Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
213 datasets found
Dutch Keywords: avond Narrator Gender: female
Wil: Dat verteln grootvader owwer n Hofmeier, ja dee waarn eargns henwest en ophaaln met de waag en doe n Hofmeier. Grootvader zear, het was net of ze rong tusschen de waag in de raar wördn stokn en de peer kondn nich meer vedan. Wit: Warn goan stoan. E: Mer gelöaw ie ok wa, dat n peerd meer zöt as n meanske? Wit: n Peerd, joa dat wet ik ok. n Peerd zöt...
nl.verhalenbank.128613
Us heit fortelde, yn 'e Westerein wenne in man, dy siet faek yn 'e kroech. Dan sûpte er him dronken en hie er raer praet dêrby en gong 't op in flokken en kettermintsjen. Op in joun kom er út 'e kroech, doe woarde er ûnderweis troch de duvel keard. Hy mocht net oer 't paed rinne en moest troch de sleat. Dweiltrochwiet is er thúskaem.
nl.verhalenbank.36328
Yn 'e Houtigehage wie us ien stoarn, dy kom nei de dea hyltyd wer. Doe ha se in dûmny ophelle dy't dyselde forstoarne oansprutsen hat. De dûmny frege hwat syn bigearte wie. Doe sei er, hy hie gjin deaklean meikrige doe't er stoarn wie. Doe ha de minsken op oanrieden fan 'e dûmny op in joun deaklean foar him op 'e tafel lein. Dy nachts kom de forstoarne en...
nl.verhalenbank.17735
Echt bijgeloof is nu zo goed als verdwenen. Als onze ouders en grootouders nog geleefd hadden, dan had u veel kunnen opschrijven. We hebben als kind wel gehoord van heksen, spoken, voorlopen, witte wieven enzovoort, maar we hadden geen interesse. Al die verhalen hadden alleen tot gevolg dat we 's avonds bijna niet buiten durfden te zijn.
nl.verhalenbank.43166
Pake en dy krige de molke altyd fan âlde Tamme Syts. Syts wie in tsjoenster. It bern, dat fan 'e molke krige to drinken, woarde siik. Doe gongen se nei Wopke fan Kûkherne, de duvelbander. Wopke sei: "It bern mat gjin molke wer ha." Pake en dy dienen dat en 't bern woarde wer better. Mar Wopke sei ek: "As der joun in pod om 'e doar hinne strúnt, matte...
nl.verhalenbank.12328
Yn 'e Harkema hie ien in moart dien. De moardner moest der jouns alve ûre altyd út. Dan koe er it net langer yn 'e hûs úthâlde.
nl.verhalenbank.12314
Achter Jehannes wennen in pear âlde minsken, in man en in frou. Op in joun doe wie 't jongfolk op 'e wei hwat oan 't oangean. Se spilen op 'e harmoanika en guon songen der ek by. Doe kom der in frou út 'e hûs wei, dy sei tsjin 't jongfolk: "Jimme matte net sa oangean, hwant de âlde minsken dy't dêr wenje, matte sliepe. De man mat der moarn yntiids wer...
nl.verhalenbank.38270
Us heit en dy syn âlden wennen yn 'e Haulerwyk. Nou heart dat by Waskemeer. Doe't ús heit in jonkje wie, hat er bitsjoend west. Beppe hie in buorwiif yn 'e rekken, hwant dy gong der foar, dat se wol omgong hie mei de kweade. In tsjoenster mat ienkear yn 'e sawn jier ien deatsjoene foar satan. Mar beppe woe earst wissichheit ha foardat se it buorwiif...
nl.verhalenbank.21053
Yn Eastemar wenne in dokter, as dy jouns fan 'e pasjinten weromkom, moest er altyd oer it tsjerkhôf, dêr't in paed oerhinne gong. Dat paed gong oer in plankje, dat oer in droege sleat lei, om 't tsjerkhôf hinne. In pear jongfeinten woenen in grap mei him úthelje. Hja krûpten ûnder 't plankje en doe't hy der oer gong seinen se mei in raer lûd: "Dû hast my...
nl.verhalenbank.36922
In boer soe mei in sekfol jild nei hûs ta. Hy hie handel dien. In soldaet kom him achterop. "Sil ik dat foar jo sjouwe, boer?" "Graech", sei de boer, hwant hy wie warch. De soldaet kom mei en rekke by de boer yn 'e hûs. "Jo kinne hjir fannacht wol bliuwe", sei de boer. Dat gebeurde. Doe kom der de jouns in frommes by de doar, dy woe dêr dy nachts graech...
nl.verhalenbank.20167
Der wienen minsken, dy hienen in bern, dat tsjirme. Sy tochten: Hoe moat dat dochs komme? Njonken har wennen minsken sûnder bern. De heit fan it sike berntsje sei: It buorwiif kin ús bern wol ris bitsjoend ha. Dat sei er ek tsjin 'e buorman. Kin it wêze, sei er, dat dyn wiif ús bern bitsjoend hat? De buorman woe dêr neat fan wite. Hy sei: Myn wiif is sa...
nl.verhalenbank.11557
Tsjoensters kinne sawol âlde as jonge minsken wêze. Wy hienen in lyts jonkje, dat wie sa'n trije jier âld. Wy wennen doe yn Ikkerwâld. Dat bern bigoun persé jouns om njoggen ûre to gûlen. Dat gebeurde alle jounen. Men koe de klok der op lyk sette. En dat duorre oant alve ûre ta. Wy wennen doe noch by myn man syn âlden yn. "It bern raest him dea", seinen...
nl.verhalenbank.29779
Us mem hat us in pleachbeest njonken har hawn. Sy hie in heal brea ophelle by jountiid fan 'e bakker. Sy droech dat ûnder 'e linker earm. Yn 'e oare hân hie se de slútkoer. Doe kom der in dier op har ta, dat wie folle grouwer as in houn. 't Hie hiele greate, gleone eagen. Mem wie stjerrend binaud. It dier roan oan 'e kant dêr't se it brea droech. Doe hie...
nl.verhalenbank.15902
Jehannes Koster wenne yn Kollum. Hy hie in kear nei syn famylje ta west yn Twizelerheide. Doe't er op 'e weromreis wie, doe wie 't al let op 'e joun. Doe woarde er samar ynienen oan kant reage. Doe stie dêr in lykstaesje. Hy woarde sa binaud, dat hy is weromgong nei de famylje yn Twizelerheide en dêr is er dy nachts bleaun. Hy doarst net nei hûs ta.
nl.verhalenbank.19453
Op it tsjerkhôf to Boelensloane hâldden altyd gâns wylde kninen ta. Myn heit gong dêr faek hinne to kninefangen. Dat die er dan mei strikken. Myn broer Miente naem er faek mei. Dat wie doe in lytse jonge. 't Wie op in winterjoun by ljochtmoanne waer. Der lei snie. Heit en Miente wienen op 't tsjerkhôf. Doe kom krekt Germ Tuinstra (Germ Smous waerd er...
nl.verhalenbank.37784
Der wienen in keppel tsjoensters yn dizze kontreijen, dy koenen har yn katten foroarje. De oanfierder wie de kat Moazes. Jouns gongen dy katten yn in bargetrôch oer de Burgumermar hinne nei de oastkant en dêr dienen se dan yn 'e nacht har tsjoensterkunsten. De moarns bitiid kommen se werom oer de Mar. As se dan op 'e kant wienen op 'e droechte, dan sieten...
nl.verhalenbank.19647
Der wie in frou, dy wie jouns altyd fuort. Har buorman tochte: "Dêr wol 'k mear fan wite." Doe bispionearre der har. Doe seach er dat se har útklaeide en nei de kelder ta gong. Dêr salve se har yn mei salve út in potsje wei. Dat struts se ûnder 'e hals, en ûnder 'e earms en ûnder 'e boarsten en ja, oeral. Doe't se dat dien hie, klaeide se har wer oan. En...
nl.verhalenbank.11541
Myn suster is nou tolve jier wei. Sy wie frijgesel en tsjinne yn Amsterdam. Op in kear hie se nei in freondinne ta op bisite west. 't Wie op 'e joun. Hja roan werom lâns de Hearegracht. 't Wie dêr stil. Doe kaem der ynienen in keardel fan achteren oan en dy kaem har op side. Sy koe syn fuotten net sjen. 't Wie krekt as sweefde er. Hy sei tsjin har:...
nl.verhalenbank.21051
Dat is net altid zôô mittie zandman die 's nachs kwam mit tat zand in je ôôge te gooie dat is toch vervelend. Ik hep 't nooit verteld maor altid dat gezeur mittie Klaas Vaak die 's nachs kwam.
nl.verhalenbank.47459
Op in joune let hearden wy dúdlik timmerjen yn 'e skoalle. De oare deis sei heit tsjin master Walstra: "Hwat die meester justerjoune sa let noch yn skoalle?" "Ik yn skoalle?" sei meester. "Ik wie net iens thús." "Jo wienen net allinne," sei heit, "der wienen wol in stik of trije, dy't dêr omtimmeren." Letter kom der in nij hûs foar de skoalle to stean en...
nl.verhalenbank.27435
35