Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords

There are no Dutch Keywords that match this search

German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender

There are no Narrator Gender that match this search

close
220 results
Organizations: Sagnagrunnur
Sagt að Geirmundur hafi grafið tvær gullkistur í Andakeldu og látið belti, hníf og öxi upp á dranginn í Grafarhlíð; Lárus Jensen gekk fyrstur á dranginn síðan svo vitað sé; reynt var að ná gullkistunum úr keldunni
Sagt frá Guðmundi ríka, bónda í Brokey á 17. öld. Saga um að hann hafi grafið fé sitt og þar eigi að sjást peningalogi. Önnur sögn um að hann hafi látið kasta fénu í Gjálp. Guðmundur fyrirskipaði að lík sitt yrði flutt til Narfeyrar á skipi sem hét Svanur, en bannaði að skipið yrði notað eftir það.
Grundar-Helga var grafin í skipi í Helguhól á Grund ásamt gulli sínu. Þegar grafið var í hólinn sýndist mönnum kirkjan á Grund standa í björtu báli. Sagt var að Magnús ríki á Grund hefði grafið upp gullkistu. Hann var með verslun í mörg ár.
Afi heimildarmanns var síðasti bóndi í Traustsholtshólma. Í hólmanum var hár höfði og ekki mátti slá hann. Hóll var fyrir framan Ragnheiðarstaði og þar sást oft ljós á kvöldin. Var talið að þar væri einhver að vaka yfir fé sínu. Egill Skallagrímsson gróf peningana sína í Mosfellssveitinni.
Maður einn bjó á Eyvindarstöðum í Sölvadal. Hann átti kunningja að nafni Jón og var hann skyggn og fjölkunnugur. Sagði Jón honum frá peningum sem lægju undir steini og reyndist það rétt þegar þeir ásamt nokkrum öðrum gáðu, áttatíu spesíur lágu þar í hrúgu. Á meðan peningarnir voru teknir undan steininum átti Jón fullt í fangi með að verjast draugnum sem...
Peningarnir í Eyvindarstaðatúni
Nokkrir menn grófu í hól, sem sagður var haugur frá fornri tíð. Þeir höfðu ekki grafið lengi þegar þeir komu niður á ryðgaðan kistil svo þungan að þeir gátu með engu móti hafið hann upp úr gröfinni. Ætluðu þeir þá að láta járnkarla sína sundra kistillokinu, en urðu ókvæða við þegar þeir heyrðu sagt dimmum rómi neðan úr gröfinni: „Hver sem rænir silfri...
Hjá Narfastöðum er Narfaleiði þar sem Narfi á að vera grafinn. Þar nálægt er einnig Gullþúfa sem grafið hefur verið í en hefur gröfturinn alltaf stoppað vegna missýna.
Bærinn Fornusandar og aðstæður þar; Blankibrunnur er við bæinn, í botni hans er grafið sverð og bærinn sýnist standa í björtu báli ef reynt er að ná því; örnefnið Kirkjugarður; sögn um skógarkjarr við bæinn
Gestur á Gestsstöðum var mikill fjármaður og vildi liggja þar sem féð fór mest um. Sumir sögðu að dýrgripir væru grafnir með Gesti en þegar það var athugað var eins og bærinn stæði í ljósum logum.
Helgur maður heygður í Goðaborg. Fólk átti að hafa farið þangað til bænahalds. Það er eins og þarna sé hús og haugur þar fyrir aftan. Heimildarmaður heyrði ekki að þarna hefði átt að vera fólgið fé.
Fyrir innan Arnheiðarstaði í Fljótsdal stendur stór steinn á svonefndum Gálgaflöt, sem tekur nafn af þjófum er þar vóru eitt sinn hengdir. Undir þessum steini á að vera fólgin peningahálftunna, en enginn maður hefur enn vogað að grafa eftir henni fyrir þá sök að þrír loftandar eiga að vera settir til að geyma hálftunnuna svo enginn maður geti notað sér hana.
Kofar voru til í Straumfjarðartungu. Kallaðist annar Dauðsmannskofi og hinn Eggertskofi. Þar hafa verið einsetumenn. Talið er að einn hafi dáið í Dauðsmannskofa. Trú var á vafurloga og var því trúað að þar hafi verið grafnir peningar í jörðu. Áttu framliðnir að hafa verið að leika sér að þeim.
Hreiðar hét sá sem fyrstur byggði Hreiðarsstaði.Hann var sagður merkismaður og í vinfengi við Spak-Bessa og Droplaugarsona. Skammt frá Hreiðarsstaðabænum stendur mannhæðarhár steinn sem kallaður er Loki eða Lokasteinn og flöturinn Lokavöllur eða Lokavellir. Sagt er að Hreiðar hafi falið gull sitt undir steininum og hafi enginn lagt í það erfiði að reyna...
Álagablettir í Kollsvík: Kollur sem heygður var á Blakksnesi gróf fé sitt í Kollsvíkurtúni; grafið í túnið og sýndist þá allt standa í björtu báli
Fólgið fé í jörðu. Heimildarmaður heyrði ekki talað um slíkt í Saurbænum. En annarsstaðar var það og vildu menn ná í það því að þar átti að vera gullkista. Þeir fundu gullkistuna. Annar var ofan í gröfinni en hinn uppi á bakkanum. Þeir settu bönd á hana og vitnuðu í guð með það hvort hún skyldi fara upp eða ekki.
SÁM 89/1988 EF
Eiga að vera til ótal blettir þar sem eru grafnir peningar. Einn maður átti að hafa grafið peninga í Kjaranstaðahól, stóran hól í beitilandinu hjá Kjaranstöðum á Akranesi. Þar bjó Ólafur og það var sagt að hann hefði verið vel efnaður. Hann átti að hafa grafið þarna fjársjóð. Hann átti svo að sjást á rangli við hólinn eins og hann væri að leita að...
Ingólfur var heygður í Ingólfshöfða með fjársjóði sínum og skipi. Skipin höfðu gengið alla leið fram í dalinn samkvæmt munnmælum. Sjórinn átti að hafa gengið lengra fram í dalinn áður fyrr og það hafa fundist skeljar í dalnum sem sýna að þetta hafi verið rétt. Heimildarmaður lýsir vel staðháttum þarna. Ingólfur átti ekki að hafa verið landnámsmaður.
Það er almenn trú, að víða sé fólgið fé í jörðu frá fornum tímum. Sumstaðar hafa verið gerðar tilraunir til að né fé þessu, og sumar lánast. En lítt hefir fé þetta orðið til gæfu, samkvæmt alþýðutrúnni. Á Meiribakka í Hólshreppi er peningaþúfa þar í túninu. Þegar Helga Bjarnadóttir og Jón Jóhannesson bjuggu að Meiribakka, varð Helga vör við, að fé var...
Saga af Hildarhaug. Há fjöll eru í Grunnavík. Eitt þeirra heitir Hildarhaugur. Hildur bjó í Grunnavík, hún lét grafa gersemar sínar í vandaðri kistu í Hildarhaug. Nokkrir menn grófu í Hildarhaug en þá sýndist þeim tveir bæir í sveitinni standa í björtu báli, þeir drifu sig að fara að slökkva. Þeir sáu eld alveg þar til þeir komu heim á hlað.
Staðarhóls-Páll var haldinn viðsjálsgripur í mörgu tilliti. Sú saga er um hann að hann hafði fjárgeymslu á hendi fyrir stúlku eða ekkju í sveitinni. Einu sinni reið hún heim til hans og bað hann um peninga sína. Móti vana fylgdi Páll henni yfir á, sem var á leið hennar. Á bakkanum kastaði hann fram stöku þessari (sjá Vísur). Sumir hugðu hann ákvæðaskáld,...
198