Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Mijn broer was wat bang uitgevallen. Hij zag meermalen tussen Mussel en Onstwedde een vrouw, geheel in ’t wit gekleed. Hij zei haar goede-dag, maar dan was ze meteen weg. ‘k Heb er naderhand speciaal op gelet, of ik dat mens ook te zien kon krijgen, maar nooit hoor!
nl.verhalenbank.45339
Us pake hie hiel slim de twaddedeiskoarts. De iene dei wie 't goed mar de oare deis wied er skjin forlegen. As er it oankommen fielde hâldde der him mei de hannen oan 'e speaken fan 'e stoel fêst, sa forlegen wied er dan. Mar dan duorre it net lang of hy koe 't net mear op 'e stoel úthâlde. Dan rekke er op bêd. Dan switte er en hy trille. Hy seach der och...
nl.verhalenbank.11542
Myn bruorren Tamme en Wytse hienen elk in faem yn Drylst to wenjen. Dêr hienen se ris togearre op 'e fyts hinne west. Doe't se weromkamen yn 'e neinacht, doe wienen se sahwat oan 'e Wergeaster mar ta, by Idaerd, doe hie Wytse ynienen sein: "Sjoch, dêr is in fanke, dy rint dêr by 't foarste tsjil fan myn fyts lâns."
Fuort dêrnei hie Tamme itselde fanke...
nl.verhalenbank.31902
Op de Heilige Berg tussen een dikke boom en de beek zagen ze telkens een witte gedaante. Elke dag was die er te zien. Maar 't gekke was, als je der dicht bij kwam, dan was die gedaante opeens verdwenen.
nl.verhalenbank.21708
Myn broer Wytse - dy't forstoarn is - en ik reizgen togearre nei Drylst nei in pear susters, skippersdochters, dêr't wy doe forkearing mei hienen. De moarns werom reizgen wy oer Dearsum. 't Wie dêr tusken twaën en trijen yn 'e nacht. Ik sei tsjin Wytse: "Ik sjoch twa froulju op 'e dyk."
"Ik èk, krektlyk", sei er.
Ik sei: "Ien mei in reade en ien mei in...
nl.verhalenbank.31527
Hjir yn 'e Westerein stie in spûkhûske, dêr doogde it net yn. Dêr doarst net in minske jouns by lâns, sa bot gong it dêr op 'e joun en yn 'e nacht altyd oan wei. Yn dat hûske ha Sake en Elske wenne.
Der flak by dat hûske wie ik ris mei myn maet by de wâllen lâns gien om pealtsjes byinoar to fandeljen foar brandstof. It wie in earme tiid en wy hienen gjin...
nl.verhalenbank.38516
Anne Feddema (^) fortelde: Ik wie us yn 'e nacht bûten ('t Wie yn Broek). Doe kaem der in juffer oan. Ik bleau stean om to sjen. Doe wie se samar ynienen wei.
nl.verhalenbank.18188
Die zelfde man vertelde mij, hoe men te weten is gekomen, dat N.N. een kol was.
Toen ze alle nachten op de paarden van C.H. reed, die op de nu gesloopte oude boerenplaats gewoond heeft, gingen wij op een goeden keer onder het weivat zitten met een kaars bij ons. Toen we hoorden, dat de kol goed aan den gang was, gaven we een trap tegen het weivat; toen...
nl.verhalenbank.9461
Veurloop
Voader het meer zain.
Hai ston es n moal op t land te spitn en kikt in de richtn van Vlagtwedde. Hé, denkt e, ken k nou inains de meuln van Vlagtwedde hier draain zain; dat is toch onmeugelk. As e wat schaarper tou kiekn wil, bin de meulnwiekn inains vot.
Moar nou stait op dat stee de meuln van Vraiskelo.
Twintig joar veur tied het mien voader...
nl.verhalenbank.43577
't Grootste doil van mien levend heb ik touhollen in Ter-Hoar bie Troapel. En inderdoad was doar wol es spokerij en hekserij. Dou ik jonk was, was 't maist haide. De oln zeden den voak:“Doar deugt het nait.” Den wozzen ze gevoarleke stee'n, woar aine wat zain of heurd har. Nou mout ik joe vertellen dat ik nait biegeleuvig bin. Doarom heb 'k nooit veul...
nl.verhalenbank.42866
Dyselde Feddema wenne oan 'e Tienewei ûnder Broeksterwâld. Op in joun doe wie er wer oan 't murdejeijen, dan kaem er by in boerepleats, dêr yn 'e buert. Doe stapte dêr in frommes om 'e pleats hinne. Hy tochte: hwat mat dy dêr nou noch sa let yn 'e nacht.
It makke him nijsgjirrich. Hy woe witte hwa't dat wie. Doe't er op in koarte distânsje der by wie,...
nl.verhalenbank.30028
Spookdieren
Janna kon zich in een kat veranderen en ook binnenkomen met gesloten deuren. Katriene zat te weven in de weefkamer. Plotseling zat er een kat achter haar, hoewel er geen deur was opengemaakt. Zij zegt: "och, daor zit dee smerige katte ook wier achter mie. Veuruut, gao weg, Janna." De kat zei: "och Katriene, ik zal wel gaon." Aangezien men de...
nl.verhalenbank.13395
De Weerwolf
Een boerenknecht kroop 's nachts klokslag 12 uur in de lindenboom voor de boerderij. Boven in de boom hing voor gewone mensen onzichtbaar een hoepeltje. Dat hing de knecht om zijn hals. Als ie uit de boom geklauterd was, liep ie in de gedaante van een hond weg en verscheurde alles wat hem in de weg kwam. Als ie een tijd zo rondgelopen had, was...
nl.verhalenbank.13222
Wie hebt vrouger n oale taande in hoes had. t Mens har oopn bainen en lag veul op berre. Op n keer zeg ze:“Ik zai aal man n vogel zitn op de voldeure, t is n katoele.”
t Olske muik zich zörgn en wie dochden ook: non gait oal taande. Man och, zai sukkelde wol wat wieder, man veul minder wur ze ook nie. Dou kwam de winter en mus dr n zwien slacht worn. De...
nl.verhalenbank.43373
Duvels
Grode verhoaln wurn dr van verteld. Zai zoln deur n sleudelgat kroepm kunnen. As ik zee dat ik et wol es zain wol, zeden ze bie ons in hoes dat ik dr nich mit spotn mog.
Ik heb wol es duvels dansn zain. Dat kun zo moar, in hoes of op boetn. Ie zagn dan n poar dansn, hail eevn en inains wazzen ze dan weer vot. Wat zol dat nou anders west weezn? Dat...
nl.verhalenbank.43159
Bij §1, Aant. 1946, fol. 9b: Mevr. H.S. van de Pol-Veldstra zegt er van overtuigd te zijn dat kabouters werkelijk bestaan, zulks op grond van „het feit”, dat haar –inmiddels overleden- moeder „de gave had” deze aardgeesten op bepaalde plaatsen te zien, en zelfs contact met hen te hebben. Moeder vertelde daar wel over, zij het alleen wanneer zeer...
nl.verhalenbank.48569
Doe't ús mem net mear op har sels wêze koe kom se by Schoppert op Wilhelmina-hoeve yn in keammerke ûnder Grinzer Pein. Dêr wie in minske yn dat keammerke forstoarn.
Op in kear fortelde mem my: "Dat minske dat hjir yn dit keammerke forstoarn is, hat by my west. Ik seach har stean en ik hâldde it gesicht op har. Hja hie sokke moaije klean oan."
"Wie mem net...
nl.verhalenbank.32825
Mijn vrouw zag nog ergere dingen.
Ze kwam eens in de kamer en daar ziet ze op een stoel een lijkkistje staan. Zo iets wordt maar eventjes gezien, dan verdwijnt het weer.
Mijn vrouw was in verwachting; het kindje dat geboren is, heeft slechts kort geleefd. Het kistje stond op de bewuste stoel.
nl.verhalenbank.46183
Myn heit wie trije jier, doe forlear hy syn âlden al. Hy woarde greatbrocht by âlde Abraham van der Leest, syn omke. Froeger gongen se to meanen mei de Earnewarren. Dan moesten se de Prikwei del. Dêr moesten se dan neigersmeane. Heit en Abraham wienen togearre. "Jonge," sei Abraham tsjin heit, "wy koenen wol hwat blêdreid ôfmeane yn dy sleatskant. Dan...
nl.verhalenbank.24514
By de Fjouwer Wringen ûnder Surhústerfean spoeke altyd in hynder. Dat stie mei de kop oer de hekke hinne. Kom men der by, dan wie 't samar ynienen net mear to sjen.
nl.verhalenbank.20955
