Datasets - ISEBEL

Heksn Ja kiek es, heksn en spoukn dat was aan de orde van de dag. Het spoukde in de bosn, in dai wat hoezn, op stille loantjes en goa zo moar deur. De oln geleuvn dat en wie kinder vanzulf ook en wie wazzen net zo baange in duustern. Altied keek ik um mie tou of dr ook wat luip. De oln zeden dr bie: "As ie wat zain, schop dr nooit op, ga dr laiver um...

bang

nl.verhalenbank.43158

Op 'e Bearne-wyk - dêr is ús mem geboaren -, dêr wie 't yndertiid allegearre bosk. Us Sake-omme wie dêr alris mei noch ien. Hy hat it my sels forteld en 't wie gjin man om to ligen. Sy hearden der ynienen in lawaei op 'e Bearnewyk, it wie ôfgryslik. Troch de hiele bosk, njonken har wienen oer in stripe fan twa, trije meter distânsje de beammen oan 'e...

boom

nl.verhalenbank.26065

Yn 'e Bosk - hjir yn 'e Harkema - roannen nachts twa neakene berntsjes om. Dy spoeken dêr. Foppe de Haan hat se dêr alris troffen. Hy doarst der letter noait wer by nacht lâns.

nl.verhalenbank.25742

Bij §1, Aant. 1955, fol. 146d [„Hier en daar ontstaan door de handel nieuwe sporen, de z.g. Hessenwegen”, &c. = Ens.]. Toevoegen: „De oude „Hessenweg” te Nunspeet lag, naar ik mij herinner in een natuurgebied dat de naam had een verblijfplaats te zijn van kabouters. De „oude heer Van Dam (zie fol. 110c, §6) wees in de twintiger jaren aan...

aardgeest

nl.verhalenbank.48592

Toevoegen aan §2b, Aant. 1937, fol. 306 II: Het „Kampeerhuisje” te Vierhouten (naar een potloodtekening, gemaakt door de heer F. Schelfhout, en in het bezit van mevr. Vera Bondam te Den Haag) waar de heer M.R. Verhoog, naar hij vertelt (1935), alleen vanuit het met R gemerkte raam herhaaldelijk – wel „vijf of zes keer” in de „drie of vier maanden”...

aardgeest

nl.verhalenbank.48579

Dwaallichtjes branden kruis op de deur Mijn vader zaliger heeft ook eens iets aan de hand gehad met dwaallichtjes. Hij zag er eens een paar zweven boven 't bos achter onze boerderij. Mijn vader, die alles durfde, wenkte erop en toen schoot een lichtje plots op hem af. Mijn vader liep naar binnen en kon de deur nog juist dichtslaan. Hij hoorde een harde...

binnen

nl.verhalenbank.35750

Ik wie froeger hwat in raer man. Ik mocht graech in buorrel. Op in kear lei 'k yn 'e bosk. 'k Hie tofolle hawn en ik slepte. Ik woarde wekker fan timmerjen, krekt op it plak, dêr't ik lei. 't Klonk wit hoe lang troch. Mar der wie neat to sjen. Op datselde plak dêr't ik lei ha se letter "de Huchte" set.

borrel

nl.verhalenbank.17651

Van alle bovennatuurlijke wezens was de weerwolf wel het onverdraaglijkst. Heksen, spoken en duivels konden wild te keer gaan, maar de weerwolf was een echt, zij het ongevaarlijk, plaagbeest. Heel wat wandelaars kregen wel eens met hem te doen. Als men over de hei of door de bossen wandelde, kon hij je onverwachts op je rug springen, met volle geweld, en...

afschudden

nl.verhalenbank.49788

De Man en syn basis 'Dat stik dêr't de skipper dy't troch it spoek ferdronk oan fêstmakke hie wie de Spoeketsiene. It is wol sa, dat de minsken wat skruten wienen om dêr lâns. Sels de âlde fiskers hienen der in hekel oan om by nacht en ûntiid dy kant lâns. Se ha wol ris sein, dat se wat seagen. Dan wie 't krekt, dat it as in beambosk oer it wetter gong....

aanleggen

nl.verhalenbank.13654

D’r was ien Huse ’n spook ien actie. En de minse die ’m gezien of gehörd hadde, gienge nor de poaters en vertelden ’t. De poaters zèje: “D’r zal wel iemand komme”. En d’r kwam ’n poater. Toen die alles gehörd had, miek ie ’n ronde kring med’n stok. En dor mos ’t spook ienkomme. De poater bidde, dat ’t zweit um van de kop af liep. Noa ’n half uurke mos ’t...

God

nl.verhalenbank.50236

5.13. Man moet 'ding' dragen, na gespot te hebben met de paters Hier hee vruger nog gewist: toen waren de paters hier. Nauw aai er ener ook henne gewist en hij komt in de staminee. 'Hoe is Jan?' 'Och, met die flauwe kul!', zegt ie, 'Allemaal liegens! Ze willen e bang maken. D'r geloof ik helemaal nie aan'. Nauw moest ie deur 't bos naar huis en voor ie...

bangmaken

nl.verhalenbank.44450

Dwaallichten: Deze werden soms, volgens oude vertelsels, gezien in donkere nachten boven de Peel en boven de beemden. Ze leidden late voetgangers van het goede pad af in het moeras. Er wordt ook verteld van een moeder, die ’s nachts, als ze voor het raam haar kind zat te zogen, over het veld in de richting van het bos dwaallichtjes zag.

bos

nl.verhalenbank.57958

Myn broer Wessel en ik wienen op in nacht oan 't murdejeijen. De Trije Roede wie doe noch sânwei. Dêr wie bosk oan. Dêr hâldden wy doe ta. Ynienen pakte Wessel my by 't skouder. Ik roan midden op 'e wei. Dat die 'k altyd, mei opset sin. Hwant der kin us ien fan 'e sydkant komme dy't jin ûnforwacht in mep jaen wol. Mar Wessel pakte my by de nekke en smiet...

nl.verhalenbank.21629

Ik liep eens met mijn vader langs het kanaal; daar blijft hij staan en zegt: “Kiek es, doar ligt n kerel in t woater en kropt er mit n stuk stro weer uut.” Ik kijk, maar zie niks. “k Zie niks gien biezunders”, zee ik tegen de oude heer. “Ie smerige jong; ik wies joe de plekke aan, woar die man ligt en ie zien niks; k zul joe toch n trap geven.” Ja, mijn...

aanwijzen

nl.verhalenbank.44714

Bij de bergjes in de heide kun je ze vinden. In de zoele voorjaarsnachten zwerven ze rond en dansen over de heide. Bij de hunebedden, daar wonen ze en bergen er hun geld en schatten. Rijk zijn ze - heel rijk. Ze weten precies waar het geld verborgen is in het bos en bij het moeras. Ja - bij het moeras, daar zijn ze ook graag. Wees voorzichtig als je er...

aanroepen

nl.verhalenbank.49191

Juffrouw zonder Kop Ongeveer 35 jaar geleden stond buiten het dorp (weg Ohé en Laak) een kleine ruïne van een kasteel genaamd "Sjulpenhuuske". Hier woonde de geest "Juffrouw zonder Kop". Deze zwierf 's nachts na 12 uur hier rond. 15 Jaar geleden is het laatste gedeelte van deze ruïne gesloopt en geleidelijk is nu ook de geschiedenis hiervan verdwenen....

afbreken

nl.verhalenbank.13648

Want ik liep op een dag met een oude hond, die verleden jaar overleden is, dat was dusuh twee jaar geleden, liep ik door het bos heen met de hond en achter mij aan liepen als een trein lopen dan die halfverwilderde katten die aanloopkatten, altijd met ons mee. Dat is natuurlijk een verschrikkelijk gek gezicht, vooral als ikuh van het terrein opuh af ga....

beuk

nl.verhalenbank.69722

It fersteurde skatlichten Wêr't de âlde trambrêge oer de Kompanjonsfeart lei — der rint no in nije dyk by lâns fan Wynjeterp nei Donkerbroek — dêr leit oan 'e rjochterkant in Iyts boskje mei in dobbe der yn. Ik miende, dat it mei de ruilferkaveling bewarre bleaun is. Op âlde kaarten en ek yn 'e Schotanus-atlas stiet op dat plak: Bonifacius Capelle. Iksels...

atlas

nl.verhalenbank.12964

Aant. 1943, §10, fol. 298*, toevoegen: Derk Tabak, 67 jaar (zie Aant. 1939, fol. 48a) zegt van zijn grootvader te hebben gehoord, dat kabouters wel gedurende lange tijd in een bepaalde streek kunnen verblijven, maar in feite toch - „op hun gemak en heel rustig”- van het zuiden naar het noorden trekken. Waar zij vandaan komen en waar zij naar toe gaan zegt...

God

nl.verhalenbank.48588

Hoefijzers zijn het bewijs dat er een heks voorbijgekomen Toen ik eens met mijn vader in het bos wandelde, vond ik twee hoefijzers, niet ver van elkaar. Toen ik ze mijn vader liet zien, verschrok ie en beval ie me, ze onmiddellijk weg te werpen. Later zei ie me dat hoefijzers het bewijs waren dat er een heks voor- bijgekomen was.

bevelen

nl.verhalenbank.35808

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur