Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Voorloop. Schoenmaker vertelt.
Oal Kamies noast ons was de haile winter al aon 't sukkeln.
't Gung dan veur-, dan achteroet,
Buurman Wessels was 't er op 'n dag hèn west te kieken, hou d'oale 't muik.
"Kamies gait achteroet, hai hoalt nich meer," zee hai.
Moar opa, oal Steffen, zee[:]
"Nee Wessels, Kamies wordt weer beter.
Hai hef nou 'n wit peerd. En 't...
nl.verhalenbank.43204
Tussen de boerderé’j van De Graaf en de schuur was ’n schat begrave. Nou en dan zage sommige minse doar ’n lich braande. Neven ’t vuur stonde twee donkere gedaanten, mannen ien ’t zwart. Ze hiele de wach, zodat er niemand on de schat kos komme.
Meer uitvoerig hierover in vroeger gezonden verhaal van L. Schennink (nr. 10).
nl.verhalenbank.50245
In Lopik wier d'r een man begraven. D'r liep een zwarte hond achter aan. Niemand wist van wie die hond was. Hij was niet van die man. Die hong ging op het graf liggen. En hij bleef daar liggen tot hij dood was.
nl.verhalenbank.50863
Hoe is de namme 'Swartkrús' ûntstien?
Der marsjearde us in rézjimint soldaten de strjitwei lâns fan Ljouwert nei Grins. Ien fan 'e soldaten stoar ûnderweis. Doe bigroeven se him yn 'e barm. Sy makken dêr in krús op fan modder tusken it gers, hwant dy soldaet wie rooms.
Doe gongen se nei de minsken ta dy't dêr neist oan wennen en sy joegen elk hwat sinten...
nl.verhalenbank.23593
In Vlijmen woonde vroeger eens een weduwvrouw, die bijzonder rijk was. Nu was ze niet een van de jongsten en bovendien was ze nogal ziekelijk. Ze was er dan ook vast van overtuigd dat ze het niet lang meer zou maken.
Daarom riep ze op zekere dag al haar kinderen bij elkaar om haar geld onder hen te verdelen. Iedereen kreeg evenveel, maar toch hield ze wat...
nl.verhalenbank.49830
O m’n tante maakte vroeger altijd eh wratten weg met een draadje, en ’t moest zwart naaigaren zijn. En dan eh telde ze de wratten, en voor iedere wrat een knoop in het eh draadje, en dan dee ze dat begrafen, en als ‘t draadje vergaan was waren de wratten weg. En ’t ging ook nog ook.
nl.verhalenbank.128305
As d'r iemand begraeve wier vroeger dan liepe ze allemaol int zwart en zwarte handschoene en dan hadde de frullie toen ik, wat zak zegge ? tot ik 20, 25 jaer was, hadde ze een regeklêêd om. Dat was een hêêle zwarte kap en dan hieuwe ze die zo vast (spreker maakt een gebaar waaruit blijkt dat de kap haast helemaal dicht gehouden werd) en dan keke ze deur...
nl.verhalenbank.45964
In de buurt van Den Bosch woonde vroeger eens een zeer rijk heer. Het was een boer, die aan God noch gebod geloofde. Wel had deze rijke boer een zeer vrome vrouw.
Het was vastentijd en Goede Vrijdag. Om zijn vrouw verdriet te doen gebood hij haar een grote worst te braden. Eerst weigerde de vrouw, maar toen de boer dreigde alles kort en klein te slaan,...
nl.verhalenbank.49781
Weerkomen.
Er bint wel mensen, en doar zegt ze van dat ze weer komen. En dat, dat is wel zo. Net zo as ze west bint, zo komt ze weer; in de geest. Ik heb in Uelsen (Duitsland) ewaarkt en doar is dat gebeurd. Vlak bie de kerke woonde Bonnink. Die Bonnink wur ziek en sturf. Toen ie begraavn was, kwam ie ieder moal weer; ie gung dan naar de kamer, waar ie...
nl.verhalenbank.43914
Toen mien vader nog scheper was, had ie een kameroad, die nog veule meer zien hef. Dat was ook al een schepertien, die met de helm geboren was. Luuster maar.
Mien va had indertied de nachtwacht. Dan gebeurde ’t wel, dat ie zien kameroad ontmuutte. ’t Schepertien mos d’r dan weer uut, umdat ie niet in huus blieven kon.
Zo zegde ies ’n keer tegen va: “Kom...
nl.verhalenbank.13762
No. 210.
Daor was ens te Sambeek en brave pestoor,
Die heuide zien schupkes vol iever;
Die bouwde en moj kerske mit tôre en koor,
En prêkte, - hoe dukker hoe liever!
En hoog ien de tôre dor hing ie en klok,
Die klepte over wei hin en akker;
As 's mergens de kuster aan 't hennepzeel trok.
Heel Sambèèk, jao, riep ze dan wakker.
Mer iets toch, - mo 'k zegge...
nl.verhalenbank.46973
No. 147. Adriaan Kr. uit Rijsbergen vertelde:
Bij onzen Jan, eigenlijk was hij maar een neef, maar hij was bij ons groot gebracht, gingen de kalveren altijd dood. Hij had er al een stuk of vijf, zes moeten begraven, en dat was erg, want hij was nog maar een jonge boer, en die kunnen er 't slechtste tegen. 'n Paar keer had ik al tegen hem gezegd: "Jan,...
nl.verhalenbank.46877
Het witte en het zwarte paard.
In Middelstum woonde een jonge, naar geluk strevende
vrouw, en 't leven lag voor haar als van een muur
bezien een bloeiende tuin: wat behoefde zij aan den
dood te denken? Iedere dag was haar een verassing des
levens, en ze genoot iederen druppel van den tijd, gelijk
een kind een zoeten drank. Ze dacht het niet, maar zij...
nl.verhalenbank.42067
OP DE ADAMMERBRUG
Op de Adammerbrug in Uitdam, waar de galg heeft gestaan, was het niet pluis. Heel wat mensen hebben daar vreemde ontmoetingen gehad, omdat de misdadigers, die daar een tijdlang hingen voordat ze onder de galg werden begraven, geen rust konden vinden na de dood en op allerlei manieren de omgeving verontrustten. Een boer moest eens met...
nl.verhalenbank.12820
