde kear gong it goed. Mar de mem sei: "Ik wyt nou, hwa't it dien hat." Doe seach se troch de glêzen. "Dat âld wiif dêr hat it dien!"
Dit is noch mar in pear jier lyn.
nl.verhalenbank.33324
Echt bijgeloof is nu zo goed als verdwenen. Als onze ouders en grootouders nog geleefd hadden, dan had u veel kunnen opschrijven. We hebben als kind wel gehoord van heksen, spoken, voorlopen, witte wieven enzovoort, maar we hadden geen interesse. Al die verhalen hadden alleen tot gevolg dat we 's avonds bijna niet buiten durfden te zijn.
nl.verhalenbank.43166
Pake en dy krige de molke altyd fan âlde Tamme Syts. Syts wie in tsjoenster. It bern, dat fan 'e molke krige to drinken, woarde siik. Doe gongen se nei Wopke fan Kûkherne, de duvelbander. Wopke sei: "It bern mat gjin molke wer ha." Pake en dy dienen dat en 't bern woarde wer better. Mar Wopke sei ek: "As der joun in pod om 'e doar hinne strúnt, matte...
nl.verhalenbank.12328
Durkje boun har dochter jouns oan 'e stile fêst. Op in kear hat se it bern in dik wân op 'e hûd jown. Dat kom sa bot oan. dat doe hat it bern noch in fjirtsjin dagen leefd, doe is se stoarn.
nl.verhalenbank.38700
Myn skoanmem hat wol faek forteld, hja stie ris by de brêge hjir yn 'e Westerein, doe hearde se trije kear hiel dúdlik 'help!' roppen. Mar hoe't hja ek seach, der wie neat to sjen.
Dy winters binne dêr op dat plak trije bern forsûpt.
Us skoanmem sei altyd: "Dat haw ík fan tofoaren heard."
nl.verhalenbank.33669
Der wienen minsken, dy hienen in bern, dat tsjirme. Sy tochten: Hoe moat dat dochs komme?
Njonken har wennen minsken sûnder bern.
De heit fan it sike berntsje sei: It buorwiif kin ús bern wol ris bitsjoend ha. Dat sei er ek tsjin 'e buorman.
Kin it wêze, sei er, dat dyn wiif ús bern bitsjoend hat?
De buorman woe dêr neat fan wite. Hy sei: Myn wiif is sa...
nl.verhalenbank.11557
Beppe hat us nei âlde Tet op 'e Bulten ta west om hwat nije kop-en pantsjes. Dy hie Tet to keap. De bern seinen: "Tink der om, mem mat der neat opite!"
Mar beppe dronk der in bakje kofje op mei in grou klontsje der yn.
Mar doe't se thús wie mei har kop-en pantsjes, treau se dy ús mem gau ta en sei: "Hjir pak dit gau oan."
Tagelyk spuide se har hast it...
nl.verhalenbank.21457
Tsjoensters kinne sawol âlde as jonge minsken wêze.
Wy hienen in lyts jonkje, dat wie sa'n trije jier âld. Wy wennen doe yn Ikkerwâld. Dat bern bigoun persé jouns om njoggen ûre to gûlen. Dat gebeurde alle jounen. Men koe de klok der op lyk sette. En dat duorre oant alve ûre ta. Wy wennen doe noch by myn man syn âlden yn.
"It bern raest him dea", seinen...
nl.verhalenbank.29779
