Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
1,190 datasets found
Organizations: Meertens Institute Place of Narration: Drachten
Der binne guon, dy wurde mei de helm geboaren. Dy matte lykstaesjes fan tofoaren sjen. Sa'n man ha 'k ek kend to Boarnburgum. Dat wie Hindrik Wybenga. Dy moest der nou en dan nachts út. Dan seach er alle minsken dy't achter 't lyk oan roannen. Dy koed er meast allegear wol en dan wist er meastal èk wol hwa't der stjerre soe. As de lykstaesje der oan kaem...
nl.verhalenbank.36704
Der wie in feint, dy wie tige dryst. Hy joech nergens om. Hy hâldde in weddenskip mei guon, dat hy doarst wol by 't tsjuster nei 't tsjerkhôf ta en helje dêr in deabonke wei. Deselden dy't mei him wedden, tochten: "Nou sille wy him dochs us bang meitsje." Foardat hy der wie, wienen der trije fan har nei 't tsjerkhôf ta gien. Sy hienen elk in wyt lekken om...
nl.verhalenbank.23453
As ien net stjerre kin mat men hinnegean en doch in knipke yn it nachthimd, hwant dat is dan op snein makke woarn. Men mat noait op snein neilknippe, oars groeije de neils net wer oan.
nl.verhalenbank.36937
In tsjoenster koe har yn in swarte kat foroarje, wie 't sizzen altyd.
nl.verhalenbank.33697
Ik wie feint. Ik kom fan Surhústerfean en moest nei de Boelensloane ta. 't Wie jountiid en tsjuster. Ik wie op 'e fyts en hie de carbidlampe oan. Mar dy brânde mei ien pit. Ik stapte ôf om der even nei to sjen. Dat wie yn 'e buert fan it Blauhûs. Wylst ik dêr sa stie, kom der in dame oanstappen. It wie in great, swart frommes. Sy gong lyk foar my stean en...
nl.verhalenbank.23484
As de ierdmantsjes it tige drok hienen, krige men in fruchtber jier, waerd der sein. Der waerd by ús sein dat der in âlde widdou by ús wie, dy't nachts it wurk troch de ierdmantsjes dwaen liet.
nl.verhalenbank.23490
Oan 'e Noarderdwarsfeart wenne in man, dy wie mei de helm geboaren. Dy moest der út as der in lykstaesje to sjen wie by nacht. Die er it net dan lei er to triljen. Hy roan soms hiele einen de mieden yn. Hy woarde dreaun.
nl.verhalenbank.36923
In feint en in faem wennen op 'e Skieding. Sy hienen forkearing, mar it bûtere net sa bêst tusken har. Sy hienen faek spul. Op in kear wienen se oan 't kuijerjen. Doe wie 't wer mis. Sy woarden wer deilis en 't gong der frijhwat oan wei. Doe wie dêr in ding oan kom, dat wie like folle mâns as in keardel. 't Like freeslik, sa'n raer ding wie it. Dat sprong...
nl.verhalenbank.26067
Tiense Boomsma sawol as syn mem dy seagen altyd lykstaesjes fan tofoaren. Dan moesten se der ôf. Sy gongen dan yn 'e nacht foar 't glês stean. Dan telden se de minsken dy't der achteroan roannen en sy seagen nei 't hûs dêr't se weikamen. Doe't it âld minske al bot siik wie en op bêd bliuwe moest, gong se der nòch ôf en dan bleau se hiele skoften foar 't...
nl.verhalenbank.24670
Rixt hie forkearing hawn mei in feint. 't Wie hast oan trouwen ta west, mar doe hie dy feint har yn 'e steek litten. Letter wie hja ris in kear op in feest. It wie dânsjen. Dy feint wie der ek. "Och hea leave," sei Rixt, "wiestû dêr ek? Nou, wy matte gau even togearre dânsje, net?" En hja hie him beet krige en ûnder 't dânsjen sa bot oankrûpt, dat alle...
nl.verhalenbank.25208
Ik hearde al us in kear in forhael oer in pleachbeest. Dat fortelde my it minske sels, dy't it oerkom wie. It wie in pûrbêst minske, sa earlik as goud en dêr soe har net in ûnwier wurd oer de lippen komme. Hja wie boerefaem. Hja tsjinne yn Houtigehage by in boer dy hiet fan Sytse de Boer. Har mem wenne yn Oerterp. Dêr kaem dy faem wei. De boer hie in...
nl.verhalenbank.24664
Heit fortelde us, dat der roan wol us in jonge mei him op nei 't wurk ta. Op in kear hie dy jonge ek wer mei him roan, doe hie dy jonge ynienen in freeslike pine krigen. Hy sei: "Ik gean werom." Heit woe wite, hwerom. Doe sei dy jonge: "Ik ha myn duveldrek net by my. En as ik dat net by my ha, dan bin 'k forlegen fan 'e pine."
nl.verhalenbank.33318
Mem fortelde: Sjoerd van der Heide fan Aldegea seach bigraffenissen fan tofoaren, foar dat se der echt wienen. Hy sei dan: "Wy krije earstdeis wer in sterfgefal yn 'e famylje, ik haw de bigraffenis al sjoen."
nl.verhalenbank.33330
Op 'e Suderdwarsfeart to Drachten wenne Joeke Spûkgûler yn 't sûkerijfabryk. Dy seach dêr dat syn eigen lykkiste ûnder 't glês troch skoud waerd. Se koenen de swaei net krije troch de gong, dêrom moest er ûnder 't glês troch. Joeke wie mei de helm geboaren. Hy fortelde dit gefal oan guon. It is krekt sa neikaem.
nl.verhalenbank.37142
Yn 'e buert fan 'e Poffert en 'e Pankoek oan 't Knjillisdjip ha guon minsken us in stem út it wetter heard. Dat fortelde ús in âld minske. Der woarde sein: "De tijd is verschenen, en de man is der niet." It duorre even, doe wie der in keardel op in hynder oandraven kom yn fliegende faert. Doe rekke 't hynder op 'e kop yn 'e feart en 't fordronk mei de man...
nl.verhalenbank.24658
Woarde der in bern mei in helm geboaren, dan woarde dy helm fuort forwidere. Hy woarde net forbrând, mar der woarde gleone jiske op dien. Forbrânne mocht net.
nl.verhalenbank.29397
In minske mat noait midden op 'e wei rinne. Dat waerd ús faek sein troch heit en dy. Oars kin er soms samar tsjin in lykstaesje oprinne.
nl.verhalenbank.37803
Twa man fan 'e Boelensloane hienen mei de karre mei hinnen nei Ljouwert ta west. Dy hinnen hienen se op 'e merk to jilde makke - 't wie op in freed - en se hienen der wer smoar foar kocht. Dat kochten se op 'e merk. De oare deis - saterdei - soenen se it togearre útsutelje. Doe't de beiden ûnderweis wienen fornommen se dat der hwat oan komme moest, hwant...
nl.verhalenbank.29383
Imke en Durk fan Imke Imke stie ek wol op 'e merke mei in iken balke. Dêr sloech er mei de hân in grutte ronge yn. Mei de hân—dat men mei de hammer net iens rêde kin! Op Eastermarre merke kundige er oan, hy soe dwers troch in balke hinne krûpe. Dat die er ek, teminsten yn 'e eagen fan ús heit en wa't der mear by stienen. Mar hy wie noch net op 'e oare...
nl.verhalenbank.13023
Tusken Garyp en Aldegea lizze trije kampen lân achter elkoar. Op ien fan dy kampen spûket it, sizze se.
nl.verhalenbank.24857
1