Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
86 datasets found
Dutch Keywords: zeggen voorteken
Ik: "Toch aardig met zukke kollen: dan ben het vliegen, en dan ben het muizen. Je zoudt zeggen: hoe ken het?" Nadort: "Zeg dat wel, mijnheer, maar soms ben het vogels, maar den ben het eigenlijk geen kollen. Dan is het meer zwarte kunst. Uwe weet wel, dat ik ers van de strontkar bij Klaver gevallen ben, en dat me vrouw toe zoo akelig was. Nou, toe had al...
nl.verhalenbank.9312
Yn 'e buert fan 'e Poffert en 'e Pankoek oan 't Knjillisdjip ha guon minsken us in stem út it wetter heard. Dat fortelde ús in âld minske. Der woarde sein: "De tijd is verschenen, en de man is der niet." It duorre even, doe wie der in keardel op in hynder oandraven kom yn fliegende faert. Doe rekke 't hynder op 'e kop yn 'e feart en 't fordronk mei de man...
nl.verhalenbank.24658
Toun wie in Drouwenerveen woonden, zee mien oal heer opn keer: “Kiek nou toch ais, doar draait n liekwoagn noar ons Jan zien huus tou.” Mien moetje gung gau kiekn, moar zai zag niks. De oale heer ook nait meer, t was moar n moment, dat hei et zag. t Duurde nait laank, toun sturf door n nichte van mie in dat huus.
nl.verhalenbank.46194
Us heit hat ris in forhael heard fan in buorman. Dat wie sa: Der stienen ris guon yn Oerterp oan 'e kant fan it wetter. Doe hearden se in stem út it wetter: "De tijd is er, maar de man is der nog niet." Even letter, doe wie der in glêzen wein oanriden kom, dêr siet in man foar yn. Dy man wie pardoes yn 'e feart riden en fordronken.
nl.verhalenbank.34516
Moeke fortelde, 't was eens bij de Ie gebeurd. Daar stond een man bij 't water. Die kreeg daar een toespraak van binnen. Der werd gesegd: "It plak komt niet bij de mens, maar de mens komt bij de plak." Even later is hij ferdronken.
nl.verhalenbank.32617
Piter Prikke biwearde altyd, dat er, foardat de tram ried, hy de lantearnen wol oankommen sjoen hie. 't Hienen wylde lantearnen west.
nl.verhalenbank.25627
Der stienen us guon by de brêge fan 't ld Djip to Beetstersweach. Doe hearden se dat der sein woarde: "De tijd is der wel, de man is der niet." Even letter kom der in man op 'e brêge. Dy rekke der by del en kom yn 't wetter tolânne, dêr't er yn fordronken is.
nl.verhalenbank.28263
Wy wienen matteflechters. As fanke moest ik in kear in matte flechtsje foar hiel âlde minsken yn Feanwâldsterwâl. Doe fortelde dat âlde minske my it folgjende: Ik wie in jongfaem, de âldste fan fiif bern. Heit en mem en de fjouwer oare bern dy gongen op in snein mei in boatsje nei de Falom. Achter Feanwâlden yn 'e Blauwe klyndobbe binne se alle seis...
nl.verhalenbank.21911
Veurloopn t Gebeurde es n keer in Bennewol. Wur aan t roam klopt bie aine. t Oal mens heurde t en vertelde dat aan heur schoondochter. Dei zee t weer teegn heur man, moar dei mainde dat zien mouder zuk wat wies moakt har. Nait laank noa tied heurde de vrouw veur de tweide keer getik op t glas; was gain mens te zain, moar t klopn was dudelk heurboar. Ze...
nl.verhalenbank.43819
Ze zeie vroeger wel es: ’n Berich vur twoalf uur is ’n goed berich. Noa twoalf uur is ’t ’n slech berich. Bijvoorbeeld bij ongelukken of ziektes.
nl.verhalenbank.50468
Ergens kaem der in man oanriden op redens. Doe hearden guon in stim út in wek wei: De tijd is verschenen, de man is er niet. Doe ried dyselde dy't dêr op redens oankaem it wek yn en fordronk.
nl.verhalenbank.31496
Myn omke wenne op 'e Dunen yn Harkema, yn 'e buert fan Abe Nauta. Doe't se de betonwei troch Harkema leinen sei er: dat dogge se foar de soldaten. Hwant hy hie dúdlik sjoen, dat der Dútske soldaten oer de wei marchearden en dat der ek soldaten oer de Dunen kamen. Dat wie yn 1935. 5 jier letter hie men de sitewaesje sa't hy dy sjoen hie. Hy seach wol faker...
nl.verhalenbank.12267
Veurloop Zulk heb ‘k nooit wat zain, mor genog heurd van andern. As kwoajong heb ‘k ’n Diekmeijer kend in Veele. Dei zag liekstoaties. Nô kun je wel zeg’n; ’t is flauwekul, mor doar blief ik of. Zo luip D. ’n keer bie de weg mit zien zeun. Dou zee ‘e: “Kom hier eevn stoan, mien jong, aan de kaande, anders komst under de woagen.” ‘d Jong gung biezied, dou...
nl.verhalenbank.45538
Yn Burgum mat it gebeurd wêze, dat guon yn 'e winter mei iis in stim hearden: De tijd is verschenen, de man is der niet. Doe is dêr fuort dêrnei ien op redens yn in wak riden.
nl.verhalenbank.31285
Mien voader het et huus woor hai in woond het twei keer in brand stoan zain. dat zag e as e s oavends loat bie huus kwam; in de verte zag e den vuur in t huus en vlammen, dei tou t dak uutsluign. Toun ze den verhuuzn gungen noar n ander stee zee d pabbe: Wat bin k door bliede om, dat wie n ander huus kriegn, want in dizze gebeurt nog n moal wat. En zo was...
nl.verhalenbank.43820
1. Ik zel joe wat verteln uut mien aigen levend. Overbekend binnen ze voak, moar er binnen altied nog mensen, dei dr om lachen. Moutn ie nait doun en ook nait zegn, dat et biegeleuf is. Ik komop n keer bie huus en zai zo in n flits ain liekwoagn stoan op de weg. Wieder zag ik n kerel, dei de peerden bie de kop pakten. Toun was t vot. Ik goa in huus en...
nl.verhalenbank.46219
Yn Eastemar stienen guon by 't wetter. Doe hearden se in lûd. Der woarde sein: De tijd is verschenen, de man is er niet. Even letter rekke der ien yn 't wetter dy't forsûpte. 't Wie yn 'e tiid fan 'e donkere hjerst.
nl.verhalenbank.23480
By de brêge fan Readskuorre ha de minsken ris in stem heard dy't út 'e feart weikom: "De tijd is verstreken, en de man is der niet." Fuort dêrnei is Japik Schorsje dêr fordronken yn 'e kolk.
nl.verhalenbank.23523
Wel mit de helm geboorn was, har altied geluk. Hai hof nait in dainst en zien zoakn gongen ook goud. Ie heurn nou nooit meer van mit de helm geboorn, omdat dat ding nou votdoadelk weg doan wordt deur verpleegsters en zo. Vrouger wur e opbaargd. Zo ain kon ook begravvenisn zain van te veurn. Lichtgeleuvig bin ik nait, moar dat er veurloop bestait leuf ik...
nl.verhalenbank.44023
Us heit (skoanheit) siet froeger yn 'e tsjerkerie. Doe moest er ris mei guon nei Amsterdam nei de klassisforgadering. Dat wie doe mei Geelkerken en 't Hersteld Verband. Skoanheit hie noch noait fierder west as Drachten. En hy hie nei de Grinzer Klaei west to wjudden. Mar Hollân dêr hied er noch noait in foet set. Doe't er yn Amsterdam kaem, sei er fuort:...
nl.verhalenbank.28674
35