Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Ik: "Toch aardig met zukke kollen: dan ben het vliegen, en dan ben het muizen. Je zoudt zeggen: hoe ken het?"
Nadort: "Zeg dat wel, mijnheer, maar soms ben het vogels, maar den ben het eigenlijk geen kollen. Dan is het meer zwarte kunst. Uwe weet wel, dat ik ers van de strontkar bij Klaver gevallen ben, en dat me vrouw toe zoo akelig was. Nou, toe had al...
nl.verhalenbank.9312
Die zelfde vent kon ook weerwolven. Het was een wonderbaarlijke kerel. Hij kon toveren. Geregeld kwam daar* een zwarte hond over de brug. Dat was die boer zeiden ze dan. Die kwam weerwolven!
*in Meerkerk
nl.verhalenbank.50866
Zwarte katte, daar konde ze mee tovere. Die zatte op de schoer van hekse.
nl.verhalenbank.72633
Tsjoensters dy koenen har yn in swarte kat foroarje.
nl.verhalenbank.38074
U weet wel, dat ik voor enkele jaren van de mestkar gevallen ben en dat U mij toen nog behandeld hebt, omdat ik mijn heup bezeerd had? Nou, toen had er al een dag of wat een kikker, of wat wij dachten dat een kikker was, onder den grond zitten laren. Als we op den grond stampten hield het even op, maar kort daarop begon het weer. Nou 's ochtends, toen het...
nl.verhalenbank.9459
HIJ HAD ER GENOEG VAN
In Mierlo klopte eens een jonge bakkersknecht aan de deur van een bakkerij. Zij werd opengedaan door de bakkersvrouw die weduwe was en de bakkersknecht vertelde het doel van zijn komst: hij zocht werk. De bakkersvrouw had juist iemand nodig en nam de bakkersknecht aan tegen kost en inwoning. Ze stelde echter één voorwaarde: hij mocht...
nl.verhalenbank.49574
Ontmoet iemand, die de zwarte kunst verstaat, een ander die haar ook machtig is, dan is het maar de vraag wie de sterkste is. Eens vertoonde een smid zijn kunst van wagens stil te laten staan op een rijtuig, waar een oud-soldaat in zat.
Die klom er uit en zei: "Als je voor den dit en dat niet gauw er mee uitscheidt, dan zal ik jou nog iets anders bakken."...
nl.verhalenbank.9402
Vrouw Schuier op het Eiland kon ook teuveren. Ze ging altied met een paraplu op onder de hooiperse zitten. Ze woonde in een huisje op de Heilige Stede en daar haalde ze allerlei lelijke teuverkunsten uit. Daar kwamen vrijmetselaars op bezoek, mannen met een zwart kappien op en dan deden ze daar met menare allerlei flauwekul. De mensen waren bange om er...
nl.verhalenbank.43512
Bij ons in Lopik woonden d'r vroeger drie heksen. M'n tante woonde er ook naast een. Die tante ging er wel eens kijken, toen die vrouw ziek was. Maar ze dorst ze niet aan te raken. Want ze was bang, dat ze het toveren aan haar zou overdoen. Want die mensen konden niet sterven, of ze moesten hun toverkunst aan een ander overdoen. Ze reden op een bezemsteel...
nl.verhalenbank.50591
’n Meisje wandelde met ’n jongen, die ook geheime kunsten kon. ’n Eind in de bossen “moest hij ns uit de boks “. ’t Meisje zou terwijl doorwandelen. Direkt werd ze gevolgd door ’n grote zwarte hond. Hij beet haar en toen de jongen terugkwam, klaagde ze, dat ze zo bang was geweest. Tegelijk zag ze, dat de jongen de rafels van haar kleed nog tussen z’n...
nl.verhalenbank.47574
In âld minske gong hjir op 'e Wâl hiel faek foar in tsjoenster troch. As bern wienen wy deabinaud foar de tsjoensters. Wy wisten dat se har yn in swarte kat foroarje koenen.
It is in kear gebeurd, doe seagen se hjir in wylde swarte kat, dy't se mei in klomp smieten. Se rekken him, wûnder boven wonder, hwant katten dy't tsjoensters wienen, wienen eins...
nl.verhalenbank.37859
Zwarte kunst:
In Helden bij een boer woonde een jongen die belast was met koeien hoeden en verzorgen. Hij kreeg een klein toverboekje in handen, en bestudeerde dit in zijn vele vrije tijd. Eerst hield hij dit geheim doch hij raakte zo opgetogen over zijn vorderingen in zwarte kunst dat hij vertelde, dat hij zover was, dat hij reeds muizen kon maken, doch...
nl.verhalenbank.57967
Middelburg
’t Was op ’n dag in november van ’t jaer 1860 dat ‘r laete in de middeg op de deure eklopt wier bie Jôôs Diengemans. Jôôs was slachter en rietdekker en ie weunde op Nieuwland. Jôôs z’n vrouwe dee open en di stoeng de knecht van baes Dekker van ’t Olmenof en die kwam vraege of a Jôôs zō gauw meugeluk nae ’t of wou komme om ’n verreke te...
nl.verhalenbank.46514
Een Zuiderwouder vertelde mij in 1911 het volgende:
In de Haarlemmermeer was iemand, die de vrije of zwarte kunst verstond. Als een paard en rijtuig hem vooruit was, kon hij het laten stil staan. Was hij weer een eind vooruit, dan kon hij het weer laten nader komen. Ik vond dat zoo merkwaardig, dat ik het wel wou leeren. Hij was er niet ongenegen toe,...
nl.verhalenbank.9397
Daar was ook een smid, die de zwarte kunst verstond.
Hij vroeg aan zijn knecht: "Wil ik voor de aardigheid die wagen die daar aankomt eens laten stilstaan?"
Dat gebeurde. Toevallig zat daar een oud-soldaat, een gewezen dragonder, op. Deze verstond ook de kunst.
Hij sprong eraf, liep naar den smid toe en zei: "As je niet weerlichtgauw make, dat we weer weg...
nl.verhalenbank.9319
In tsjoenster koe har foroarje yn in swarte kat. Alde bolkoerrinsters wienen faek tsjoensters. Hja bitsjoenden meastal bern. Dy waerden dan siik. Dan gongen de lju nei in duvelbander ta. Hja namen dan soms it kessen mei, dêr't it bern mei de holle op lei. Twa man gongen der meastal hinne.
Yn Twizelerheide wenne sa'n duvelbanner.
De krânsen waerden thús...
nl.verhalenbank.38108
Voader vertelde duk wa grutvoader es meegemak had. Toe grutvoader ’n keer van De Graaf kwam, liep er heel tied ’n zwarte kat med’m mee. Grutvoader vertrouwde da nie. En durrum schuptenie de kat ienens bé’j ’m weg. Mar toe sprong de kat ’m veur op de bors. En hé’j kon ze nie kwiet worre. De kat bleef zitte, hoe grutvoader ok schudde en trok. Hé’j mos ze...
nl.verhalenbank.50465
Ien Doornenburg wonde ’n mulder. Toe ginge de minse nog met d’r eige koren nor de meule. Um ’t tot mèl te loate moale. Ze zèje, dat de vrouw van de mulder hekse kos. Mar ze konnen ’t nie bewieze. De minse koste bé’j de mulder ok mèl kope.
’n Vrouw uut de burt kwam es wa mèl hoale um koek te bakke. Mar ze betolde nie. Ze ging soaves koek bakke. Toe ze...
nl.verhalenbank.45094
Zwarte kunst:
Toen ik omstreeks 1915 bij Boers in de Donk woonde, stond ik op een maanlichte avond, in gezelschap met de jongste knecht, Piet Hendriks, te praten met de eerdergenoemde knecht van de Heikamp, die aan zwarte kunst deed. In de verte hadden we het gezicht op een eiken hakhout, dat kaalgekapt lag, zodat men alleen de naakte knoestige stammen...
nl.verhalenbank.69386
De heer V. op de Koog verstond de zwarte kunst. Toen Ds. W. bij hem te eten was (hij was, zoals dat vroeger vaak gebeurde, op de grauwe erwten verzocht) zaten in een minimum van tijd, diens broek-, jas- en vestjeszakken vol grauwe erwten.
Een ander maal heeft hij, toen er een gast bij hem was, grauwe erwten in spinnen veranderd. De schotel was vol leven....
nl.verhalenbank.9440
