Datasets - ISEBEL

E: In n biebel steet toch ok wa in, dat de geestelikheid dee krig toch ok wa de macht um duwels oet te drievn, ja dee macht kriegt ze ok. Dochter: Ja en no ja, ik verget nooit, dat da'w n keer bie tante Hanna, dat oom Herman n keer zea, oons Hanna zöt der mangs oet, et is mangs heelmoal vot en toe, no ja, toe brein ik dat almoal an mekaar en doe deank ik,...

beeld

nl.verhalenbank.128617

jongedame: Hier is ok wa eerder nen man west noar Witbreuk vroagn. E: n Grootn Kristen, nen grootn keerl. J: met nen board. E: dan is t nen aandern west. J: Dat is a n paar joar, n paar joar, no ja, twee joar of zoa. Wit: en dee hoondn begonn te bietn en dat means keann .. t was natuurlik, ik keann t wa, mer ik nich zegn, derstek dat is t, zoavöl kon zik...

angst

nl.verhalenbank.128606

Der wienen ek twa skoalfamkes, dy rounen altyd by Brante Willemke oer 't hiem. Doe joech Willemke ien fan dy famkes ek ris in grouwe apel. Dat famke biwarre dy apel, se iet him net op. Hja lei him yn 't laed fan in kastje. Op in dei, doe't it thédrinkerstiid wie, soe se de apel dêr wei krije, mar doe wie 't in grouwe pod. As 't famke dy apel fuort opiten...

appel

nl.verhalenbank.29750

Oene Gjet hie ek nei Lamke ta west. Hja krige fan Lamkje in tsiiskoarste. Sy joech har famke der in stik fan. Dat bern krige in freeslike pine. Doe't se thús kom bigong se to koarjen. It wienen allegearre kikkertskoppen, dy't se útkoarre.

betoveren

nl.verhalenbank.20012

Myn skoanheit hat forkearing hawn mei in faem yn Kûkherne. Dat wie in tsjoenster. Hja hie har âlden forlern en wenne allinne op in boerespul. Myn skoanheit en hja sieten dy jouns in skoftsje yn 't bûthús - dat wie doe sa de gewoante - en hja praetten hwat en sa, en sa waerd it stadichoan letter. Doe't it in eintsje yn 'e nacht op wie, tocht skoanheit:...

akkoord

nl.verhalenbank.25181

Hjir hat in biruchte tsjoenster wenne. 't Wie Tet, de frou fan Alle Wagenaar. Myn buorman Willem van Doezum en Auke Schievink soenen togearre op in joun to murdefangen. Doe't sy oan Alle Wagenaar ta wienen seagen sy dêr in swarte kat. Dy kat kom by har. Sy koenen dy kat net kwyt wurde. Doe tochten se: "Wy sille him deaslaen!" Mar dat koenen se net. De kat...

achtervolgen

nl.verhalenbank.22188

Yn 'e foarige ieu roan in man fan Koaten nei Koatstertille. Doe seach er by de plaets njonken de tsjintwurdige tsjerke by de ligusterhage in keardel stean. Wylst er tichterby kom, woarde de keardel lytser. Der kom in ljochte walmreek en de keardel foroare yn in bern. Doe kom der noch us sa'n ljochte walmreek en doe woarde it bern in houn mei de sturt op...

nl.verhalenbank.15724

In tsjoenster komt trouwens ek wol troch 't kaeisgat, hwant hja kin harsels foroarje yn elk willekeurich dier. Mar it meast foroaret in tsjoenster har yn in kat.

binnenkomen

nl.verhalenbank.29630

Yn Broek wenne âlde Lammert Plantinga. Dy koe tsjoene. Tabe van der Zwaag hie in pear beesten yn 't hok. Mar moarns sieten dy kij faek los. Op in moarn kom Lou, de soan fan Lammert thús. Doe soed er even nei 't fé sjen. Der wie wer ien los. Doe't Lou de hoksdoar iepen die, kom der mei alle barstengeweld in kat oanstouwen. Lou skopte him foar de kop. De...

beseffen

nl.verhalenbank.19903

As Melle Tiet froeger by de bargen kom, woenen se net mear frette. Dan wienen se bitsjoend. Sy wenne yn 'e buert fan 'e Skieding. Dêr wenne ek in man dy syn bargen wienen èk siik. Doe seach dy in rôt by syn trôge. Hy sloech nei dy rôt en rekke him. De oare deis hie Melle Tiet in doek om 'e holle.

bed

nl.verhalenbank.24881

Hjir yn 'e Westerein wie in bern, dat rekke bitsjoend. Doe gongen se nei Wopke fan Kûkherne ta. Dat wie de duvelbanner. It bern hie krânsen yn 't kessen en dêr sieten allegear triedden en lapkes yn dy krânsen bifrissele, dy wienen út 'e klean dy't dêr yn dat hûs troch de húsgenoaten fan dat bern droegen woarden. Wopke joech in drankje en sei: "Tink der...

afhandig

nl.verhalenbank.29962

Tsjoensters foroaren har faek yn katten. As katten kommen se ek by elkoar to forgaderjen. Dat dienen se altyd op 'e heide. Sy psalmsongen der by.

gedaanteverandering

nl.verhalenbank.22189

[28.15] Als we daar bij die grafheuvels staan, dan zie je een heuvel en voor ' t eerste oog lijkt dat gewoon een hoop zand. Maar bij de opgraving in de jaren vijftig is dus gebleken dat het een opeenstapeling is van heideplaggen en daarop omheen zie je dan een cirkel van kleine paaltjes en bovenop nog een cirkel met wat grotere palen en die zijn...

angst

nl.verhalenbank.49066

Hjir yn 'e Westerein kaem ris op in joun in fremde kat by guon yn 'e hûs. Dat wie har buorfrou, dat wie in tsjoenster. Dy koe har yn in kat foroarje. Doe hat de man mei in klomp op dy kat smiten. De oare deis hie de buorfrou in grouwe bult oan 'e holle.

bult

nl.verhalenbank.29786

Hil Murd fan 'e Sumarreheide wie in tsjoenster. Bern mochten net heal hwat fan har oannimme. Op in kear wie der in famke, dat krige in apel en in par fan Hil. It bern woe se mar gau opite, mar dat kearde har mem. Dy ûntnaem it bern de apel en de par en doe lei se dy yn in panne del. Se die it lid der op. De oare deis sieten der in grouwe pod en in kikkert...

angst

nl.verhalenbank.30566

Betsje wenne froeger yn Kûkherne. Hja hienen keallen, dy hienen se achter 't sket. Betsje har man dy wie der altyd op út to werken, dan bleau er soms wiken oanien wei, dan wie Betsje allinne thús. Dy forsoarge de keallen dan. Op in kear sei Betsje tsjin har suster: "Ik doar hjir net mear allinne to bliuwen, hwant alle nachten om tolve ûre binne de keallen...

bed

nl.verhalenbank.29745

Wit: ... Ik keann dat wal a, dat gedonder, mer ik wol doar nich op bietn, dat dat no nog was ... en dat biej miej kwam. En zoo is dat doar met goan, mer doe wus, doe ha'k a iets wantrouwn. Later op n oavnd, oons Lida wol nooit geern noar ber en doe wo'w nog efkes noar Hermenken hen, Hermenken was benauwd, he was zoo krom en dat wol 's oavnds boetn zitn en...

aanvallen

nl.verhalenbank.128605

Se seinen froeger altyd: nim noait in apel of in par fan in tsjoenster oan, hwant dy foroaret nei in setsje yn in pod of in kikkert. Om in tsjoenster to kearen brûkten se duveldrek. Alle tsjoensters kinne fleane.

aannemen

nl.verhalenbank.32603

Gerrit van der Kooi wenne to Burgumerheide, hy wie reiddekker. Hja hienen by har faek krânsen yn 'e kessens. Dêr krige Gerrit syn nocht fan. Hy sei: "As ik de tsjoenster treffe kin, dan sjit ik har hartstikke dea." Hy koe goed sjitte. Op in kear wie der in fremde kat op it hûs. Gerrit krige it gewear en skeat mei hagel op dy kat. Hy rekke him goed. Letter...

actief

nl.verhalenbank.30955

Heit en dy hienen in stik of fiif koeijen. Mar dy wienen noait goed. Se ha noait fleurich en glânzich west. Se tjirmen. Se seagen der út as geraemten en joegen hast gjin molke. En dochs krigen se genôch to fretten. Jouns kom de molke farsk út it kouwejaer. Dan sette mem fuort guon op 'e kachel, om dy molke to sieden. Mar dan bigoun dy molke altyd direkt...

achteruit

nl.verhalenbank.29960

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur