Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Kleissen: Doe was ik nog nich geboorn. En wat n breurke van mie is, dat is, loa´k es kiekn n joar of acht junger as ik, of ölder as ik west, vuur mien tied was dat, ik was doe nog nich geboorn en doe ha´w bie oons ne meid H.H. v. S., doar woont d´r ok wat van in Haarbig of Geestern, in ieder geval per slot van rekn, moder was in de kökn, vrower ha´w nog...
nl.verhalenbank.128523
Myn groatmoeke fan Holwert gyng eens feur haar kiend naar Wopke. 't Kiend had kransen in 't kussen.
Wopke sei tegen moeke Tryntsje: Hier heste goed, mar dû moest it an deze kant by dy houwen. En aan die kant moestû niet ien passeare laten, omdat dan dat fleske met goed der an gaat. Ik warskou dy Tryn, denk aan dyn naaste familie.
It waren haar mans vader...
nl.verhalenbank.32614
Stammerige Harm fan Twizelerheide wie in tsjoenster, seinen se. Hekse-Harm seinen se ek wol. Hy koe him yn in kat mei gleone egen foroarje, seinen se.
Hie ien krinten om 'e mûle of in seare holle, dan wie sa'n ien bitsjoend.
In bern dat bitsjoend wie hie in krâns yn 't holkessen. Dy krâns woarde der úthelle en opbrând. Earder woarde 't bern net better. By...
nl.verhalenbank.36314
Het overbrenge van ziekte, dat weet ik nog wel, as ze vroeger rimmatiek hadde, dan leje ze een hond an d'r voete te slape, dan kreeg de hond de ziekte en de patiënt werd beter.
nl.verhalenbank.70369
Bij reumatische pijn werd d'r veelal een hondje mee naar bed genome. Die werd dan tege de plaats waar de pijn was gelegd en dan ging na verloop van tijd de ziekte over op de hond. Die werd dan stijf en jankte van de pijn. Die hond werd afgemaakt, want het was verbode het beest met de pijn te late rondlope.[1]
[1]Langerak
nl.verhalenbank.70396
In tsjoenster kin har yn in kat foroarje. Pake en beppe wennen op 'e Noarder Dwarsfeart. In broer fan pake, dat wie Geart Schriemer, dy wie bitsjoend. Hy wie sa siik as in houn en trille fan 'e koarts. Der wie altyd in dikke swarte kat by harren yn 'e buurt en dy hie pake yn 'e rekken. Dat wie de tsjoenster. Pake hie al in pear kear in raem op dy kat...
nl.verhalenbank.19863
Us heit wie siik en ik wie noch in famke. Doe soe 'k nei heit syn bêd ta; 'k woe ris sjen hoe't it mei him wie. Doe sei heit tsjin my: "Dû mast dêr bliuwe, fanke, hwant der sit in dik, brún hynder foar 't bêd. Dat is in nachtmerje." Ik seach neat.
nl.verhalenbank.29618
As der yn de Ham ien goed siik wie, dan moest er nei 't sikenhûs yn Ljouwert brocht wurde.
Tseard de Vries fan Droegeham hie in omnibus, dy brocht sa'n siken dan nei 't sikenhûs ta. Mar in pear dagen letter dan kom sa'n siken-ien meastal to forstjerren. Dan moest it lyk der wer wei helle wurde. Dat wie Tseard syn wurk ek, mar dan moest er in help út 'e...
nl.verhalenbank.20364
Yn 'e Dokkumer Wâlden wenne in boer, dy hie in koe, dy waerd siik. It buorwyfke krige de skuld, dy hie dy koe yn 'e macht, mienden se. Doe helle dy boer it buorwyfke der by. Hy sei tsjin har: "Dû hast de koe siik makke, dû mast him ek wer better meitsje, oars stek ik dy hjir fuort dea."
nl.verhalenbank.24843
De boeren hienen tou om in stik duveldrek hinne en dat hongen se yn 'e sûpfetten fan 'e keallen. It hiet dan dat dy dan gjin keallesykte krigen, mar se ha my ek wolris forteld dat se dan net bitsjoend waerden.
nl.verhalenbank.31532
Guon fan Feansterheide hienen in sike koe. Doe gong it minske mei har buorfrou nei âlde Hinse, dy't op 't Swartfean wenne. Hinse Jehannes de Boer wie duvelbander en hy doktere ek mei fé. Hja gong nei Hinse ta om rie.
Hinse frege: Binne jim dêr en dêr lâns kom?
"Ja", seinen de froulju.
"Ha jim nergens lêst fan hawn?"
"Né."
"Dan krije jim dêr aenst àl lêst...
nl.verhalenbank.19731
Myn frou en ik wienen op in snein-to-joun nei har heit en dy ta. De suster fan myn frou har twadde mem lei dêr siik op bêd. Dêr wie in fremde kat yn 'e hûs. Poeke, poeke, sei myn frou har twadde mem, mar de kat forroerde him net. Dy bleau sitten dêr't er siet. Doe jage ik dy kat fuort. Dy kat, dat wie de tsjoenster. Dy hie it sike minske bitsjoend.
nl.verhalenbank.30374
It is us in kear gebeurd, dan kaem ik thús fan 'e klaei. Dêr hie 'k oan 't wurk west. 't Wie sahwat ien ûre yn 'e nacht. De finsters fan ús hûs stienen heech opskoud en de gerdinen waeiden der troch hinne nei bûten ta. Ik seach ûnder 't finster troch. Der stie iten foar my op 'e kachel. Doe gong ik der yn en ik bigong to iten.
Doe seach ik in lyts deafet...
nl.verhalenbank.17683
Vroeger had je hier in Berkou iemand die kon geneze en strijke. Maar je hoefde d'r niet zelf hene. Als je bevoorbeeld kiespijn had, nou dan stuurde je een broer of een zus naar die man met een brievie. En dan maakte die 't ok beter. Geen van z'n kindere wou die gave overneme. Toen heeft ie 't uiteindelijk overgedaan aan iemand uit Lekkerkerk.
nl.verhalenbank.70630
Piter Scheper fan Houtigehage koe de minsken de koarts ôfnimme. Hy brocht de koarts oer op in beam of in bjintepôlle. Dy beam (of de pôlle) bigoun dan to triljen en to skodzjen fan 'e koarts.
nl.verhalenbank.32832
As in bern de kroep hat mat men in libbene dou iepensnije en dêr de fuotten fan 't bern yn dwaen. Dan wurdt dy dou blau. It bern bliuwt yn leven, mar 't rekket syn forstân kwyt.
nl.verhalenbank.25355
Rypke Paulusma fan de Tike kom altyd mei de koarts werom fan 'e Grinzer klaei. Dat neamden se de klaeikoarts.
Knjillis Wytses fan Sumar hie dêr in âld resept foar, dat tige holp: Sy moesten har eigen wetter drinke, dan wienen se de koarts kwyt.
nl.verhalenbank.32601
Met dat mens hebben we nog meer meegemaakt.
We kregen een kind ziek. Ouwe Joukje kwam vaak even kijken en vroeg dan: “Hoe gaat t met t jonkje?”
Ik zocht daar eerst niks achter, tot een van de familie mij er op wees, dat we dat niet moesten toelaten. Hij had ook zo’n geval gehad en was er achter gekomen, dat het oude mens zo’n kind ziek maken kon.
Wat had...
nl.verhalenbank.46182
Us heit wie mattewever. Hy moest ris in kear tried brûke. Doe gong er nei Rikele Myt ta. Hy nom myn broer mei. Dat wie doe in jonkje fan sa'n acht jier.
Myt joech it jonkje in bak.
Sûnt dy tiid wied er siik. Doe sei heit: "As er dea giet, dan sjit ik Rikele Myt dea."
Doe seinen se tsjin heit, hy moest nei de duvelbander ta. Dêr soed er dan hinne. Hy soe...
nl.verhalenbank.25394
Wij woonden in Winsum. Friesland. Daar het myn man de bloedspuwing kregen. Hij was zeven en dertig jaar toen is ie overleden. Ik bleef met vier kienders sitten.
De jongste was drie jaar. 't Waren arme tiden, ik kreeg vijf gulden onderhoud.
't Was in de eerste oorlog. Daar was geen seep te krijgen. We hadden kleizeep. Wij woonden in de Kerkeburen. Doe...
nl.verhalenbank.24277
