Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords

There are no Dutch Keywords that match this search

German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender

There are no Narrator Gender that match this search

close
946 results
Organizations: Sagnagrunnur
Eyjólfur ljóstollur var talinn vera ákvæðaskáld. Hann kvað niður Stokkseyrardrauginn. Það tók hann níu ár og hvarf draugurinn. Ein vísa af þremur sem hann kvað: Þér ég stefni. Eyjólfur fékk brennivín fyrir.
Jón Hallgrímsson fluttist til Ameríku. Eitt sinn þegar hann var þar vestra var hann að fara að gefa fé sínu í fjárhúsinu. Sá hann þar ófrýnilegan mann og var sem eldur stæði úr augum hans og munni. Sló hann til mannsins og þar var eins og eldglæringar væru í geilinni.
Maður sá ýmis ummerki eftir draugagang að bænum Núpi en varð aðeins einu sinni var við eitthvað þ.e. þá heyrði hann gengið um göngin fyrir framan baðstofudyrnar en þegar hann athugaði þetta var enginn.
Um draugaganginn á Núpi í Axarfirði veturinn 1843-44
Sigurður var járnsmiður á Fljótum í Meðallandi og einhverjar sagnir eru um að hann hafi gengið aftur. Vísa var kveðin um hann: Austur sveitum fregn sú frá. Sigurður var alltaf í smiðjunni sinni og var niðursokkinn í að smíða.
Heiðveig talar um Oddskofa, þar sem Oddur smaladrengur hafði hengt sig og síðan átt að ganga þar aftur. Faðir hennar kom eitt sinn inn fölur og fár og vildi helst ekki vera þar einn eftir það; Heiðveig varð eitt sinn gripin af miklum óhugnaði í kofanum. Vissi samt ekki af þessum reimleika fyrr en eftir að hún varð fullorðin
SÁM 93/3388 EF
Steinþóra segist ekki þekkja mikið til neinna yfirnáttúrulegra staða nema kannski gilið sem hún ræddi áður. Kemur aðeins inn á Hallgrím Pétursson, Hallgrímskirkju og Strandakirkju. Segist mun frekar vilja heita á Strandakirkju. Talar um Grundartangann og lýsir óbeit sinni á verksmiðjunni
Villugjarnt á Kirkjumelum. Sagt frá manni sem var á ferð með hesta, yngri hestarnir fældust en sá vani varð staður. Maðurinn þreifaði fyrir framan hestana og lamdi sandinn með keyrinu og gat að lokum teymt hestana áfram (á undan sögunni er byrjað tvisar á öðrum frásögnum)
SÁM 93/3622 EF
Vigfús Arason: ætt hans og auknefnið Skriðu-Fúsi; börn sem hann átti með selstúlkum frá Húsafelli voru borin út og varð það til þess að selið lagðist af; vísur um ævilok Fúsa; villugjarnt er þar sem hann varð úti
Um húsbyggingu og búferlaflutninga í Kópavog. Heimildarmenn byrjuðu að byggja í Kópavogi, þau keyptu bragga og annað af hernum og notuðu efnið úr þeim til að byggja hús. Draugur kom í húsið strax þegar verið var að byggja það. Nágrannarnir heyrðu hamarshögg á nóttunni.
Tíu árum eftir dauða Stefáns voru Vilhelmína og dóttir hennar, Gytta, að koma frá Akureyri. Stefndi hestur Gyttu á Eyjafjarðará, sama hvað hún reyndi að snúa honum. Tókst það samt að lokum en grunaði Vilhelmínu eiginmann sinn um þetta athæfi.
7. Reimleikar á Espihóli: Stefán teymir hest af leið
Ingibjörg Bjarnadóttir sat eitt sinn yfir manni sem var veikur en hann dó. Hann ásótti hana á hverri nóttu og ætlaði alveg að ærast. Þetta gekk lengi þangað til að hana dreymir að hann komi til sín og segji henni að nú væri hann kominn í sælustaðinn. Hún sá hann síðan ekki meira.
Steinþóra ræðir um Þorkel heitinn í Botni og fleiri sem hafi orðið fyrir einhverjum slæðingi í gilinu. Einhverjir hermenn hafi líka orðið varir og skotið út í loftið. Steinþóra segir að Sigurður, maður hennar hafi aldrei orðið var við neitt þarna en hún fari ekki í myrkri yfir gilið. Talar einnig um Harðarsögu
SÁM 93/3681 EF
Vetrarkvöld eitt var barið hörðum höggum á bæjardyr, sá sem barði var beðin um að berja á glugga og kynna sig, var þá barið annað þungt högg á þil bæjarins, fóru menn út og var þilið brotið en engin lifandi vera sást. Daginn eftir kom maður að bænum er Móri fylgdi.
Um útilegumannatrú, faðir Jóhanns fór oft í eftirleitir og var ekki hræddur við útilegumenn; þetta leiðsist út í frásögn af Bakkadraugnum og náttúrlegri skýringu á honum
Fólk sækir að og það nýlega; Jón Snæbjörnsson sótti að, þannig að barn á heimilinu varð fárveikt, en bráði af því þegar hann var kominn; „hún“ eða “þetta“ gekk ljósum logum
Rósa hét kona sem kölluð var Höfuðstóra-Rósa. Hún fór um Bárðardal að vorlagi 1860-1870. Drukknaði hún í læk sem heitir Flatalækur. Þótti reimt eftir þetta á þeim slóðum og sá heimildarmaður hana eitt sinn þar við lækinn.
Draugagangur við Fressholt. Maður heimildarmanns var eitt sinn á ferð þarna ásamt fleirum. Þá heyra þeir mikil óhljóð og læti og töldu þeir þetta koma frá Fressholti. Þarna sáu þeir hóp af mönnum sem voru sjóklæddir á leið niður að sjó. Það var eins og þessi hópur ætlaði að töfra þá.
Sagt frá Eiríki Skagadraug, hann seldi Flöndrurum son sinn; Eiríkur gekk aftur og fylgdi afkomendum sínum; Jónas í Hróarsdal, faðir Jóns, varð var við drauginn og hann gat flæmt hann frá manni sem hann ásótti; nefnt fólk sem draugurinn fylgdi
Guðríður Jónasdóttir frá Halldórsstöðum kom frá Akureyri. Spruttu þeir félagar Jakob og Stefán upp úr leiti og ætluðu að tæla hestinn en hún komst heilu og höldnu heim.
8. Reimleikar á Espihóli: Guðríður Jónasdóttir hittir þá félaga
Hjálmar sefur einn í skála sem sagt var að í fornöld hefði verið komið niður draugi. Um nóttina birtist draugur og Hjálmar kveður hann aftur niður með sínum kröftugasta skáldskap.
917