Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords

There are no Dutch Keywords that match this search

German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender

There are no Narrator Gender that match this search

close
211 results
Organizations: Sagnagrunnur
Bræður tveir bjuggu í tvíbýli í sömu baðstofunni. Þeir voru báðir kvæntir og áttu með konum sínum sín þrjú börnin hvor. Bræðrunum kom vel saman en svilkonunum ekki. Bær þeirra bræðra stóð við stöðuvatn og var þar veiði nokkur og áttu þeir alla veiðina. Þeir höfðu sameiginlegt net og skiptu jafnt því sem fékkst. Ekki líkaði konum þeirra þetta og vildu að...
Sýnd veiði
Einu sinni skriftaði prestur kerlingu. Það var á þeim dögum er játning syndanna var gerð með upptalningu þeirra. Samkvæmt embættisskyldu sinni spurði prestur kerlingu að syndum hennar og áminnti hana um að meðkenna þær hreinskilnislega. Kerling fór að telja upp syndirnar og var svo margt ófagurt í sögu hennar að presti fór að blöskra og fór að andvarpa í...
„Ekki dugir að dæsa“
Mikil fylgjutrú. Sumum fylgdi ljós, öðrum dýr. Amma heimildarmanns var mikið trúuð á fylgjur. Hún vissi ef að fólk kom daginn eftir. Misjafnt hvað fólk sótti mikið að. Ef nefnt er nafn framliðins þá er hann kominn til viðkomandi. Halldóra frá Hellu hafði týnst eitt haustið og einn maður talaði óvarlega um hana. Nóttina eftir dreymdi hann að hún ætlaði að...
Árna langaði að ná sér í sagnaranda og fór ásamt Torfa frá Klúkum upp á fjall fyrir ofan Æsustaði í þeim tilgangi. Höfðu þeir með sér konuskæni. Lögðust þeir upp í loft með skænisblöðrur í munn sér og tóku að særa andana. Heyrðu þeir brak og bresti í loftinu og brá Árna við þetta og vildi standa upp. Lá hann samt kyrr nokkra stund, en þegar allt lék á...
5. Þáttur af Árna Jónssyni: Árni reynir að ná sagnaranda
Jón hafði aðdrætti til bús síns mest neðan úr fjörðum. Lét hann þá jafnan kölska hafa mest fyrir ferðinni. Eitt sinn keypti Jón afla í Húsavík og lét mikið á grindina og hélt svo til fjalls. En það sáu menn að þegar hann kom fram fyrir hólinn hjá Hólshúsum þá settist hann ofan á aflann og rann grindin óðfluga upp brekkurnar og heim í Dalhús um kveldið,...
Aksturinn
Maður nokkur fer heiman frá sér, gengur hann þrisvar fram hjá sömu húsunum og skilur ekki neitt í neinu, heldur hann þá aftur heim til sín og vill hann ekki vekja konu sína og fer að sofa í fjárhúsunum. Daginn eftir sagði fólkið á bænum að djöflast hefði verið á baðstofumæninum alla nóttina, sagði fólk að Móri hefði verið að láta fólk vita af tilveru sinni.
Þegar prestur hafði lokið embættisgjörð á Reykhólum varð honum reikað þar niður eftir túni á leið til laugar sem þar er. Sér hann þá að kelling ein úr sókninni sem kirkjuna sókti um daginn situr við laugina; hann gengur til hennar svo hann sæi hvað hún hefðist þar að. Þegar kerling sér hann koma heilsar hún honum og spyr hvað langt verði þangað til hann...
„Að gjöra ekki ferðina ónýta“
Þorvaldur skáld á Sauðanesi á Upsaströnd átti að vera ákvæðinn.[1] (Það eru annars margar sagnir um hann er því miður fást ekki). Einu sinni var Þorvaldur inn á Akureyri. Var hann þá beðinn að sýna list sína og skyldi fá í staupinu í staðinn ef hann kvæði kaupskip upp af höfninni. Hann kvað: Kristur minn fyrir kraftinn sinn, kóngur í himnahöllu, gjöri...
Einn laugardag skipaði Sæmundur sínum þénustuanda fjós að moka í Odda hvar við sagt er að andinn reiðzt hafi. Árdegis á sunnudaginn vildi Sæmundur til tíða ganga; var þá allur fjóshaugurinn kominn heim á kirkjustéttina. (Fjósið er frá kirkjunni nú sem stendur hálft stadium.[1] Sæmundur prestur kallaði á andann og skipaði honum í reiði alla heimfærða myki...
Prestssonur er við nám í Skálholti. Faðir hans andast og er piltur lýkur prófi fer hann til síns heima og selur arf sinn. Á hann nú mikið fé og biður hjón að geyma fyrir sig hluta en notar afganginn og fer utan til náms. Hann snýr frá námi og vitjar peninga sinna en þá kannast hjónin ekki við að hafa tekið neitt til geymslu. Leitar hann til sýslumanns og...
Kveðið milli Lækjamóts og Þorkelshóls (v. Þórukots) í Víðidal. Fyrst heyrði hann sem harðan rjúpuþyt og síðan sýndist honum naut flegið aftur að bógum og draga húðina: „Dimmt mér þókti Dals við á, dró af gaman að hálfu; að mér sóktu þrjótar þá þrír af Satans álfu. Ég hræðist ekki myrkrin mjög, minnst hef ég beyg af kálfum; fram skal enn og fara sinn veg,...
Páll Vidalín verst draugum
Öxneyingar komu eitt sinn í kaupstað og hittu þar danskan kaupmann. Þegar þeir sjá hann ræða þeir um að þeir skuli heilsa honum; þeir gjöra það. Hann tekur kveðju þeirra og segir: „Tak.“ „Hann segir tak,“ mæltu þeir; „hver skrattinn er það? Við skulum heilsa honum aftur og vita hvað hann segir þá.“ Þeir gjöra það, en hann segir sem fyrri: „Tak.“ „Takk...
Öxneyjarbræður og kaupmaður
Torfi bjó á Kleifum og var mjög meinyrtur maður. Eitt sinn var hjá honum vinnumaður sem var frekar skapvondur maður og viðskotaillur. Þá sagði Torfi við hann að það væri líkt og hann hefði legið á fúleggi í heilt ár. Siður var að fólk færi í aðrar sveitir til að vera við messu á sumrin. Eitt sinn fór hann að messu að Stað í Steingrímsfirði. Séra Ólafur...
Reimleikar miklir voru á Hjaltastað í Útmannasveit. Byrjuðu þeir á því að menn heyrðu óvenjuleg hljóð í fjósinu. Eftir það heyrðust þessi óhljóð í bænum og síðar í baðstofunni og heyrðist skiljanleg rödd sem kallaði á fólk og spurði hvort það svæfi. Virtist röddin alltaf koma úr einhverjum skugga í húsunum. Ein vinnukona á staðnum sagðist sjá hann og...
Meðan Torfi var á Klúkum er sagt hann hafi eitt sinn farið upp á Súlur eða Kerlingu að ná sér í sagnaranda. Var annar maður með honum sömu erinda, en hugðist njóta liðsinnis Torfa. Lögðust þeir á bakið með konuskæni fyrir vitum, fór jörð að skjálfa þegar Torfi hóf að kalla á andana. Varð félagi Torfa þá skelkaður, hljóp á fætur og kvaðst ekki láta þessa...
GALDRAMENN. Þáttur af Torfa Sveinssyni á Klúkum: 3. Torfi nær sagnaranda.
Fjölskyldumál Eyjólfs hreppstjóra. Þrír bændur í sveitinni giftust dætrum hans, en þær sem voru ógefnar fóru í Kvennaskólann í Reykjavík. Fólkið í sveitinni lærði eitthvað af þeim þegar þær komu heim. Þórður Jónsson bóndi á Kálfafelli var giftur Guðrúnu dóttur Eyjólfs. Á seinni árum fór Eyjólfur oft til þeirra í heimsókn. Eyjólfur og Þórður eru á...
Mjaðurt hefur verið notuð til að vita hver stolið hafi. Hana skal taka á Jónsmessunótt um lágnættið, láta í munnlaug, skugginn af jurtinni sýnir hver það hafi verið. Þar við skal lesa þennan formála: „Þjófur, ég stefni þér heim aftur með þann stuld er þú stalst frá mér með svo sterkri stefnu sem guð stefndi djöflinum úr paradís í helvíti.“ Freyjugras er...
Maður hét Jón og var kallaður Jón litli. Hann var mjög lítill vexti, en glímumaður ágætur. Hann var lausamaður og réð sig gjarnan með því skilyrði að fara á vertíð. Reri hann þá jafnan undir Jökli. Eitt sinn er hann var að ganga frá skipi í vertíðarlok, bað formaðurinn hann að bíða við skipshlið meðan hann skryppi ásamt öðrum skipsmönnum heim í verbúðina....
Kerling var eitt sinn að flakka um Borgarfjörð. Þegar hún fór yfir Þverá í Þverártungum datt hún í ána og sagði svo frá: „Ég datt í hana Þverá, fuglinn, ó, drottinn minn, fyrir neðan Rauðabergshyljina, skrattinn kom þar yfir höfuðið á mér, hann hefur fyrri gert það, blessaður fuglinn, ó, drottinn minn, og rýjurnar mínir fluttu ofan eftir ánni, koppurinn...
Eitt sinn var karl í Borgarfirði sem hafði þá venju á haustin að ferðast til Akranes að afla sér matfanga. Hann skorti kaupeyri og fékk því það eina sem honum var gefið. Honum varð gott til beininga og bar til þess að hann spáði fyrir um aflabrögð næstu misseri. Oft gekk það eftir sem hann spáði og trúðu því margir spám hans. Eitt haustið kom karl og...
185