Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
35 datasets found
Dutch Keywords: zwanger sterven
Sibe Kooistra wenne yn 'e Broek. Hy hie forkearing mei Ruerdtsje fan Simen en Auk. Hy kom dêr us in kear yn 'e iere moarn wei. Doe't er oan doomny Feitsma ta wie, seach er hwat by Auke en Hil fan 't hiem kommen. Hy seach in hiele bigraffenisstoet. Hy wie sa fan 'e wize, dat hy gong nei myn man Hinne Kooistra (dy wie doe noch feint). Hy sei tsjin myn man:...
nl.verhalenbank.27436
Mem hie in muoike, dat wie Hiltsje Alles Adema. Hja wie troud mei Hidde van Houten, in timmerman to Grins. Hiltsjemoai forstoar yn 1883 en kom yn Garyp ûnder 'e ierde. Us mem wie doe swier fan myn jongere broer Tseard. Mar sy woe by de biïerdiging fan Hiltsjemoai yn Garyp wêze en sy hat der ek hinne west. Mar doe't Tseard geboaren woarde, wie dy alhiel...
nl.verhalenbank.22982
Auwert-omme wie nei in houtforkeaping en lânforhiering op Nijtap. Froeger roannen se altyd en dat die Auwert-omme ek (fan Rottefalle). Hy woe in perseel hout ha. Doe't de houtforkeaping ôfroun wie, roan er allinne fan Nijtap de achterwei del. Dat wie doe noch in sânreed. Nou seit men der tsjin Leidyksloane. Doe't er in pear hondert meter roun hie, seach...
nl.verhalenbank.29578
Oardel jier en in wike neidat ús Gees geboaren is, soenen wy nei ús wurk ta. Doe't wy fuort gongen, sei ús mem: "Nou is 't myn tiid ek." Deselde deis stoar se. De nachts fan tofoaren hie se in lyts dea popke krigen. Sy woarde mei 't bern bigroeven, togearre yn ien kiste. Der kom in wite pakdoek oerhoeks oer de kiste to lizzen. Sa stie dy op 'e boerewein....
nl.verhalenbank.27419
Us mem wie yn forwachting, sy moest in lytsen ha. Wy hienen in lyts dykje achter hûs. Dêr kom alle dagen in houn boven op en dy spûkgûlde mar. "O heden," sei mem, "dit komt net goed. Jij dû dy houn dêr us wei", sei se dan tsjin my. Doe't it bern der kom stoar it fuort dêrnei.
nl.verhalenbank.27418
Op 'e Deltike hat in âld minske wenne, dat wie de widdou Tiekstra. Dy roan sa bot foaroer, dat sy kom hast mei de holle op 'e groun. Dy hienen in dochter, dy tsjinne yn Grou by de boer. Dat fanke krige dêr forkearing. Mar dat stie de âlden net oan, dy woenen 't net lije dat se mei dy feint trouwe soe. Doe forwachte hja in bern. Doe doarst se net thús to...
nl.verhalenbank.32639
Ergens yn 'e Wâlden wenne in âld-feint. Dy wie arbeider by de boer. Hy wie mei de helm geboaren en moest alles sjen. De boer dêr't er by wenne, hie twa soannen. Ien dêrfan woardde great mei de faem. Dy faem moest fan him bifalle. Sy mienden 't elkoar wol, mar de boer woe syn tastimming net jaen. Doe gong de soan mei syn faem nei dy arbeider ta. Dy wenne...
nl.verhalenbank.19696
Knjillis Det (= Detsje de Haan, frou fan Knjillis Alma) wie yn har jonge jierren in raren. Yn 't earst fan har trouwen gong 't dêr altyd op in kaertspyljen en in sûpen. Dan die Det dapper mei. Mar doe't se in bern ha moest, krige se in famke, dat hie allegear skoppens en azen en klavers om 't gesicht. It wie wol sa'n raer berntsje; ús mem hat der hinne...
nl.verhalenbank.29379
Harm en Janke wennen oan 'e Swâdde yn 'e gemeente Kollumerlân. Sy hienen twa jonges. Letter krigen se der ek noch in famke by. Doe't dat famke noch net geboaren wie, doe seach ik al dat se de frou nei 't tsjerkhôf droegen. Ik stie oan 'e kant fan 't paed. Knjillis Veenstra stie der ek al. Knjillis moest alle bigraffenissen sjen. Hy wist it altyd fan...
nl.verhalenbank.27397
De Oude Ekelenberg of 'Den Ekel' zoals hij genoemd werd had veel gezien in de vele, vele jaren dat er mensen over hem heen waren gelopen. En ook hij was in die jaren niet hetzelfde gebleven. Er waren mensen om hem heen komen wonen, die gevist hadden in de Reest en de plassen. Ze waren taai als leer en wisten zich slechts met veel moeite in leven te...
nl.verhalenbank.49212
Myn wiif wie swier fan in bern. Doe kom de buorfrou by har en sei: "Hark us, ik haw in lykstaesje sjoen, dêr wienen hast gjin froulju by, wòl manlju." Myn wiif hie fuort yn 'e gaten dat dit fan it bern wêze soe, dat se krije soe, mar sy woarde der net oars fan. Sy sei rêstich: "As God it bileavet fan net, dan gebeurt it net." It bern gong dea. De buorfrou...
nl.verhalenbank.22935
Sterke Hearke hie in dochter, dat wie Rixt. Dy wie ek ôfgryslike sterk. Hja hat dy kant nei Jirnsum en Grou út wenne as boerefaem. Dêr hat se forkearing hawn mei in feint. Fan dy feint moest se in bern ha, mar doe liet dy feint har sitte. In pear jier letter wie 't feest yn 't doarp. Rixt wie dêr ek hinne en doe trof se dêr dy feint, dêr't se forkearing...
nl.verhalenbank.30465
Doar woonde froeger een feintje bij de Skieding, die huisde doar met een meisje. 't Was Gurbe Steensma. Hij woont nu in Drachten in Rustoord. 't Meiske ging noar de koartlegger. Die sei, 't meiske sou overlijden as se een en twintig joar old was. De minsken seiden teugen hoar: Loof doar niet in, moar 't sat heur altijd dwars. Se moest der altijd an...
nl.verhalenbank.26983
In frommes dat yn forwachting is, mat net ûnder 'e line trochrinne, hwant dan krijt it bern stringen om 'e hals en kin it smoare.
nl.verhalenbank.26362
Wessel en Jan Opslach (= J. v.d. Heide) wienen us togearre yn 't boskje oan 'e Trije Roede. 't Wie yn 'e nacht. Der lei in stikje bou yn dat boskje. En dêr sieten faek hazzen yn. Dêr wie 't Wessel en Jan om to rêdden. Mar Wessel syn wiif wie oan 't omfallen ta. Mar dêr steurde Wessel him net oan. Sy sieten dêr stil op 'e hazzen to passen. Hwant mei 't...
nl.verhalenbank.21633
Froeger wienen wy oan 't flaechs braekjen. Myn broer en ik moesten altyd ús heit en mem helpe, dan koenen wy deis in kwartsje de man fortsjinje. Heit hie in izeren slypbrake, wy hienen in houten brake. Elke bundel dy't wy makken woech seis poun en twa ûns. Mem kaem der noch by. Dy hie in lear oer de knibbel. Hja moest de lêste skjûden (?) der mei 't mes...
nl.verhalenbank.29511
Yn Grinzerpein wenne in jonge faem, dy moest bifalle. Hja skreau har Weima. Doe wie dêr in man dy hat har bigraffenis fan tofoaren sjoen. Hja is yn 'e kream forstoarn.
nl.verhalenbank.27488
In frou, dy't yn forwachting is, mat noait ûnder 'e line troch rinne, oars wurdt it bern dea geboaren of der sitte it bern stringen om 'e hals.
nl.verhalenbank.30309
Janke fan Romke-om (Romke Skyt) en Trynmoai tsjinne yn Drachten. Hja rekke dêr yn forwachting. Hja moest in bern ha fan in joad Van Leer út 'e Hounestege. Op in middei wienen Mart en hja op it lân oan 't jirpelsykjen. Doe sei se: "Hark, dêr liede de klokken al." "De klokken?" sei Mart, "ik hear neat." "Ja," sei se, "de klokken. Dy liede al dat se my strak...
nl.verhalenbank.21360
Sterke Hearke hie in suster, dy hiet fan Rixt. Dy wie like sterk as Hearke sels. Sy hat op 'e klaei tsjinne en dêr moest se in bern fan ien ha. Mar dy keardel dêr't se 't bern fan ha moest, liet har sitte. Doe trof se him us in kear op it dânsjen. Sy krige him om 'e middel beet en sei: "O, hwat bin ik mâl mei dy." Mar sy knypte sa bot, dat sy krêke him....
nl.verhalenbank.15600
35