Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
724 datasets found
Dutch Keywords: zeggen
Taeke hut (= T. Alma) fan 'e Harkema kom by nacht us in lyts hountsje tsjin. "Astû godfordomme fan 'e duvel biste, dan wol ik mei dy slaen", sei er tsjin 't hountsje. Doe pakte dat hountsje him; dat wie ynienen in keardel woarn. En dy hat Taeke bûnt en blau houd. Taeke hie der swart útsjoen. Dy keardel, dat wie de duvel.
nl.verhalenbank.26113
Het is bij ons in huis gebeurd te Marrum. Overdag was er een koe geslacht en die hing in de slagerij. s Nachts is de kat er waarschijnlijk bij geweest, want ik zag de andere dag, dat er van het vlees gesnoept was. Een nacht later hoorde ik weer iets in de slagerij. Zou de kat opnieuw aan het smullen zijn? Ik mijn bed uit en naar de koe. Wat zag ik? Twee...
nl.verhalenbank.46181
Us Jan-om wie oan 'e drank. Hy wie noch feint en tige los. 't Koe him net folle skele hwat er sei. Mar op in kear, op in joune let, doe moest er ien fan 'e Heidkampen oer. Doe hat er hwat sjoen. Hy seach in knyntsje, dat by him kom. As hy fierder gong, gong dat knyntsje ek fierder. It wykte net by him wei. Hy skopte der nei, mar hy koe't net kwyt wurde....
nl.verhalenbank.27557
Ik en myn kameraed sieten op in nacht by in âld minske ta de krúslanders. It âld minske lei op bêd. Mar hja wist de oare deis wol to sizzen hwa't har krúslanders stellen hie. Hja hie 't sjoen sûnder dat se út it bêd wei west hie.
nl.verhalenbank.31484
Veur de duvel wazzen ze slim baange. En dan wuurn dr wel ies grappies uut haald. Er was een man uut de Smilde op Schoonoord aan het turfgraavn. Er zat een dik stuk bonksel op een gedielte, wooraan hie op een maandag begunnen mos. De zundag was ie in Smilde. “Foi”, zee e, “wat n bonksel, k wol dat et er maar af was, al dee de duvel et zulf ook.” s...
nl.verhalenbank.44580
Kolken wazzen d’r vrouger in ‘t “oal daip” (= Mussel A.) “Grondeloos” zeeden d’oln vrouger. Dat was ook wel zo. Want d’r bint nog stee’n, woar ie gain vaste grond kriegen kennen. Broggen wazzen d’r nait en elk en ain mos deur vlode stee’n aan d’ander kaande komen. Mien ol lu vertelden den vrouger: “In de bouls mai is ’n keer ’n woagen mit heu in de kolk...
nl.verhalenbank.45661
Er waren verschillende rijmpjes op Thomas en Klare: Wat is die Thomas een zotte vent, wat mag die vent hem schamen. Pekelharing heeft zelf gezeid dat Klare, die moest kramen. Een ander rijmpje was: Thomas Klare, wat ben je mager, Thomas Klare, wat ben je vet. (dit werd te Houtigehage gezongen) Weer een ander rijmpje, dat eveneens gezongen werd: Als Thomas...
nl.verhalenbank.17641
Hier gebeurden nog wel andere dingen in t veen; t is allemoal woar, want wie hebt veul gezien. Luup es n maal n meissien deur t veld. Daar wur ze op ienmaal deur ien of ander ding beetn in er been. Dat moet n hekse of n duvel gedaan hebben. t Was n flinke grote meid. Maar na die beet is ze kleiner, aal mor kleiner worn. In t leste was ze zowat vieftig...
nl.verhalenbank.44386
Hjir wennen twa mannen, dy koenen allebeide omraek fortelle. De iene sei der altyd achteroan: Dy't it it lêst forteld hat leeft noch. En de oare sei der achteroan: En ze hebben bij de glazen opgescheten en 't was dag.
nl.verhalenbank.33873
Ik: "Toch aardig met zukke kollen: dan ben het vliegen, en dan ben het muizen. Je zoudt zeggen: hoe ken het?" Nadort: "Zeg dat wel, mijnheer, maar soms ben het vogels, maar den ben het eigenlijk geen kollen. Dan is het meer zwarte kunst. Uwe weet wel, dat ik ers van de strontkar bij Klaver gevallen ben, en dat me vrouw toe zoo akelig was. Nou, toe had al...
nl.verhalenbank.9312
Ik wie feint. Ik kom fan Surhústerfean en moest nei de Boelensloane ta. 't Wie jountiid en tsjuster. Ik wie op 'e fyts en hie de carbidlampe oan. Mar dy brânde mei ien pit. Ik stapte ôf om der even nei to sjen. Dat wie yn 'e buert fan it Blauhûs. Wylst ik dêr sa stie, kom der in dame oanstappen. It wie in great, swart frommes. Sy gong lyk foar my stean en...
nl.verhalenbank.23484
Germ Godloas wie in hiele raren ien. It wie in goddeloaze wrede keardel. Hy wie fisker en wenne oan 'e Goddeloaze Singel. Op in kear sei er: "Nou woe 'k wol, dat ik in iel fangde sa great as ik noch noait ien sjoen ha." Doe hat er sa'n iel fangd. Mar it wie de duvel. Letter ha se him yn 'e hûs foun mei de holle omdraeid.
nl.verhalenbank.18189
Bauke Haarsma hie in wikseldaelder, seinen se altyd. Mar it nuvere is dat de man letter felyt rekke is.
nl.verhalenbank.20370
To Britsum linen twa reuzen tsjin 'e toer oan. Doe knapte de toer. Dy wie net bistand tsjin sa'n swier gewicht. "Ik brits 'em", sei de iene reus. Doe krige dat plak de namme Britsum. Dy reuzen wienen dêr yn 'e buert oan 't graven. (Sy ha 't my op 'e klaei forteld)
nl.verhalenbank.26073
Sterke Hearke wenne to Droegeham. Hy wie op in kear mei de hynders op 't lân. Hy bistjûrde de ploech. Doe kom der ien by him, dy moest him ha, mar hy koe him net. Dy sei: Hwer wennet hjir Sterke Hearke? Doe hie Hearke de ploech mei ien hân optild en rjochtút stutsen. "Dêr wennet er", hied er sein.
nl.verhalenbank.33456
Der wienen twa boeren, dy kuijeren op 'e reed. Doe song dêr in fûgel. Doe sei de iene boer: "Dy fûgel sjongt foar my." "Né," sei de oare boer, "dy fûgel sjongt foar míj." Doe krigen dy beide boeren rúzje. Doe woarde it in pleitsaek. Foar hwa hie nou de fûgel song? Foar de advokaet.
nl.verhalenbank.23889
Yn 'e buert fan 'e Poffert en 'e Pankoek oan 't Knjillisdjip ha guon minsken us in stem út it wetter heard. Dat fortelde ús in âld minske. Der woarde sein: "De tijd is verschenen, en de man is der niet." It duorre even, doe wie der in keardel op in hynder oandraven kom yn fliegende faert. Doe rekke 't hynder op 'e kop yn 'e feart en 't fordronk mei de man...
nl.verhalenbank.24658
In minske mat noait midden op 'e wei rinne. Dat waerd ús faek sein troch heit en dy. Oars kin er soms samar tsjin in lykstaesje oprinne.
nl.verhalenbank.37803
Heks doet voorwerpen verdwijnen Als we naar de winkel gingen en ons Nel Samang vroeg wat we meegebracht hadden, mochten we van ons moe niks zeggen, want als we iets noemden, vonden we het altijd terug in de winkel, ondanks het feit dat we het hadden meegenomen.
nl.verhalenbank.35782
Sterke Hearke wenne yn Droegeham. Neffens de forhalen mat der noait ien leefd ha dy't sa sterk wie. It gebeurde alris, doe wie er op 't lân oan 't ploeijen. Doe kommen der guon by him, dy fregen him hwer't Hearke wenne. Doe krige Hearke de ploech beet en stuts him mei de iene hân rjocht foar him út en doe sei er: "Hjir stiet er en dêr wennet er." Hy...
nl.verhalenbank.34488
35