Datasets - ISEBEL

Dit verhaal heb ik van mijn vader. Zelf heb ik ook een vrouw gekend, die de naam had van te kunnen heksen. Ze woonde in de omgeving van Dalfsen. Toen ze later stierf, werd haar dochter er van beschuldigd; deze leeft nu eveneens niet meer. Er was eens een kind ziek; in het veren bed werden kransen gevonden; toen was het een uitgemaakte zaak, dat de bewuste...

Godsnaam

nl.verhalenbank.44676

2.63. Spokerijen op eenen molen Gedurig werd een mulder, wanneer hij des avonds of in den nacht zijnen molen bemaalde, door heksen in kattengedaante geplaagd, en wel zoo erg, dat hij noch zijn knecht nauwelijks in den molen durfden verblijven. De molenaar vertelde dit geval eens aan een armen rondreizenden molengast (een zoogenaamde hegmulder), die zich...

aanbieden

nl.verhalenbank.50104

Heksen Ik bin opgruid in n umgeevn woor aan hekserij leufd wur. Mien aign schoonmoetje heur mouder zol ook heksn kend hebben in heur tied. Dat is vanzulf al n haile zet leedn. Moar toun wie kinder warn woarschouwden mien olle lu ons altied veur oal Sienkemeu. t Mens woonde bie Muzzelknoal in de buurt. "Neem niks van heur aan kinder", zee mien moeke. Gain...

aannemen

nl.verhalenbank.43246

Een molenaar moest om zijn molen te bereiken steeds over een water. Op een goeden keer was er geen schuitje, toen hij met zijn meisje den molen zou bezoeken. Hij wilde haar dragen doch dat verkoos zij niet. Eensklaps liep zij over het water en haar muiltjes kletterden op het zilte nat. Dit trok de molenaar zich zóó aan dat hij ziek werd. Gedurende de...

aantrekken

nl.verhalenbank.9369

Mit heksn zat dat eerder zo: dei kwammen moar bie joe in huus en muiken joe zulf of de kinder of de daiern zaik. Nou beston dr n middel om ze te muitn. Mensn leden den twei stro-spiern over nander hen in de keukn. Door kon de hekse nait over, as e s nachts stiekom in huus kwam. Moar t gebeurde wel es, dat de oln zo’n kruus van stro kloar legd harn en dat...

afweer

nl.verhalenbank.44761

3.23 Zeker O ... te Duizel kwam 's nachts door een dreef en zag in den sloot erlangs een paar ratten in het water stoeien en spelen en dartelen. Hij sloeg er met zijn stok naar, doch werd op hetzelfde oogenblik door twee hem bekende vrouwspoersonen ieder aan eene zijde in de arm genomen en naar huis geleid. De wijven zwoeren dat zij hem zouden worgen als...

arm

nl.verhalenbank.50268

EEN KRANS VAN VEREN In Oostelbeers woonde vroeger een vrouw, die een ziek kind had. Het huilde steeds en sloeg vaak zo wild met de armen om zich heen dat het niet te houden was. Een man, die nu en dan bij de vrouw kwam buurten, vroeg op zekere dag aan haar: ‘Wat scheelt dat kind toch, dat het de hele dag niets anders doet dan huilen?’ ‘Ik weet het niet,’...

aantasten

nl.verhalenbank.49576

HEKSERIJ VOORKOMEN In Veldhoven woonde vroeger een boerenechtpaar, dat vier kinderen had. Hoewel die kinderen goed te eten en te drinken kregen, waren ze voortdurend ziek. En niet zomaar een beetje, nee, ernstig ziek. Zelfs de dokter stond voor een raadsel en raadde de ouders aan om eens naar de paters van Hei-Tongeren, in België, te gaan. Die waren heel...

aankloppen

nl.verhalenbank.49571

Us beppe wenne oan 'e Dwarsfeart to Drachten. Elke saterdei kom dêr in boerefrou lâns mei in wite mûtse op en in koer ûnder 'e earm. Der wenne ek noch in frou njonken beppe en dy har bern rekke net goed. It woe mar net wer opknappe, it bleau gammel. De man sei: "It kin wol bitsjoend wêze." Sy krigen it kessen út 'e widze, dêr't it bern yn lei en sy...

bed

nl.verhalenbank.11555

In ploats van bezetters wazzen dr ook menskn dai man laiver nich bie t vai zag. Oal Smidt was er zo aine. Wör van hum verteld dat e heksn kön en t vai kepot muik. As wie as kinder bie zien hoeskng langs muzzen keekn wie van vern al of de olle in de buurt was. Awwe dan zien hoes veurbie wazzen, wur ons t lichter tou; gevoar was weekn. In de staln mös hai...

ademen

nl.verhalenbank.43127

It is froeger ris gebeurd dat hjir twa hantsjemieren út Dútslân weikamen to meanen. De iene dat wie Karl. Hja meanden by in boer, dy wenne oan 'e Simmerdyk ûnder Burgum. It famke fan dy boer rekke siik. De boerinne tocht net oars of it bern wie bitsjoend en hja sette mei kryt in krús oer de flier foar 't bêd dêr't it bern yn lei. Dan hienen de tsjoensters...

afweer

nl.verhalenbank.37862

5.16. Het hoofdkussen vol rozen Hier heet een vrouw gewoond, enfin en die wier ook uitgedaan da ze kon toveren en die woonden hier kortenbij. Ze kwaam bij ons altij in de winkel. Op ne keer bij de buurvrouw was er ne jongen ziek. Die zei 'da doet de die, die heet die te pakken'. En die wier van den ene kant naar den andere gesleurd en die dronk zijn eigen...

betoveren

nl.verhalenbank.44453

Us pake, dat wie Sjoerd Skonk. 't Wie Sjoerd Visser, mar se neamden him sa omdat er in stive skonk hie. Hy wenne op 'e heide. Doe gebeurde it, dat pake siik woarde. Hy lei op bêd. Dêr wienen trije greate jonges yn 'e hûs en ien greate dochter, allegear gewante, soune bern. Der waerd ornearre, pake soe wol bitsjoend wêze. Beppe toarnde it kessen iepen. 't...

bed

nl.verhalenbank.38647

Het kind van een bakker op Holysloot (familie van mijn Uitdammer) was ook bekold. Het was ziek, wier niet beter, het kussen werd open getarnd en dat zat vol rozen. Hij gooide het kussen in den oven. Een poos later kwam de buurvrouw, een zuur oud wijf en zei: "Buurman, ken je ook een gulden wisselen, want ik zit zoo vol brandblaren?" "Nee, smeerlap," zei...

bakker

nl.verhalenbank.9196

Ik: "Toch aardig met zukke kollen: dan ben het vliegen, en dan ben het muizen. Je zoudt zeggen: hoe ken het?" Nadort: "Zeg dat wel, mijnheer, maar soms ben het vogels, maar den ben het eigenlijk geen kollen. Dan is het meer zwarte kunst. Uwe weet wel, dat ik ers van de strontkar bij Klaver gevallen ben, en dat me vrouw toe zoo akelig was. Nou, toe had al...

achterna

nl.verhalenbank.9312

Mem har âlders wiene boer op “Strûpenkeal” in pleats oan de “âlde Rien”, in wetter, dat rint fan mids de Geeuw oan ’t Easthim. De pleats leit sawat midden yn e trijehoek tusken Drylts, Folsgeare en Ysbrechtum. Ticht by de pleats lei in slúske. Op de boaijem fan dat slúske, der ’t se it wetter út rinne litten hiene, slûken se. Dêr waerden keallen strûpt en...

Sluis

nl.verhalenbank.47025

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur