Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
There are no Dutch Keywords that match this search
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
There are no Narrator Gender that match this search
Ástæða þess hvernig ýsan lítur út er sú að kölski reyndi að veiða hana en hún rann úr greipum hans.
Samtal um Kölska
SÁM 86/721 EF
Drykkjumaður og flakkari talar við djöfulinn og leggur honum orð í munn.
Tómas víðförli
Sigtryggur Jónsson frá Hrappsstöðum segir sögu af Bjarna í Ásgarði. Þegar Jón Helgason biskup kemur að Ásgarði þúar Bjarni hann; spyr biskup þá: „Hvenær urðum við dús?“ en því svarar Bjarni: „Það veit ég ekkert um, ég er dús við alla nema djöfulinn.“
SÁM 93/3738 EF
Maður einn seldi kölska sál sína gegn því að hann sigraði allan heiminn. En kölski drap hann með eitri.
Alexander Magnus
Eitt sinn hitti kölski förukerlingu eina á milli bæja og kvaðst ætla biðja hana bónar. Hann sagði, að á bæ einum í sveitinni væru hjón sem hann gæti með engu móti spillt milli. Kölski bað hana að vita hvort hún gæti ekki komið af stað ósamlyndi milli þeirra. Kerling kvaðst vera skólaus, en kölski sagðist gefa henni skæði fyrir. Kerling fór heim að bænum...
Hálfdán var prestur á Þönglabakka, hann lærði í Svartaskóla. Hálfdán vantaði skreið í bú sitt og samdi hann við kölska um að sækja fyrir sig eina vætt fiska til Grímseyjar. Fékk prestur kölska trogbera sinn og hann gisinn til fararinnar, þó voru skilyrði í kaupum þeirra að ekki blotnaði af skreiðinni. Þegar hallaði að nóttu sendi prestur griðkonu sína til...
Einu sinni gerði biskupinn á Hólum sér ferð út að Felli og ætlaði að setja séra Hálfdan af hempunni fyrir galdra hans. Gekk sú ferð tálmalaust út fyrir Hrollleifsdalsá; hún skilur Fells landareign frá Tjörnum. Þar skammt fyrir heiman er keldudrag sem kallað er Illakelda. Prestur vissi þegar er biskup fór á stað um morguninn frá Hólum; sendir hann þá...
Illakelda
Á árunum 1910-1915 vann heimildarmaður á sláturhúsi Kaupfélags Þingeyinga. Eitt haustið var fyrir mistök komið með fleira fé en hægt var að klára að slátra fyrsta laugardaginn. Varð að ráði að slátra því sem út af stóð á sunnudagsmorgni fremur en bíða til mánudags. Þótti sumum óviðkunnanlegt að slátra á sunnudegi en þetta var gert og kjötið var áætlað í...
HELGISÖGUR. Átök æðstu máttarvalda: Tók ekki nema sitt
Gunnar prófastur heyrði sagt frá kerlingu einni í sókn sinni sem væri mjög blótsöm. Við húsvitjun tók hann tali af henni og spurði nokkurra spurninga sem kerling leysti vel. Prófastur spurði hana hvað sá vondi héti. Kerling skyldi meininguna og nefndi rækalla. Við ítrekun spurningarinnar nefndi hún skolla og Satan. En prófasti líkaði ekki við þessi nöfn...
„Hann heitir djöfull og andskoti“
Eitt sinn var fjósamaður í Odda sem gerði samning við djöfulinn um að það mætti hengja sig á tilteknum tíma. Sæmundi grunaði þetta og fékk um síðir að vita hvernig ástatt væri. Hann fékk því fjósamanni leggband sitt og sagði honum að fá djöflinum til að nota sem snöru. Fjósamaður gerði það en skolli þóttist þekkja að þetta væri eign Sæmundar, kvað sér...
Fjósamaðurinn í Odda
Þegar Eiríkur var prestur á Vogsósum var þar bóndi einn í sókninni sem aldrei kom til kirkju og réri á helgum dögum. Einu sinni fór prestur til kirkju og hitti þar bóndann sem var að klæða sig í skinnbrókina. Prestur bað hann að koma til kirkju en bóndi sagði nei. Á heimleið hitti Eiríkur bóndann á sama stað. Eiríkur kvað hann hafa aflað vel fyrst hann...
Eiríkur og bóndinn
Herramaður fór um farinn veg. Svo nam hann staðar og tók gullúr upp úr vasa sínum til að gá að tímanum, lagði það frá sér á stein og gleymdi því þar. Karl nokkur fór það sömu leið nema þá var komið kvöld og tunglsljós. Þá heyrði hann tíst nokkuð og sá eitthvað fagurt á steini sem birtu lagði af. Karl taldi þetta vera kölska sem hafði tekið á sig líki...
Sögn um spilafífl: tveir tígulkóngar í spilunum. Á einum bæ var mikil spilagleði og var oft spilað langt fram eftir kvöldum. Eitt kvöldið sást engin hreyfing á bænum og fór vinnumaður á næsta bæ að vitja um þetta. Þegar hann kom að bænum sá hann Kölska standa í dyrunum. Komst hann þó inn og sat fólkið með spilin í hendinni við borðið alveg lamað af...
SÁM 86/882 EF
Draumur heimildarmanns af kölska. Þegar heimildarmaður var að fara í sinn fyrsta róður í Látrum dreymdi hann draum. Hann var þá í verbúð og var einn í henni. Hann dreymdi að kölski kæmi upp stigann og hann hrökk upp í svefninum og hentist á hann í stiganum en þar var enginn. Hann flýtti sér að næsta bæ og fannst honum kölski vera á eftir sér. Hann taldi...
SÁM 89/1853 EF
Fúsi hafði mök mikil við hulda vætti, álfa og púka og kölska sjálfan. Einu sinni sem oftar vildi hann finna hann og leggur því af stað einn morgun árla heiman að frá Leirulæk og gengur út í flóa þangað til hann kemur að runna einum. Í miðjum runnanum var djúpur og dimmur pyttur; við hann settist Fúsi og sat þar allan daginn. En er kvölda tók sér hann hvar...
Margrét ákvæðaskáld í Vestmannaeyjum og vísur eftir hana: Heyrðu djöfull mitt á mál; Heyrðu nú til mín skrattaskarn; Hér hef ég fargað hugarins kröftum
SÁM 90/2336 EF
Einu sinni sem oftar messaði prestur einn á öskudaginn. Einhver stelpan hafði fest öskupoka aftan í hempuna hans þegar hann gekk út í kirkjuna. Þegar prestur gekk innar eftir kirkjunni kom kerling ein auga á öskupokann. Henni varð bilt við sjónina og kallaði upp: „Takið þið djöfulinn úr prestinum.“
Öskupokinn og kerlingin
Þegar kölski var fjósamaður hjá Sæmundi fór hann einu sinni í skóg upp að Skarfanesi. Kölski dróg viðinn suður að Odda og kom laut í jörðina eftir hann, sem heitir síðan Skollalaut.
Skollalaut
Heimildarmaður varð vitni að því að kýr á bæ einum er hann gisti á ærðist, var krossað yfir kúna en ekki dugði það, heimildarmaður átti þá að hafa spurt hvort lengi ætti að hafa andskotann í baðstofunni, varð þá kýrin alheil, stuttu síðar birtist maður er Brandur fylgdi.
Ferðir og hrekkir Brands; I
