Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Ik haw ienkear yn myn feintejierren by in wiersizter west yn Ljouwert. Myn kammeraet wie by my. De kaertlizter siet by ús en lei de kaerten út inoar. Doe siet se in skoft foar har út to sjen neidat wy in kaert lutsen hienen. Op 't lêst sei se tsjin my: "Jo trouwe earder as jou kammeraet."
Mear woe se net sizze. Wy koenen neat mear út har krije.
Mar...
nl.verhalenbank.35998
In pear jonge liuwe wienen krekt troud. Hy sei 'mines'. Mar dat mocht er net mear sizze. Dû mast nou 'uzes' sizze, sei hja.
De oare moarns wie de broek wei.
"Us broek is fuort", sei er.
nl.verhalenbank.21802
Yn Oerterp wenne in boeredochter. Dy rekke der út to tsjinjen by in dûmnysmefrou yn Ljouwert.
Sy hie dêr in bêst plak. Op in kear wie 't Ljouter merke. Doe stie dêr in tinte, dêr wie in toverspegel yn. Dêr koenen se de takomst yn sjen. Doe't dy boeredochter dêr foar kom to stean, seach se ien, dy koe se wol. Dat wie Ruerd Planting. Doe't se him seach,...
nl.verhalenbank.12210
“Dou wie op de Hörsten woonden, hef mien aine bruier ’n keer wat veuroet zain. Onz A. was zaik en ’t leek nich zo best. Mien bruier J. zee op’n mörn teegn mie, dat onz A nich laonk meer leefde, want dat hai –J- wat zain har. Vannacht zag ‘k ’n kiste deur de achterdeure komen mit stro d’r in. Noast de kiste stön ’n vrou mit ’n opsloagen wit mutsie op. ’t...
nl.verhalenbank.45397
Twa modderskippers, Hindrik de Boer en Piet Cnossen, hellen de modder fan de terp by Wiûwerd. Se moasten sels de modder ôfgrave. Nei 't min seit, ha se by dat ôfgraven in skat foun. Piet Cnossen hat in koumelkersspul kocht. Mei Hindrik de Boer roun it al hiel oars. Dy hâldde syn diel yn 't skipke. Hy wie twa kear troud west. Ut it earste houlik wiene de...
nl.verhalenbank.50516
Ain van de jongs van V. zee teegn oal Beernd, dat e gauw trouwn gung. En dou zee de olle man:“Moust nich doun, mien jong, overkomt die wat.” Man dai jonge vent kunzuk toch nich steurn aan Maier zien proatjes en zo trouwn overgeevn.
En zo komp dag van brulof. In n verdekte woagn gait et noar t gemaintehoes. Zai komen Maier nog inteegn en V. rop:“Wie goan...
nl.verhalenbank.43385
Imke de Jong wie in gûchelder. Hy reizge by de merken lâns en hat yn Ljouwert wenne. Hy wie troud mei in sekere Janke. Hy koe de minsken samar stean litte en liet se molke slobberje út in pantsje, krekt as wienen it katten. Hy koe de minsken kraeije litte as in hoanne. Alles hwat er sei, dat dienen se.
Hy koe de froulju de rokken samar ôfsakje litte.
Yn...
nl.verhalenbank.38534
Knjillis Praamstra fan 'e Harkema wie us in kear op Drachtstermerke. Doe seinen se tsjin him: "Ast wite wolste mei hwa st' trouwe silste, dan kinst har to sjen krije." Doe gong er in tinte yn. Dêr wie in swarte spegel yn. Doe seach er dêr in frommes yn dy spegel. 't Wie in donker frommes, dêr is er ek mei troud. Ik ha har wol kend.
As der gjin faem yn 'e...
nl.verhalenbank.17713
Us beppe (in Grinslânse) fortelde: Op it Westersân by Oldekerk yn Grinslân wennen trije âldfammen. Dat wienen tsjoensters. Sy woenen alle trije wol graech in man ha, mar sy krigen noait oansyk. Dat kaem omdat se de frije kúnst útoefenen.
Der wienen trije gereformearde âlderlingen, dy woenen wolris wite, hoefolle dêr fan oan wie; fan dy duvelskunsten. Dy...
nl.verhalenbank.19700
Alde Durke Syts koe tsjoene. Hja wenne hjir yn 'e Westerein. Hja koe har yn in kat foroarje. Wy hienen krânsen yn 'e kessens, dat wie hàr wurk.
Piters Willemke koe èk tsjoene. It wie myn muoike. Se wie troud mei in broer fan heit. Hja fleach samar op in biezem troch de loft. As se fuort wie, lei der in pânse op bêd. De âld man sei: "Dan miende ik dat...
nl.verhalenbank.38527
Der wie in frou overleden. Dy frou hie ek in famke. Foardat se stoar hie se tsjin har man sein: "Astû wer trouste, mastû myn klean net oan dyn twadde frou jaen."
Dat beloofde dy man.
De man troude wer en hy forgeat dy bilofte. De twadde frou krige de klean en die se oan.
Mar doe kloppe de frou dy't stoarn wie deis by harren op 'e ruten en oan 'e doar. It...
nl.verhalenbank.38526
In de Beemster was kermis. Er was een waarzegster. Verschillende paren gingen er heen. Ze konden dan in den zoogenaamden zwarten spiegel hun bruigom of hun doodkist etcetera zien.
Eén meisje riep de vrouw evenwel apart en zei: "Voor je in den spiegel kijkt, moet ik je wat zeggen. Jij bent arm, maar een rijk heer uit Gelderland zal op je verlieven. Jij...
nl.verhalenbank.8814
2.48. Een weerwolf en zijne vrijster
Te Zeelst had zeker jonkman reeds eenen geruimen tijd kennis met eene jongedochter en was voornemens er eerlang mee te trouwen. Eens vergezelde de vrijer zijne beminde, na een gedanen uitstap, tot in hare ouderlijke woning. Onderwege moest de jonkman aan eene natuurlijke behoefte voldoen en ging in een bosch. Hij zeide...
nl.verhalenbank.50089
