Datasets - ISEBEL

1. Mijn woonplaats is jaren lang geloofd aan spoken en heksen en veel meer soorten bijgeloof. Mijn moeder was er niet vrij van en verschillende tantes evenmin. In mijn jeugd kon ik zo zeven vrouwen noemen, die de naam van tovenaar hadden. Onschuldig kwamen die vrouwtjes er aan. Zo heeft er een aan een kind een appel gegeven; dat kind komt thuis en wordt...

appel

nl.verhalenbank.46284

De legende van de Koopvrouw De koopvrouw Helena Verwol had voor ze die ochtend uit Vlaardingen vertrok een appel gegeven aan het kind Pietje Brobbel. Later die dag was Pietje ziek geworden. De ouders van Pietje riepen de hulp in van een heksenmeester, die prompt een zwarte kip levend kookte en vervolgens de arme Helena Verwol aanwees als de schuldige....

appel

nl.verhalenbank.44071

Dyselde omke wie in bern fan acht jier, doe rekke er bitsjoend. Alde Klare wie in heks, dy die dat. Omke syn mem hiet fan Wike. De âlde heks kom faek by harren. Dan sei se: "Och Wike, doe de planke even over. Ik wil even de kleine jongen zien." Hwant omke en dy hienen in draei oer de feart. Klare wenne yn 'e buert. Hja kom der dan yn en krige kofje. Faek...

nl.verhalenbank.19619

Dat was vroeger wel, dat werd gezegd, dan mocht je geen appel oprape in de buurt van een toverheks. En wat je nog meer hoorde, op die plek ginge ze altijd met een voer hooi omver. En dan had je toverhekse, die 't bed betoverden, een krans gevlochten in de veren van 't bed. Die erin lag zou ziek worden.

appel

nl.verhalenbank.126077

Heksen Ik bin opgruid in n umgeevn woor aan hekserij leufd wur. Mien aign schoonmoetje heur mouder zol ook heksn kend hebben in heur tied. Dat is vanzulf al n haile zet leedn. Moar toun wie kinder warn woarschouwden mien olle lu ons altied veur oal Sienkemeu. t Mens woonde bie Muzzelknoal in de buurt. "Neem niks van heur aan kinder", zee mien moeke. Gain...

aannemen

nl.verhalenbank.43246

1.26. Heksen en de kwade hand Uit de troebele bron van onkunde opgeweld, leeft het geloof aan heksen en spoken in deze streken nog steeds voort, ofschoon slechts in 't verborgene en meest onder de lagere volksklasse. Godsdienst en beschaving hebben veel, zeer veel, doch nog niet alles kunnen uitroeien. Ds. Hanewinkel, die op zijne 'Reize door de Majory'...

aantonen

nl.verhalenbank.50020

Veurloop. Heur ie non nich veule meer van, man ik heb toch wol zo t ain en ander zain. Wie wurn as kinder wol es woarschouwt, um gain appels aan te nemen van dai wat soort vroulu. t Kun man zo gebeurn, da-je dan zaik wurn.

aannemen

nl.verhalenbank.44551

Trapet ien op in pod, dan bigjint it to tongerjen. Krijt ien in apel fan in tsjoenster, dan foroaret dy yn in pod. As ien hwat fan in tsjoenster opiet, dan woarde er siik.

aannemen

nl.verhalenbank.25554

In bern rekke faek bitsjoend as in tsjoenster sa'n bern hwat joech, in apel of sa. Dan kommen der krânsen yn 'e kessens en woarde it bern siik. Dan gongen de âlden nei Wopke ta. Wopke joech har in flesse drank mei foar it bern. En dan sei er: "Pas op, as der guon by jimmes yn 'e hûs komme. Dy flesse meije se net sjen." De krânsen yn 't kessen moesten...

aannemen

nl.verhalenbank.21471

Us mem wie in lyts famke fan sa'n fjouwer jier. Sy wennen achterút. Op in kear krige se in apel fan Rikele Myt. Doe't se dy op hie krige se pine yn it liif. Har mem hie fuort yn 'e gaten dat se troch Myt bitsjoend wie. Sy gong nei Myt ta en sei: "Dû hast myn bern siik makke, nou mast it wer better meitsje." "As ik it dan dien ha," sei Myt, "goed, dan doch...

aannemen

nl.verhalenbank.28326

Klaes Talma hiet ús heit. Hy wenne oan 't Wyldpaed, tichte by 't spoar. Hy wie noch in jonkje. Op in kear gong er nei in âlde frou ta om molke. Der wie in jonkje by him, dat wie syn kammeraet. It âld minske joech heit in apel, mar se sei der by, dy apel mocht er net mei it oare jonkje diele, dy moest er allinne opite. Doe woarde heit siik. Earst gong hy...

appel

nl.verhalenbank.29627

D'r was is een (h)uus(h)oldugge met völle kinde(r)s. Now kwaamp t'r op zekere aov'mt een buu(r)vrouwe en die brach vief app'ls mee veur de kinder. Die moeder zeg toe: "Bewàà(r)t ze mar tut marg'n, dan köj ze dan wel opèèt'n en dan kriej d'r ieder iene." Now, dàt was goed. Mar een klein jonchien, dàt (h)aoste nog gien taan'n (h)ad, bit van twie appels een...

advies

nl.verhalenbank.34864

21.29 [JvdB] Dus dat was het eerste verhaal, maar van zijn vader daar is een heel uhh daar zijn twee leuke verhalen van. Het eerste is in 1942 toen woonde dr in Kloosterhaar een familie Evers en die hadden een kind van 6 jaar. En dat kind dat werd ziek en toen hebben ze daar uhh, nou ja de oorlog ging ook voor heel veel mensen het leven gewoon door, daar...

afweer

nl.verhalenbank.46645

In tsjoenster foroare har nou en dan yn in kat. Ik ha wol faek heard dat se sa'n kat in optuter joegen soms en dan hie de tsjoenster de oare deis in doek om 'e holle of in blau plak oan 't wang of sy wie kreupel of sa. Hja bitsjoende ornaris bern, troch dy bern hwat to jaen dat se opite koenen. Dan woarde dat bern siik en dan reizgen de âlden nei de...

aannemen

nl.verhalenbank.28204

Waetsen Nicolai op 'e Tike, dy syn wiif wie altyd siik. Dokter koe der neat oan dwaen. Doe gongen se dan mar nei Wopke ta. Wopke sei, it wiif wie bitsjoend. Hwa soe de tsjoenster wêze? Op in kear hie hja in apel krige fan âlde Tryn. Dy lei se yn 'e sûkerpot yn 'e kast. It lid kom der op. In pear dagen letter sei se: "Ik hie wol sin oan dy apel. Meitsje my...

appel

nl.verhalenbank.22090

Waatsen Nicolai op 'e Tike, dy syn wiif wie altyd siik. Dokter koe der neat oan dwaen. Dat doe gongen se nei Wopke ta. It wiif wie bitsjoend, sei Wopke. Mar sy woarden net gewaer hwa't de tsjoenster wie. Dat woed er net sizze. Op in kear hie se in apel krigen fan âlde Tryn. Dy lei se yn 'e sûkerpot yn 'e kast. It lid kom der op. In pear dagen letter sei...

appel

nl.verhalenbank.12233

Ik haw in broer, dat is Gerke Lijzinga. Doe't dat in jonkje wie, woarde er bitsjoend. Der wie in frommes, dat wie in tsjoenster. Dy joech him us in hiele grouwe apel. Mar mem ûntkrige him dy apel en lei him yn 't kastje tusken de bêdsteden yn. Doe kom dêr in hiele grouwe pod út. Doe is heit nei Warten en Wergea west. Dêr wenne in âld frou, dy hat wol mear...

aannemen

nl.verhalenbank.28446

Den langen Hend, die al inkele jaren dood is, heb ik wel es heure vertelle: D’r ware drie derns on ’t biete hakke.* Toe was er ’n vrouw langs gekomme. En die makte ’n protje mee de derns. En ze gaf ielke dern ’n appel. “Et ’m mar lekker op”, zèj ze en ze liep deur. De oudste dern zèj: “Ik doej ’t nie. Ik vertrouw ’t nie. Ik ken die vrouw”. D’aander derns...

appel

nl.verhalenbank.50168

De Olde Tooverhekse 't Was 'n olde vrouwe. Op 't ooge leek ze wel tachentig jaor. Zee leup mit 'n stokkien, 't heufd bijnao op de grond. Zee woende moederziele alleen in 'n klein huttien van paolen, stroo en heideplaggen, dat 'n heel ende buten 't dorp stond. Gien boer wol heur in huus hebben en gien minsche kwam bij heur; want zee kon tooveren! Nou is...

aardappels

nl.verhalenbank.34862

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur