Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Ik: "Toch aardig met zukke kollen: dan ben het vliegen, en dan ben het muizen. Je zoudt zeggen: hoe ken het?"
Nadort: "Zeg dat wel, mijnheer, maar soms ben het vogels, maar den ben het eigenlijk geen kollen. Dan is het meer zwarte kunst. Uwe weet wel, dat ik ers van de strontkar bij Klaver gevallen ben, en dat me vrouw toe zoo akelig was. Nou, toe had al...
nl.verhalenbank.9312
As men trije kear achterelkoar 'ja' seit, dan is men bitsjoend.
nl.verhalenbank.29747
Imke de Jong hie hwat útheefd to Ljouwert. Se sochten om him, mar koenen him net fine. Hy hie de flucht naem en wie net mear yn 'e stêd.
Doe't er wer nei Ljouwert ta soe, doe kamen dêr rjochters op in wein oan. Dy hienen om him socht, mar forgees. Doe frege Imke dy rjochters: "Kin ik ek mei ride?" Doe stapte er by dy rjochters yn 'e wein. Doe't se oan 'e...
nl.verhalenbank.30404
Die Ameise stropers gingen stropen in 't land. Ze komen bij een hoop afgehakt hout. Eén van die stropers zegt: "Ik wou dat d'r nou es een haas uit dat hout kwam, die kon praten". Net had ie dat gezegd, ofd'r komt een haas uit dat hout en die begint te praten! Toen wieren ze allemaal zo bang, dat ze het op een lopen zetten.
nl.verhalenbank.50870
Der wie in faem, dy siet ûnder in koe to melken.
Imke kom dêr lâns.
De faem sei: "Joun."
Doe sei de koe: "Jow dy earme man even hwat molke."
De faem liet fan kleare skrik de amer mei molke oer de wereld rûgelje. Hja miende dat de koe bigong wie to praten.
Mar 't wie Imke, dy't bûksprekke koe.
nl.verhalenbank.25587
Der wienen ek guon, fortelde ús mem, dy hienen in toverboek. Dêr koenen se soldaetsjes mei út 'e hurddobbe komme litte. Dy bigongen dan moai to marsjearen.
Sa'n toverboek rekken se noait wer kwyt. As se 't kwyt woenen moesten se krekt deselde wurden brûke as dêr't se 't mei krige hienen. En dat wisten se meastal net mear.
't Koe net forbrând wurde en ek...
nl.verhalenbank.32979
Der wurdt wol sein, dy't fan in tsjoenster hwat opyt kriget in pod yn 't liif. Mar dat giet net altyd op. Myn wiif krige ris in kear twa apels fan in tsjoenster. Doe wennen wy al yn 'e winkel. Doe hat se dy apels yn in stopflesse dien, mei 't lid der op. De apels binne gewoan opdroege. Wy hienen fêst forwachte dat it podden wurde soenen.
nl.verhalenbank.33130
Yn 'e Twizeler Mieden wenne in frommes, dat sei tsjin har bern: "Sjoch, hjir binne trije stiennen, dy liz ik op 't hurdfjûr. Siz mar tsjin heit, dat ik werom kom, as dy stiennen forbrând binne." Doe is se fuort gong.
(neffens Bontsje hat dit teltsje neat mei in nachtmerje út to stean)
nl.verhalenbank.20164
Yn 'e tritiger jierren wienen myn wiif en ik oerdei faek om handel út. As de bern dan middeis út skoalle kamen, ieten se by skoanmem. Mar myn jonge mocht binei gjin iten. Hy wie lusteloas. Men koe ek net sizze dat er siik wie. Hy boarte net mei oare bern. Skoanmem sei: "Dû mast us mei him nei Jonge Jan ta gean fan 't Wytfean, hwant de jonge kin wol...
nl.verhalenbank.19332
Myn âlden plichten to sizzen: Der lizze mear bern op 't tsjerkhôf dy't deatsjoend binne as dy't oan in oare sykte stoarn binne.
De lju leinen duveldrek ûnder 'e drompel om feilich foar de tsjoensters to wêzen.
nl.verhalenbank.28273
Hjir op 'e Langediken wenne in âld minske, dat tsjoene koe. Myn âldste broer en suster dy gongen ris op in kear nei skoalle ta. Doe sei Lammert tsjin har: "Dû mast de mûle goed ticht hâlde, oars wurdst bitsjoend." Dat mienden se froeger echt.
nl.verhalenbank.37964
In Langerak had je een man, die keek niet zo krap met z'n praatjes. Op 'n keer zit ie in een roeiboot en zegt: "As ik m'n poot zo hou, dan hou ik 'm zo!" Ze hebben hem uit de roeiboot moeten dragen!
nl.verhalenbank.10936
Op in kear wie Ymke mei de faem op it lân oan 't jirpelsykjen. Doe smiet de faem him mei in rotterige jirpel. Ymke sei: "Famke, famke, hwat sille dy dy rotterige jirpels raer yn 'e mage sitte!"
De jouns doe't se fan 'e jirpels ite soenen, pikte de faem dêr ek fan, mar hja hie hyltyd in rotterige jirpel oan 'e foarke.
nl.verhalenbank.19709
Der wie in man, dy siet yn it lân to melken. Doe kom der in frou oan. 't Wie waerm waer en dy frou hie och sa'n toarst. Hja tocht: "Hie 'k mar hwat to drinken."
Doe't se dy man dêr sitten seach to melken, frege se: "Ha jo ek hwat molke foar my?"
"Né," sei de man, "ik kin de molke oars wol brûke, dêr krije jo gjin fan."
Doe hearde dy man sizzen: "Geef die...
nl.verhalenbank.25556
Men koe klaverboer fuortstjûre om in flesse drank to heljen. It earste romerfol moest ien fan 't selskip oer 't linker skouder fuortsmite en dêrby sizze: "Dat is foar dy."
Dan koenen se fierder drinke.
nl.verhalenbank.31975
Us pake, âlde Jan Nijboer fortelde dat yn 'e Houtigehage, by de wyk wie ris in bern bitsjoend west. Doe hienen se wetter oerset en dêr nuddels yn dien. En dat wie bigoun to sieden.
Doe wie der in frou by de doar kom en dy hie sein: "Och heden, set dy tsjettel der ôf, hwant ik ha sa'n pine!"
nl.verhalenbank.38013
Oege wie arbeider by in boer. Dy boer hie twa sike hynders, dêrom stjûrde er Oege nei greate Wopke fan Kûkherne, de wûnderdokter en duvelbander. Hy joech Oege hier mei fan 'e sike hynders, mar ek hier fan in oar hynder, dat net siik wie. 't Wie yn 'e winter en 't iis dat hâldde, dat Oege ried op redens nei Kûkherne. Wopke biseach de trije soarten hier en...
nl.verhalenbank.31584
Myn wiif Hinke kom út 'e Harkema. Sy wie in dochter fan Willem Bos. Dy hie dêr in winkeltsje. Der wenne yn 'e Harkema in timmerman Tseard, en dy kom dêr wol gauris om spikers.
Op in kear doe seach Hinke him yn 'e fierte al wer oankommen. Sy sei: "Hè, dêr komt Tseard ek al wer oan." Doe't Tseard yn 'e winkel stie, sei er tsjin Hinke: "Ja, dêr kom Tseard ek...
nl.verhalenbank.23744
Vrouw Van Dijk uit Hekendorp kon mensen en dieren genezen door strijken. Op een dag zat d'r bij een boer op de Haastrechtse dijk een koei in het water. Ze konden 'm d'r met geen mogelijkheid uit krijgen. Vrouw Van Dijk werd er bij gehaald. Ze aaide het dier over z'n kop en zee: "Kom d'r maar uit, beessie". En die koei sprong in ene op de kant. De dochter...
nl.verhalenbank.50976
Er woonde hier een frou, dat was een sekere Sjoerdtsje. Die sei: "De boze geesten sitten achter de koppen op 't kammenet", as de kinders ondeugend waren. Se sei ook tegen de kinders, as se niet om 't lyk wilden: "Ik sal een regiment soldaatsjes uit de hurddobbe komen laten."
nl.verhalenbank.20301
