Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
Froeger gebeurde it faek dat de naeisters de tried stikken bieten mei de tosken. Dan kom der in eintsje tried yn 'e mage fan sa'n minske torjochte. Sa wie der in frommeske dy die dat altyd en op 't lêst hie se in hiele klute jern yn 'e mage. Doe krige se dêr lêst fan. Doe gong se nei Sânbulten. Dêr wenne lytse Fedde. Fedde Stryk sizze se ek wol (F. de...
nl.verhalenbank.33369
By Jan Harms op 'e Tike ha de kij bitsjoend west. Doe ha se duveldrek ûnder 'e stâl dien. Dat holp.
nl.verhalenbank.33036
As ien lúskes krijt en hy is tige siik, dan giet er dea. It is mei ús skoanmem ek gebeurd, en sy hie noait lêst fan luzen, sy wie sa skjin as de brân.
Hja hat us tige siik west, doe miende se dat se stjerre soe.
Myn frou wie doe noch mar alve jier. Doe rôp se myn frou by har. Sy sei: "Ik ha hjir jild. Wolstû dat salang foar broerke biwarje oant dy great...
nl.verhalenbank.23019
Marten Skeet wenne yn Aldegea, yn 't lêste hûs.
Syn frou hiet Doekel, dy koe mear as in oar, seinen se. Dy seach allerhande dingen dy't in oar net seach. Hja wie mei de helm geboaren en moest dan de lykstaesjes fan tofoaren sjen.
Op in kear wie der in keardel yn Aldegea tige siik. Dat wie Jan Sjirks. Hy hie longontsteking en it like o sa slim.
Der stie op...
nl.verhalenbank.33626
Dokter Visser syn frou sukkele altyd. Dokter koe har net better krije. Doe gong dokter op in kear mei har wetter nei greate Wopke ta.
"Kom, binne jo dêr al?" sei Wopke.
"Ja", sei dokter.
"Lit my 't wetter fan 'e pasjinte mar ris sjen", sei Wopke. Doe't er dat sjoen hie, sei er tsjin dokter Visser: "Sjoch, it sit sa: Jo binne wol achter de kwael, mar jo...
nl.verhalenbank.24824
Op 'e Tike, by Rypke en At wienen de bern al ris bitsjoend.
De tsjoenster wie âlde Piters Hindrikje, dy wenne ek op 'e Tike. Dy koe har yn in kat foroarje en hja koe troch 't kaeisgat hinne. Sa kom se by de minsken. De bern dy't se bitsjoend hie hienen krânsen fan fear yn 'e kessens.
nl.verhalenbank.33035
Oan 'e Suderdwarsfeart wenne in faem, dy hie in bern krige.
It wie de dochter fan Polstra. Dat jonkje rekke siik. Sy woarden al gau gewaer hoe't dat kaem wie. Tsjibbe Griet (frou Swevel) wie in âld tsjoenster. Dy hie 't bern bitsjoend.
Dy kaem dêr wolles by harren yn 'e hûs. Doe ha se duveldrek ûnder 'e drompel dien, doe koe 't âld-wiif dêr net wer komme.
nl.verhalenbank.27515
Piters Hindrikje hat de bern fan Wytse Hountsje en Hinke èk bitsjoend.
nl.verhalenbank.33038
As jo op jou stjerbêd in ding oan ha, dêr't op snein oan naeid is, dan kinne jo net stjerre. Beppe hat it meimakke mei in berntsje dat wie noch mar sawn maenden âld. It wie hiel bot siik. Mar it koe noait stjerre. "Hat er ek hwat oan dat op snein naeid is?" sei doe de buorfrou.
"Ja," sei beppe, "dat himdsje."
Doe ha se him dat himdsje útdien en doe...
nl.verhalenbank.33776
Doe't wy us in kear yn Earnewâld leinen, rekke ik as lyts jonkje siik. Doe founen se trije krânsen yn 't kessen, dêr't ik op lei. De trêdde krâns wie noch net fol tsjoend, oars hie ik dea west.
Mem hat de krânsen dea sean yn in koperen goatling. Dan gong de tsjoenster ek dea of sy krige in freeslike pine.
nl.verhalenbank.29302
Der wie in arbeider, dy hiet fan Geale. Hy wenne op 'e Skieding ûnder Grinzer Pein, yn in âlde spitkeet. Dy wie sa plat, dat de jonges dy wâlden op syn hûs om.
Geale wie frijgesel. Hy arbeide fûl, 't gong suver dei en nacht altyd troch, om mar hwat foarút to skarreljen.
Op in kear, doe hie Geale him forslept. Hy woarde wekker en makke syn brea klear en...
nl.verhalenbank.32694
Yn 'e Houtigehage wennen minsken dy hienen in jonkje. Dat rekke siik. Doe gongen se nei de duvelbander ta, hwant der siet alhiel gjin groede yn 't bern. Dy sei: "It bern is bitsjoend."
Sy ha op syn oanwizing it kessen leechhelle. Dêr siet in krâns yn. Doe ha se alles yn 'e hûs goed tichtmakke. Alle iepeningen. 't Kaeisgat en 'e skoarstien en alles. En doe...
nl.verhalenbank.27516
Der wie èk in frou, dy hie in lintwjirm. Dy woe se fansels graech kwyt, hwant dat ding hâldde har alhiel yn 'e ûnderwâl. Dat doe gong se nei lytse Fedde ta.
Doe't Fedde heard hie hwat der oan mankearde, sei er: "Jo kinne wol wer nei hûs ta gean en dan matte jo mei twa dagen mar ris wer komme. Mar yn dy tiid meije jo alhiel gjin iten ha."
Nei twa dagen kom...
nl.verhalenbank.33370
Greate Tiense fan 'e Boelensloane wie mei de helm geboaren. Dy seach lykstaesjes fan to foaren. Dan koed er sizze: dy en dy rekket ek wei, ik ha de bigraffenis sjoen.
Sa fortelde er ek fan ien dy't mei forlof thús wie fan 'e tsjinst: ik haw syn bigraffenis sjoen fannacht. It wie in kammeraet fan Tiense. De soldaet wie siik thúskom. In pear dagen letter is...
nl.verhalenbank.37927
Der wienen in man en in frou, dy hienen seis bern.
It minske woarde siik en der kom in oare frou oer de flier dy't it wurk die. Dat wie in flink minske dy't goed op 'e frou paste. Mar al har goeije help mocht net bate. De frou stoar oan 'e sykte.
Sy hie bigeard, dat it minske, dat har forsoarge hie, dat moest har klean ha.
Mar dat die dy man net. Hy joech...
nl.verhalenbank.24556
Ik hie bruorren dy kommen fan 'e klaei thús mei de trêddedeis koarts. Dat wie in hevige koarts dêr't se bot ûnder to lijen hienen. Sy masteren mei dokter, mar dy koe de koarts der net wei krije. Doe gongen se nei Knjillis Wytses, de wûnderdokter fan Sumar. Dy sei: "Jimme matte brandewyn ynnimme mei 't read fan 't aei." Dat ha se dien en sy wienen de...
nl.verhalenbank.27506
Wie der in bern bitsjoend, dan gongen se wol faek nei Jonge Jan fan 't Wytfean.
nl.verhalenbank.27510
Yn Boarnburgum wenne Jan van der Zee. Dy wie karrider. De man wie noait rjocht goed. Hy tsjirme. Doe ha se syn holkessen iepentoarnd. Dêr sieten krânsen yn. De man wie bitsjoend. Dat hie de frou fan Knjillis van der Zee dien. (Knjillis wie boskwachter) De lju ha Knjillis Auk doe it hûs forbean.
nl.verhalenbank.20860
Us heit wie noch net troud, doe reizge er mei hwat handel by de huzen lâns en kom sa fan it iene loazjemint yn it oare, dêr't er nachts slepte. Yn ien fan dy loazjeminten die der skurft op. Doe krigen se it by him thús allegearre. En 't woe net wer bikomme. Mar doe joech ien him de rie, hy moest yn 'e moarn fan nije maeije (= 1 maeije), foardat de sinne...
nl.verhalenbank.18130
Der binne minsken dy matte jy noait by 't fé litte, hwant dat is net fortroud. Dêr kin hwat út fuortkomme. Se meitsje 't fé siik.
nl.verhalenbank.37931
