Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
19 datasets found
Dutch Keywords: zien naloop
Auwert-omme wie nei in houtforkeaping en lânforhiering op Nijtap. Froeger roannen se altyd en dat die Auwert-omme ek (fan Rottefalle). Hy woe in perseel hout ha. Doe't de houtforkeaping ôfroun wie, roan er allinne fan Nijtap de achterwei del. Dat wie doe noch in sânreed. Nou seit men der tsjin Leidyksloane. Doe't er in pear hondert meter roun hie, seach...
nl.verhalenbank.29578
It gebeurde ek wol dat Durkje har man jouns bûtendoar foar hûs siet. Doe wied er al dea. Durkje seach him sitten. Dan wie se bang. Dêrom moesten der nachts guon by har wêze.
nl.verhalenbank.38699
Us mem wenne yn Stiensgea achter de bosk. Op in kear soe se nei 't dânsjen ta to Readskuorre. 't Wie joun. Op 'e weromreis, doe't se to Sumeer wie, woarde se in man gewaer, dy't dêr omroan. Doe seach se, dat dy man dwars troch de muorre fan in hûs hinne roan en dat er sa wei woarde. Men kin bigripe dat se tige kjel woarde. Doe't se thúskom lei pake al op...
nl.verhalenbank.21353
Guon wurde mei de helm geboaren. As se dy helm biwarje, mat sa'n persoan der nachts út om bigraffenissen to sjen. As se de helm opbrânne is dat net it gefal.
nl.verhalenbank.23627
Myn pake, greate Ale fan Boalsert, fortelde my: Yn myn jonkheit hat âlde Brecht fan ‘e Lytse Kampen it my sels ris in kear forteld. It wie in pûr bêst minske en tige bitrouber as hja op ‘e tekst kaem oer har buorwyfkes Jelke’ IJmkje en Janne’ Bet. Hja wiene doe noch jong en wennen nêst inoar. De hûzen stiene apart, mar de reinwettersbak brûkten hja...
nl.verhalenbank.50543
Hwat men oan ien bilooft foar syn dea, dat moat men neikomme. Oars lit de deade jin net mei rêst. Van Bruggen yn 'e Folgeren hat ien fan Nyegeasterhoek formoarde. De jouns sei er tsjin ien: "Ik sil dy even oan Nyegeasterhoek tabringe." Mar ûnderweis formoarde hy him. Hy hat him net oan Nyegeasterhoek ta brocht en syn wurd net hâlden. Sûnt wie 't net yn 'e...
nl.verhalenbank.11518
Op 'e Sumarreheide forskynde altomets in neaken berntsje by lju yn 'e groppe. In man, dy't dêr net wenne, seach it op in kear mei ljocht-moanne-waer. De heit hie it berntsje gjin bierklean jown, doe't it stoarn wie. Nou koe it berntsje de rêst net fine.
nl.verhalenbank.11486
In Lienden in de pastorie spookt het. Een vorig bewoner, een oude ongetrouwde domineé, die er vele jaren geleden stierf, heeft gezegd, dat men na zijn dood een vuur en een licht aan moest houden, dag en nacht, en zijn portret op een zichtbare plaats moest hangen. Hieraan werd niet voldaan. Sedert spookt hij en maakt vreeselijk veel leven. Meer dan eens...
nl.verhalenbank.39676
Berntsjes dy't gjin deaklean meikrigen ha, spûkje ek. Dy kinne de rêst net krije. Yn 'e Boelensloane wienen sokke berntsjes. Dy wienen neaken. Guon ha har sjoen.
nl.verhalenbank.37926
3. n Wichje gung es over t pad bie duuster en toun kwam ze oal Jeltje teegn. Jeltje was ol laank dood. Moar dat wicht zag heur dudelk. t Oalske drokde zok stierf teegn t wicht aan en perbaierde heur in de sloot te steutn. Toun zee dat wicht: “As t goud bist, kom bie mie; as t kwoad bist, goa van mie.” En toun was oal Jeltje vot.
nl.verhalenbank.46272
Evert Tsyske roun mei tsiis. De tsiissek hied er op 'e rêch. Hy wenne yn Sumarreheide. Dêr wenne Hart Boonstra ek. Dy hie in dochter by him yn 'e hûs, dy wie by de man wei. Dy dochter wie fan dy man yn forwachting en krige in bern. Der wie gjin dokter by de bifalling en dat berntsje rekke dea. Doe't it skimerjoun wie gong Hart mei dat deade berntsje nei...
nl.verhalenbank.30343
As wy in tsjoenster seagen froeger, setten wy gau in krús op 'e wei. Dan koe se der net lâns komme.
nl.verhalenbank.19538
Alde Gerben Visser wenne op 'e Tike. Hy wie mei de helm geboaren. Op in joun hied er mei 't wiif to praten west. It gong froeger faek op in jounpraten. Se wienen ûnderweis nei hûs ta. Mast even achter my gean, sei Gerben tsjin har. Is der hwat, Gerben? Ja, sei er. Doe gong er in eintsje sydlings op in sânpaed. Even letter sei er: Kinst wol wer njonken my...
nl.verhalenbank.12252
Wy gongen froeger wol nei Grinslân ta to wjûden en to flaechsteppen. Op in kear wienen wy by in boer yn Uthuzermeden. Us mem wie der ek by. Wy moesten sliepe yn in skuorre, dêr doochde it net. Dêr wie ris ien formoarde woarn yn dy skuorre. Der wie in bipaeld plak, dêr koe net in minske lizze. Mem wist dat net, dy soe dêr lizzen gean, doe sei Karste Lamke...
nl.verhalenbank.30391
Mijn vader, aldus mijn oude Uitdammer, heb me dikwijls verteld dat er om de Zuid een boereplaats was waar het spookte. Geen mensch kon het er dan ook ophouwe. Op lest woonde er dan toch weer een boer in. Gevallig kwam daar een oude soldaat - oud en grijs - bedelen. "Zoo," zei de boer: "jong soldaat, oud bedelaar: zoo'n vent moet ik net hebben. Jij moet...
nl.verhalenbank.9190
3.85. Dwaallichtjes Dwaallichtjes zijn zielen van ongedoopte kinderen. Als men ze boven het water ziet zweven, wil dit zeggen, dat ze gaarne gedoopt zouden worden. Die ze daarop doopt zal nimmer verloren gaan. (In 1888 gehoord te Waalwijk.)
nl.verhalenbank.50294
Bij Waalre verschijnt de gloeiige ook. 't Is iemand die zich onrechtmatig tijdens zijn leven grond had toegeeigend en nu veroordeeld is met gloeiend hoofd te blijven rondzwerven. De gloeiigen worden vooral gezien en vertoonen zich het liefst bij donker mokachtig weer (nevel).
nl.verhalenbank.50285
2.5. De scheidspaal Op een gehucht van Eersel woonde in de vorige eeuw een boer, dIe door de drift om zijne akkers te vergrooten, zoodanig was beheerscht, dat hij niet vreesde, den paal welken zijnen akker van dIen zijns buurmans afscheidde, ver voort te zetten, om alzoo eenige roeden grond in te palmen. De brave buurman was geenszins op bedriegerij...
nl.verhalenbank.50045
Vos, zo heette de man, zag sums geesten van mensn, die overleden waren. Zo vertelde hij: “Lesten heb ik H. weer gezien. Ik zag hum over t woater noar mie toe komen. Pas in zo'n geval op, da-je hum gien hand geeft, want dan verbrandt de hand. Ik heb hum mien buusdoek toestookn en kiek, de doek verbrandde ook.”
nl.verhalenbank.43608
35