Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
De priester leest het Sint-Jansevangelie op het einde van de mis om de mensen tegen heksen te beschermen
Misschien zul je je al afgevraagd hebben waarom de priester op het einde van de mis altijd het Sint-Jansevangelie leest. Wel, dat was vroeger om de mensen tegen de heksen te beschermen en als je dat van buiten kende, kon een heks je niks doen.
nl.verhalenbank.35726
M'n moeder heeft me ook nog eens verteld, dat er in een hofstee een heks was binnengekomen, door een kwast waar de prop uit was. Die heks was binnen. De paarden onrustig. Toen hebben ze weer een prop of een doekie in die kwast gedouwd. Ze hebben geen last meer gehad.
nl.verhalenbank.50861
Vrouw Lammers = "Toone Weefke" was 'n heks. Ze heette eigenlijk Johanna Fransen en was getrouwd met 'n Astense mens. Ze kon de mensen luizen bezorgen en ieder hield de kinderen van haar terug want die kon ze beheksen.
nl.verhalenbank.46143
’n Vrouw kon heksen. Om haar uit het huis te houden, had vader iets onder de dorpel gelegd. Toen de vrouw weer eens in de omgeving was, nodigde vader haar uit binnen te komen. Ze liep wat heen en weer, kon blijkbaar niet over de dorpel, draaide zich om en liep weg.
nl.verhalenbank.47576
Tsjoensters koenen troch 't kaeisgat en troch 't goatsgat yn 'e hûs komme. Wy ieten wol duveldrek op om bifeilige to wêzen foar de tsjoensters. De bern hienen ek wol duveldrek op 't boarst.
nl.verhalenbank.34628
Tsjoensters hienen je froeger oeral. Yn Kollumersweach wienen ek guon. Hja makken krânsen yn 'e bêdden dêr't de minsken op sliepten. Dy moesten der úthelle wurde, oars kom 't forkeard. Meastal wienen it lytse bern dy't bitsjoend woarden. Wie dat it gefal, dan gongen se faek nei Wopke fan Kûkherne. Dy moest de bern dan wer better meitsje. Meastal joech er...
nl.verhalenbank.33670
Ik haw yn Twizelerheide in tsjoenster kend, dy fleach samar op 'e biezemstok oer in hûs hinne. Dat die se yn de regel by nacht.
In tsjoenster moest om 'e sawn jier ien deatsjoene, oars gong hja der sels oan. Hja droegen froeger allegear in stikje duveldrek yn 'e klean. Dat wie om net bitsjoend to wurden. Der wie duveldrek it middel foar.
De tsjoensters...
nl.verhalenbank.33822
In stikje roggebrea kin men by in tsjoenster feilich opite. Dat kin se net bitsjoene. Mar docht men der tsiis op, dan is 't mis.
nl.verhalenbank.19997
Sibe-om, dat wie in âld-omke fan my. Hy en syn earste frou hienen togearre in bern. Dat wie har earste bern. Dat bern gûlde nachts altyd. Dat klonk sa eangstich, dat sy makken har ûngerust.
Doe gong Sibe-om nei Rottefalle ta, dêr wenne Frânse Hinke, dat wie in duvelbanster. Dat minske joech him in fleske mei drank mei. Sy sei: "Dêr matte jo tige...
nl.verhalenbank.22294
As men trije krúskes op 'e wei set, kin de tsjoenster jin net pakke.
Men mat noait trije kear achterelkoar 'ja' sizze op hwat in tsjoenster jin freget, hwant dan hat se jin yn 'e macht.
Hat men in koarste roggebrea yn 'e bûse, dan kin gjin tsjoenster fet op jin krije.
nl.verhalenbank.24062
Yn 't West fan Bûtenpost wenne in âld frou, dat wie in tsjoenster. Dy bitsjoende de minsken. Dan krigen dy minsken in dikke klute fan fearren yn 't kessen. Dat wie 't wurk fan dat âlde minske. En hja waerden dan siik. Dan wienen se bitsjoend.
Dêr't dat minske kaem, waerden de bargen siik.
De minsken leinen duveldrek ûnder 'e drompel, dat biskerme har...
nl.verhalenbank.29698
Wij geloven bijvoorbeeld dat, elke huis zijn eigen geest [heeft], meestal niet [een] kwaaie, maar een goede geest beschermt jouw huis. Onze voorvaders geloofden dat in de bossen ook leefden geesten die beschermden de natuur. Bosgeesten. Onze voorvaders noemden [ze zo]. In de rivieren ook. [Ze heten] geesten van het water. Zo op deze manier. Maar dit is...
nl.verhalenbank.43551
21.29
[JvdB] Dus dat was het eerste verhaal, maar van zijn vader daar is een heel uhh daar zijn twee leuke verhalen van. Het eerste is in 1942 toen woonde dr in Kloosterhaar een familie Evers en die hadden een kind van 6 jaar. En dat kind dat werd ziek en toen hebben ze daar uhh, nou ja de oorlog ging ook voor heel veel mensen het leven gewoon door, daar...
nl.verhalenbank.46645
Us beppe wie Japiks Griet. It wie in greate tsjoenster. Wy wienen deabinaud foar har. Wy hienen allinne om har in touke om 'e hals en dêr hong in pûdtsje mei duveldrek oan. Dan krige de duvel gjin fet op ús, sei mem. Ek faek duveldrek ûnder 'e drompel.
Der wienen ek wol bern dy droegen in koarste fan roggebrea by har. Dat holp ek, mar sa bot net.
As in...
nl.verhalenbank.34564
Tsjoensters kinne sawol âlde as jonge minsken wêze.
Wy hienen in lyts jonkje, dat wie sa'n trije jier âld. Wy wennen doe yn Ikkerwâld. Dat bern bigoun persé jouns om njoggen ûre to gûlen. Dat gebeurde alle jounen. Men koe de klok der op lyk sette. En dat duorre oant alve ûre ta. Wy wennen doe noch by myn man syn âlden yn.
"It bern raest him dea", seinen...
nl.verhalenbank.29779
