Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Narrator Gender
close
24 datasets found
Dutch Keywords: ziek Place of Narration: Houtigehage
Jan van der Woude, syn broer, wenne yn Grinzer Pein. Dy hie in dochter Bintsje en dy wie siik. Sy seinen: "'t Berntsje is bitsjoend." Doe gong Jan nei Frânse Hinke ta, dat wie in duvelbanster yn 'e Rotfalle. Dy joech him in fleske guod mei. Sy sei, hy moest meitsje dat er dêrmei thús kom en foaral net òmsjen, hwant dan kom der ien, dy soe it fleske...
nl.verhalenbank.23726
Minse Griper wenne oan 'e Spekloane yn 'e Boelensloane. Dy koe ek soldaetsjes ta de hurddobbe út komme litte. Mar hy koe noch folle mear. Hy joech ek wol medesinen. En dat holp ek. Hy wie ek duvelbander. As der hwat bitsjoend wie, gongen se nei him ta. Syn wiif, Griet Snipel, koe kaert lizze. Hja koe sjen hwat jo wederfaren wie. Dêr roannen in protte...
nl.verhalenbank.24302
't Gebeurde wol faek dat sa'n kat in opdonder krige. Dan hie de tsjoenster de oare deis in doek om 'e holle of sa.
nl.verhalenbank.25609
Op Feansterheide wenne Sander Hoeksma. Dy syn wiif wie siik. Doe kom der de nachts in swarte kat yn 'e hûs. Sander der ôf. Dy skeat dy kat. De oare deis hie âlde Rykele Myt in eech der út. Hja hie mar ien eech mear. It wie sa dúdlik as hwat. Rikele Myt wie in tsjoenster. Dy hie har yn in kat foroare en Sander hie har it each útsketten.
nl.verhalenbank.24559
Wy ha wenne flak by 't tsjerkje yn 'e Houtigehage. Anne en Antsje wennen njonken ús. Op in kear hie ik pine yn 't liif. Doe sei Antsje: "Dû mast in stikje duveldrek opite." Dat haw ik dien, mar ik woe 't letter noait wer ha. Sok raer guod wie 't. Antsje wie in dochter fan Ritske van der Meer. Har broer Germ wie al us in kear siik. De lju seinen: "Hy is...
nl.verhalenbank.24558
Bareld Pultrum fan 'e Houtigehage gong us op in kear nei Jonge Jan ta fan it Wytfean. Dat wie in kwaksalver en hy fédoktere in soad. Bareld woe him ris op 'e proef stelle. Hy woe wite hoe kundich Jonge Jan wie. Hy hie it hier fan twa soune hyns meinom en dat joech er jonge Jan oer. De hynders wienen net goed, sei er. Doe joech jonge Jan him twa doaskes...
nl.verhalenbank.28412
Ik ha in frou kend, dy hie in berntsje, dat gûlde altyd. Rikele Myt kom dêr altyd oan om to freegjen hoe let as it wie. Myt wie in bikinde tsjoenster. Doe tochten dy lju: "Us bern kin wolris bitsjoend wêze." Doe joegen se har de rie nuddels en spjelden to sieden yn in panne, dan kom de tsjoenster wol op 'e lappen. En doe wie 't èk sa. Rikele Myt kom by de...
nl.verhalenbank.25870
Ritske dy wenne hjir yn 'e Houtigehage. Hy hie in fanke, dy tsjirme altyd, dat wie gjin goed spul. Jehannes Wyts wenne hjir foar by de wei. Dat wie in tsjoenster, dy fortrouden se net. Op in kear soe Ritske to streupen nei Oerterp. Doe kom der in dikke wite kat by harren. Ritske soe op 'e kat sjitte, mar hy koe der gjin skoat op krije. Hy gong de kat...
nl.verhalenbank.23781
As de minsken koarts hienen, brochten se dy wol us op in beam oer. Dan bigong de beam to skodzjen. Sy sprieken wylst tsjin 'e beam. Se toknopen de koarts ek wol yn in eintsje tou of stoptried. Dêr dienen se knopen yn en sy smieten it fuort.
nl.verhalenbank.24236
Heit syn mem wie o sa min. Mem wie nei har ta gong. Heit kom even letter. Hy wie oan 'e doar ta, doe stie dêr de kiste al, mei 't kleed der oerhinne. It kleed waeide in bytsje op, doe't de doar iepenkom. Doe't er yn 'e keamer stapte, wìe beppe der noch. Sy hat noch wol fiif jier leefd. Mar hwat heit foarút sjoen hie kom dêrom letter wol krektsa út.
nl.verhalenbank.25868
Ik wie in jonge, doe hie ik us in kear bot pine yn 'e mûle. Ik nei Piter Scheper. Mar doe't ik by him wie wie de pine yn 'e mûle oer. Doe sei er: "Hoe is 't nou?" "Myn pine yn 'e mûle is oer", sei 'k. Hy sei: "Sjoch, dy beam dy hat it nou, dy skoddet."
nl.verhalenbank.23822
Alde Pyt Hangop (fan 'e Houtigehage) hie in pod yn 'e rok binaeid foar de rimmetyk.
nl.verhalenbank.23836
Alde Piter Scheper hie buorkerije en wenne op Luchtenveld. Dy koe de minsken stil stean litte. Sy hienen 't net rjocht op Piter stean. Hy koe de minsken de koarts ek ôfnimme.
nl.verhalenbank.25884
Yn Drachtster Kompenije wenne in frou, dy krige in poppe. Doe kom dêr hyltyd in âld minske by har, dy woe de poppe sjen. Doe woarde dy poppe siik. Se seinen: dat bern is bitsjoend. Doe hie 't minske dat âld wiif yn 'e rekken. Doe't dy wer kaem hat se har fuortjage. Sy mocht dêr net wer komme.
nl.verhalenbank.22046
Foekje wie in tsjoenster. Hja wenne yn Surhústerfean. Durk Pultrum kocht ris in keal fan har. Hy soe der mei fuort, doe sei se: "Ho, hy mat earst noch hwat drinken ha." Earst groeide it keal goed, mar al gau liet er it iten stean, en it keal stoar. Doe hat de slachter it keal slachte en doe siet der in dikke pylsnoek yn.
nl.verhalenbank.23979
Oan 'e Houtigehaechsterwyk wenne in tsjoenster. It wie Jan Mulder syn frou, Luts fan Ritske Ale. Njonken harren wenne in húsgesin, dêr wie 't jongste bern siik fan. 't Wie in jonkje. Dat woe net groeije, it tsjirme. 't Kin wolris bitsjoend wêze, seinen se en se gongen nei de duvelbander ta. Dy sei, hja moesten alles tsjuster meitsje yn 'e hûs, dat se...
nl.verhalenbank.37461
Doe't ik noch yn 'e hûs wie hat der ris ien fan uzes siik west. Dat wie noch in lyts jonkje. Mem gong der mei nei Frânse Hinke ta, dy wenne yn 'e Rottefalle. Dat wie in duvelbanster. Hja joech mem in drankje mei. Hja sei: "Nou matte jo ûnderweis goed oppasse, hwant de tsjoenster komt jo tomjitte; dy wol tsjin 'e drank oanrame." Underweis hie der in kat...
nl.verhalenbank.37688
Myn âld-omke Jille-om (Jille Pultrum) kom us by in frou, dy hie de koarts. Jille-om sei tsjin har: "Wolle jo de koarts graech kwyt?" (It minske hiet fan Froukje) "Ja seker", sei se. "Skriuw dan op 'e doar: Froukje is net thús." Hja die it en gong fuort. Doe't se wer thús kom, wie de koarts fuort.
nl.verhalenbank.23824
Froeger doarsten se hjir fremde minsken net by 't fé to litten. Guon doge net. Sy strike even mei de hân oer 't fé hinne en mis is 't. Dan biginne se to kwinen.
nl.verhalenbank.25886
Dy't op 'e klaei de koarts krige - de klaeikoarts - koe dy allinne wer kwyt wurde, as er wer nei de klaei ta gong. Dat haw ik sels yndertiid meimakke. Wy arbeiden faek yn Emden. Mei in boatsje via Delfsyl farden wy dêrhinne. Wy wienen dêr yn 'e kost yn in streek huzen, dat hiet Lombok. Dêr roan in ringat lâns en dêr stonk it tige. Minsken fan ús kant...
nl.verhalenbank.37702
35