Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords

There are no Dutch Keywords that match this search

German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender

There are no Narrator Gender that match this search

close
423 results
Organizations: Sagnagrunnur
Rannveigu dreymdi er hún var á sjöunda árinu, að hún var að leik ásamt öðrum börnum fyrir utan vesturportið á Möðruvöllum. Sá hún þá hvar tveir ógnarstórir menn stóðu, annar uppi á fjallinu fyrir ofan bæinn, en hinn á Vaðlaheiði. Höfðu þeir metaskálar á milli sín. Elsta barnið, Sigurður, var nú tekinn og veginn, en maðurinn í austri sagði að hann væri of...
Gil eitt mikið og djúpt er á milli bæjanna Dalabæjar og Engidals í Úlfsdölum er Herkonugil heitir. Það eru gömul munnmæli að tröllskessa ein hefði átt að stíga fram gilið til þess að gera landamerki á milli bæjanna og á nafnið að vera dregið af henni. Ætla sumir að það hafi verið Skráma sem bjó í Skrámuhelli þegar Úlfur, sem Úlfsdalir eru kenndir við, nam...
Tröllkonan Kleppa. Hún bjó í Staðardalnum og heitir þar eftir henni Kleppustaðir. Kleppa fór til Hoffsstaðaparts að blóta og hafði hest sinn með sér. Hann hét Flóki og er Flókatunga kennd við hann. Á Sóta hesti sínum fór hún í Ísafjarðardjúp að ná í fisk. Á Sótavörðuhæð drapst Sóti og þar gróf hún hann. Þegar kirkjur voru byggðar í dalnum þótti Kleppu...
Tröllskessur í Klukkugili, tvær eða þrjár. Þær voru mægður. Það var einhvern tíma vinnumaður á Kálfafelli á gangi vestur við Staðarfjall og hann sá þær áður en að þær sáu hann og ætlaði að komast ofan við þær en þær eltu hann heim á túngarð á Kálfafelli. Skessurnar voru taldar mannskæðar, þær sóttu í menn. Vinnumaðurinn var að blóðspringa og þá sneru...
SÁM 90/2279 EF
Í fornöld lögðust skoffín eða illyrmi á nái í kirkjugörðum. Þegar þau höfðu eytt öllum náum í garðinum urðu þau tröllsleg, vöfðu sig utan um kirkjuna og sökktu henni og átu fólkið. Eitt sinn að lokinni messu, þegar fólkið ætlaði út, var gapandi drekahöfuð fyrir miðjum kirkjudyrunum. Presturinn fékk þá fáttæka stúlku sem hafði sagt faðirvorið þrisvar...
Tröllasögur Oddnýjar í Gerði. Maður var í tíð Oddnýjar sem hét Þorsteinn og fékk viðurnefnið tól því hann smíðaði mikið. Þegar hann var ungur maður þá varð hann fyrir því að hann veiktist og missti allan mátt í fótum og krepptist. Þjóðsagan sem lifði í Suðursveit og Oddný sagði. Hann var í göngu á Steinadal og sá einkennileg spor í snjónum. Hann fór að...
Einu sinni voru mörg börn heima á jólanóttina, en fullorðna fólkið hafði allt farið til kirkju, eins og siður var til forna. Börnunum höfðu verið gefin kerti, til að kveikja á að gamni sínu, og háraðir sokkar. Þau sátu nú á pallinum um kvöldið og voru að skoða sokkana sína; þótti hvoru fyrir sig sínir vera fallegastir. „Sko mín fót, sko mín fót," sögðu...
„Sko minn gráa dingulfót" (heiti vantar)
Á Fjarðarheiði fyrir utan þjóðveginn er hraun-hnjúkur kallaður Kötluhraun. Er sagt að það dragi nafn sítt af skessu er Katla hét og bjó í því. Karl hennar var dauður en einn son átti hún. Önnur skessa bjó í Valagili það er austan megin í Eyvindardal milli Kálfshóls og Þuríðarstaða. Skessa þessi fékk ást á syni Kötlu og mælti til samfara við hann en Katla...
Einar í Skógum var eitt sinn á ferð um fjöru sína er hann sá skessu. Skessa þessi átti að hafast við á Sólheimasandi undir Eyjafjöllum. Einar sá að hún bar hnísu á bakinu og ályktaði út frá því að hún hefði rænt sig. Hann réðst á skessuna og hafði hana undir. Hún bað hann að þyrma sér því annars hlyti honum eilíf ógæfa af. Einar drap hana samt og gróf í...
Norður frá bænum Sleðbrjót í Jökulsárhlíð er ás sem kallaður er Selás, uppi á ásnum er sund og í því klettadrangi, mjór efst en sem axlir niður frá og mitti um miðjuna og sprunga í. Drangi þessi er nefndur Karl og sundið Karlssund. Er sú sögn til þess að í fyrndinni var tröllkarl á ferð til féfanga niður í byggð, hann var nátttröll og mannhættur mjög....
Einu sinni var tröllkona á leið til Sandvíkur kom hún vestan af Súlnadal þar er sagt var að hún ætti heima. Ætlaði hún að eyða víkina en er hún kom upp á hálsinn er skilur víkina frá Norðfirði rann upp fyrsta dagsbrún og varð hún að steindranga þeim er kallaður er Kerling og stendur í skarðinu er síðan heitir Kerlingarskarð. Drangurinn er eigi lægri en 20...
Saga af álögum á Oddi biskupi. Eitt sinn var hann á ferð og hitti hann þá tröllkonu sem að vildi hafa mök við hann. Hann vildi það ekki og lagði hún á hann að síðustu tvö börn hans yrðu vangefin og að óhamingja myndi fylgja ættinni í níu ættliði. Eiríkur heimski var sonur hans. Hann var tvígiftur og þegar verið var að jarða fyrri konu hans var hann...
Séra Gísli í Sandfelli var eitt sinn að fara til messu og mætti hann þá skessu rétt við Hofsskriðu. Hún var með kálf í svuntu sinni og Gísli sagði við hana að þetta hefði hún tekið frá sér. Hún svaraði að nóg væri eftir handa honum. Hann lét hana hafa kálfinn en hún bjó í helli þar nálægt. Hvalur var í fjörunni og var hann skorinn og var sagt að skessan...
Kráká hét tröllkona sem bjó í Bláfjalli í Mývatnssveit. Hún var vön að ná sér í sauðamann úr sveitinni fyrir jólin en eitt sinn komst sauðamaður undan henni og inn í guðshús. Þá reiddist Kráká gamla, reif upp stóra byrði suður í afrétt, dró hana norður og strandaði þar sem nú heita Viðarhólmar, á mörkum Lögsárupptaka og Krákár. Einnig mælti hún svo um að...
Á landnámsöld byggði Hávarður á Hávarðsstöðum. Voru þar reimleikar af völdum trölla og sóttu eftir fé bónda. Trylltu þau eða drápu sauðamenn hans. Dag einn kom stórvaxinn maður til Hávarðs og kvaðst heita Grímólfur. Gerðist hann sauðamaður Hávarðs. Var hann jafnan fálátur en sinnti starfi sínu vel. Kvöld eitt kom hann seint heim, lét lítið uppi en kvað...
Það eru dagtröll sem vart verður um ljósa daga. Þau eru grimm en vinföst og trygg á aðra hlið, sum eins konar góðvættir, sækja oft eftir að auka kyn sitt með mönnum, þykir viðsjált að þeyta tilverustríð við þá, kaupa og afkomendum sínum, blendingunum, ódauðleikavonina. Þau eru spávinur og ráðhollvinum. Sum eru illvættir og mannætur. Þau eru í mannsmynd en...
Guðmundur hét bóndi og bjó á Ingvörum í Svarfaðardal. Var hann eitt sinn fenginn til þess að taka gröf á Tjörn. Komu þá upp úr gröfinni mjög stór mannsbein. Um nóttina eftir dreymdi Guðmund að maður kæmi til hans, tröll að vexti, og segði: „Fast barðir þú á mér í gær, Guðmundur minn, en ekki þarftu af því; maður þótti ég á minni tíð, sem þú á þinni.“
„Maður þótti ég á minni tíð sem þú á þinni“
Bændur í Skaftafelli Jón og Einar. Þetta voru þjóðhagasmiðir. Jón Einarsson fór á Skaftafellsfjöru og þegar hann kom að ánni sá hann hrúgald við dýpsta álinn. Honum sýndist þetta vera maður og taka þeir tala saman. Þetta var tröllskessa sem sagðist ekki treysta sér að vaða álinn því hún hafi alið barn og bað um að fá að sitja á aftasta hestinum yfir...
SÁM 88/1613 EF
Ferðamaður einn afar þreyttur kom að Skrúðskampi og settist niður að hvíla sig. Hann starði á hinn einkennilega fagra klett og ljóðaði á hamarsbúann (sjá vísur): Þá opnaðist hamarinn og réttar út kræsingar og vín, gerði maðurinn sér gott af því og fór síðan. Annar formáli segja menn að hafi fylgt þættinum af Skrúðsbónda, bræðrum hans, Kolfreyju og Vetti,...
Ólafur konungur Haraldsson varð eins og Ólafur Tryggvason mjög mikið fyrir vættaglettingum, og er þessi saga um Ólaf Haraldsson. Hann lét byggja dómkirkju í Þrándheimi, þurs einn er bjó í hólma í Jónsvatni, bauðst til að byggja hana Ólafi að kostnaðarlausu ef hann segði sér rétt hvað hann héti og gekk Ólafur að því. Gerðist Ólafur órór og réri dag einn...
445