Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Dy't jild fan 'e duvel ha wol moat mei in swarte kat yn 'e sek yn 'e nacht trije kear om 't tsjerkhôf rinne. Dan stiet dêr ien, dy mat er de kat jaen. Thús mat er in swarte sok oan 'e line hingje jouns, dan is dy de oare moarns fol jild. In grize sok jowt neat. Mar nei 14 dagen is sa'n ien dea.
nl.verhalenbank.31056
Klaes Kooistra hie trije jier yn 'e gefangenis sitten.
Mei syn swager Tseard kom er thús. Doe't se oan 't plak ta wienen, dêr't nou it nije tsjerkhôf is yn 'e Harkema, sei er tsjin Tseard: "Kear dy om. Der komt in lykstaesje oan." Mar Tseard seach it net. In pear dagen letter kom de echte lykstaesje. Doe koe Tseard it èk sjen.
nl.verhalenbank.27408
Auwert-omme wie nei in houtforkeaping en lânforhiering op Nijtap. Froeger roannen se altyd en dat die Auwert-omme ek (fan Rottefalle). Hy woe in perseel hout ha. Doe't de houtforkeaping ôfroun wie, roan er allinne fan Nijtap de achterwei del. Dat wie doe noch in sânreed. Nou seit men der tsjin Leidyksloane.
Doe't er in pear hondert meter roun hie, seach...
nl.verhalenbank.29578
Sa goed as ik it yn ‘t ûnthâld ha, sil ik de stoarje fen it Drylster tsjerkhôfspoek forhelje, sa ‘t ik it fortellen heard ha.
Om 1830 hinne, wier der om it tsjerkhôf hinne in grêft, sadat it eins in eilântsje wier, en stie it mei de strjitte yn forbining troch in brechje, dat ôfslten wier mei in houten rafterstek.
Nou gou doedestiids it sizzen, dat...
nl.verhalenbank.72430
Een oude vrouw vertelde mij dat zij als kind door haar grootmoeder opzij werd getrokken met de woorden: 'Opzij, er komt een lijkstoet voorbij.'
Een vader die met zijn zoontje over de weg liep, zei plotseling tegen de knaap: 'Zet je pet af, er komt een lijkstoet voorbij.' Terwijl de jongen er niets van zag.
In Eersel zag een inwoner, 's nachts tussen...
nl.verhalenbank.49855
Toun ik in Vlagtwedde op de omnibus ree, gebeurde t wel es dat ik s nachts mit dokter op stap mos. Op n nacht reden wie langs t kerkhof en door blif mie t peerd stokstief stoan. Ik huif dr op, moar dat huilp nait, t ding dee gain stap meer. Dokter zee toun teegn mie: "Niet slaan Winkel, het dier ziet misschien iets wat wij niet zien."
t Daier zel door...
nl.verhalenbank.43188
Harm en Janke wennen oan 'e Swâdde yn 'e gemeente Kollumerlân. Sy hienen twa jonges. Letter krigen se der ek noch in famke by.
Doe't dat famke noch net geboaren wie, doe seach ik al dat se de frou nei 't tsjerkhôf droegen.
Ik stie oan 'e kant fan 't paed. Knjillis Veenstra stie der ek al. Knjillis moest alle bigraffenissen sjen. Hy wist it altyd fan...
nl.verhalenbank.27397
Bontsje Keeke (= Knjillis Veenstra) wie mei de helm geboaren. Dy seach de bigraffenissen foarút. Hy gong dan yn 'e nacht nei 't tsjerkhôf ta, dêr woarde er hinne dreaun. Hy hat fan to foaren de bigraffenis fan syn eigen dochter sjoen, dy't fordronken is.
nl.verhalenbank.24072
Tenslotte nog enkele voorbeelden van het spel van spoken en geesten in Oost-Brabant:
In Hees, een gehucht tussen Eersel en Steensel, werd menige nacht een spook waargenomen.
In Riethoven stond vroeger een kasteel waar het iedere nacht spookte. Er verscheen dan, zo tussen twaalf en een, een witte slotjuffer.
Tussen Veldhoven en Oerle verscheen vroeger een...
nl.verhalenbank.49819
Mien va verteln mie et volgende verhaal. Was es n keer iene die geluud op et kerkhof heurd had bie een graf, of liever: in et graf. Hie zee dat gauw in hoes en toen gungen de mensn er op of. Sie maakten et graf open en de kiste en wat zagen ze toe? De dode had zich umkeerd.
Hie was dus schiendood west en had in de kiste nog eevn leefd. En vanof die tied...
nl.verhalenbank.43662
Ja, mien moeke woonde op de Hörsten bie mensen in de buurt, dai ook slim biegeleuvig wazzen.
De man laip asmits veur ’n liekwoagen over ’t kerkhof; kai zag dai woagen tenminste en dan möz hai mit.
De vrou zag gounend weer, dai al loonk dood waren. In de Muzzel, woar onze buurvrou ook rooms was, zee ’t zölfde.
Roomsen leven slim in de verbeeln, dat zuks kan.
nl.verhalenbank.45398
Mien voar kun verschaiden lu dei kwaod zain konnen. Dat wazzen nait altied olle mensn heur. Zo was dr n vent dei teegn zien oal heer zee: Ik zai ain grafgroaver op t kerkhof mit n rode hemdrok aan. Zien voader zee: Bist gek jong, moakst die zulf wat wies. Moar t kwam wel uut heur.
Op n oavend heurt deizulfde jong – zai zitn biemekoar in huus – ain woagn...
nl.verhalenbank.43700
Op 'e Feanster Heide lei in man yn 'e nacht op bêd, doe hearde hy ynienen dat der bûtendoar hwat tsjin it kezyn oan skaefde. Hy fan it bêd ôf en nei bûten, mar der wie neat to sjen. Hy joech him wer del.
In skoftsje letter waerd der bûtendoar hwat del set dat fan hout wie en der waerd ek hwat boven op goaid. Wer gong de man der op ôf om to sjen, mar ek...
nl.verhalenbank.17635
It nije tsjerkhôf op 'e Harkema wie krekt klear, mar der lei noch gjin op. It baerhûs stie der al.
Heit en dy wennen yn it hûs dêr't ik nou wenje, dat wy hienen doe it tsjerkhôf ek al flak achter ús.
Op in joun, doe't it tsjuster wie, kom heit achter hûs. Doe seach er de kant nei 't tsjerkhôf út en doe ûntdekte hy hwat boven op it baerhûs. It wie in wite...
nl.verhalenbank.25735
Us mem siet by myn suster. Doe wie se al âld en minnichjes. Sy seach nei in plak op 'e flier en sei: "Tink der om, net op dy swarte lint traepje."
"Is dêr dan in swart lint?" frege myn suster.
"Ja," sei se, "sjoch, dat rint nei 't finster ta en dêr giet it by op."
Mar myn suster seach neat.
In wike letter siet mem yn 't sintsje bûtendoar. Doe hie se 't...
nl.verhalenbank.25709
Mit helm geboorn.
Dat bin ik zulf.
'n Hoop dingn wait ik den ook veuruut. Ik zai asmis 'n liekwoagn, moar 'k wait gelukkig nait, wel begroavn wordt. Mien helm is doadelk verbrand. As dat nait gebeurt, den loop je de kans, da-je d'r s nachts uut moutn. Wordt ook beweerd, dat zo'n helm joe in de oorlog vrijwoart veur koegels; 'n seldoat wordt dus nait...
nl.verhalenbank.44136
Us pake Evert Kobus wie koopman yn hinnen en kninen ensa.
Hy reizge mei de tram nei Ljouwert ta fan Nyegeasterhoek ôf. It wie in man fan in slokje en 't gebeurde wol us dat beppe en mem him de jouns ophellen omt er oars wolris in ûngelok krije koe.
Sa wienen se ek ris wer op in joun by de halte, mar doe wie hy der net. Sy seinen: "Wy gean mar wer nei hûs...
nl.verhalenbank.25938
Bontsje Keke fan 'e Westerein wie mei de helm geboaren. Syn dochter hat har yn in dobbe fordronken. Dat moest Keke fan tofoaren sjen. En syn soan hat him ophong oan in beamke foar hûs. Dat hat er ek fan tofoaren sjoen. Mar hy koe 't net keare. Hy wist dat it gebeure moest. Wit hoe faek moest hy der nachts ôf en der út. Dan waerd er dreaun nei 't tsjerkhôf...
nl.verhalenbank.30486
Op it Bomkleaster yn 't tsjerkhôf binne izeren potten yn 'e groun. Dy sitte fol jild. Us mem hat dêr ris in pot fan sjoen.
nl.verhalenbank.12343
U gelooft niet, dat hondengehuil iets te betekenen heeft? Jawel heur.
Een hond durft wel op je af te komen, als je alleen bent. Maar nooit, als er meer mensen zijn. Dan wordt hij vaak bang.
Een hond kan een begrafenisstoet van te voren zien en al die mensen bij elkaar maken hem schrikkerig. Daarom jankt ie.
Wie dicht bij een kerkhof woont, moet zijn hond...
nl.verhalenbank.44716
