Datasets - ISEBEL

Syn soan Gerrit wie trouwens ek omrake sterk. Dêr't wy wenne ha op 't Skier, rekke de dokter mei de auto yn 'e greppel, tsjin 'e bou oan. Dokter koe dêr net wer wei komme. Hy hie by mem en dy west, en doe wie de auto by 't paed delsketten. Gerrit hie dat sjoen. Hy hie tsjin dokter sein: "Hwat nou?" "Ja," hie dokter sein, "ik sit hjir fêst." "Even...

achterkant

nl.verhalenbank.38466

Heit hie in stik heide kocht, dat wie by de Skieding. Dat hie er mei twa oaren kocht. Der sieten seadden op en mei har trijen wienen se dêr oan 't baggerjen. Us mem en de beide froulju fan 'e oare manlju gongen dêr dan mei har trijen hinne, elk achter in kroade, om turf op to heljen. Dat wie in hiel ein fan hûs en sy namen de bern mei. Dan moesten se by...

anderen

nl.verhalenbank.37928

As Myt skrammen op 't gesicht hie, seinen se: "Hja hat fannacht wer der op út west en guon ha har rekke."

gezicht

nl.verhalenbank.37929

De Mussel-Aa. “’t oal daip” was vroeger erg breed. In de jaren veertien-vijftien is het kanaal gegraven. Daarvoor moest “ ’t aol daip” al het water vervoeren. ’s Winters stonden uitgestrekte landerijen blank. Hier en daar waren diepe kolken. Toen ik osheer-kouheer of baistheer- was, heb ik wel eens met een stok geprobeerd, of ik de bodem raken kon, maar...

blank

nl.verhalenbank.45349

Hy kaem op 84 jierrige leeftyd yn Koudum mei de kapwein en sprong sa út 'e kapwein, oer de tsjille op 'e groun, sunder hwat oan to reitsjen. Doe 't er by 't tsjerkhof kaem, sprong er oer it tagongshekje en sei - in bytsje greatsk - er by: “Ik koe ek noch wol oer de hage.”

grond

nl.verhalenbank.50550

4.13. Weer terug naar Nunen toe. Zoals ik daar straks al zei, m'n grootmoeder was erg arm, en ze wist niet wat ze opscheppen moest. Doen docht ze: morgen kan ik het wel betalen, maar vandaag niet. Ik zal blom en olie halen, melk heb ik van de geit en dan za'k pannekoek bakken, dan kanne' ze allemaal toch 's goed pannekoek' eten. Da' gebeurde. Grootmoeder...

arm

nl.verhalenbank.44313

Dan woonde hier de R. Dai man was ook zo biegeleuvig. Alles wait ‘k nich meer. Ain ding kan ‘k mie nog herinnern. D’oal man har ais ’n zaik peerd. ’t Ding wol niks. En wel mös d’r heer? Oal G. ’n Pruse. G. komp, lop um peerd tou, bekik hum en zeg dan: “’t Daier is behekst.” En wat deden ze dou? Oal G. en de R. kriegen beide ’n groot, schaarp mes en dan...

afweer

nl.verhalenbank.30295

Hoe't de nammen Eastemar en Sumar ûntstien binne. Der wie in jager, dy skeat in hazze. Der kom in man oan, dy frege him: "Wol 't hwat?" "Ja," sei de jager, "mar dit is de earste mar (Doe krige dat doarp de namme Eastemar). "Jonge," sei dy man, "hoe hienen jo dat?" "Och," sei de jager, "samar." Sa hat Sumar de namme krige.

antwoorden

nl.verhalenbank.26052

Froeger woard der sein, mei in sulveren kûgel yn 't gewear koe men alles reitsje.

beweren

nl.verhalenbank.25575

Zoo was er eertijds te Holysloot een kind van een bakker ziek. Aangezien er niet spoedig verandering ten goede kwam, werd dit aan de werking van een of andere kol toegeschreven. Men onderzocht, om dit te weten te komen, het hoofdkussen van het kind en vond daarin de duidelijkste bewijzen (rozen, sterren enzovoort). Dat kussen werd nu in den oven gestopt...

bakker

nl.verhalenbank.9404

3.88. Over Tooverij So wanneer er eene vrou is, dewelcke ghij verdenckt van Tooverije, so sult ghij diveers u voeten setten in heure voetstappen ende omsiende so sallet eene hexe sijn. Item schrijf met de toonen uwer voeten ofte andersints het teecken des Cruijs op den grondt so sal de suspecte vrouwe, so deselve metten Boozen omgangh heeft niet daerover...

aanraken

nl.verhalenbank.50298

Witte Juffers Een boerenzoon van een hofstede bij Terneuzen kwam altijd 's winters in de stad werken. 's Avonds bij het naar huis gaan, moest hij een eind den zeedijk volgen, en als hij maar een voet op den dijk gezet had, verscheen er een witte juffrouw naast hem. Ze raakte met haar voeten den grond niet, en als hij iets zei, gaf ze geen antwoord. Soms...

antwoord

nl.verhalenbank.38971

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur