Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Ik wie noch feint en hie forkearing mei it wiif, dêr't ik nou mei troud bin. Dy wenne oan dizze kant it spoar, yn 'e buert fan 'e Ria's.
't Wie op 'e joun en tsjuster. Ik roun by de fyts lâns.
Doe kom der in swarte houn by my, dy't ik noch noait sjoen hie. En ik hie ek noch noait sa'n greaten ien sjoen. Hy wie net lytser as in keal. Hy roan oan 'e oare...
nl.verhalenbank.38517
De boer fan "t Wytfean dy't mei in nachtmerje troude
Wy hienen ris sa'n praatsje oer nachtmerjes en doe kamen wy op Gosse van Dam. Dat wie in dikke boer op it Wytfean, in man dy't der aardich wêze koe. Ik haw him noch wol kennen. Doe't ik in jongkeardel wie, mear as santich jier Iyn, kaam er wol op Feanster (Súrhústerfeanster) merke. It wie in grutte...
nl.verhalenbank.12466
Hjir yn 'e Westerein stie in spûkhûske, dêr doogde it net yn. Dêr doarst net in minske jouns by lâns, sa bot gong it dêr op 'e joun en yn 'e nacht altyd oan wei. Yn dat hûske ha Sake en Elske wenne.
Der flak by dat hûske wie ik ris mei myn maet by de wâllen lâns gien om pealtsjes byinoar to fandeljen foar brandstof. It wie in earme tiid en wy hienen gjin...
nl.verhalenbank.38516
Die zelfde man vertelde mij, hoe men te weten is gekomen, dat N.N. een kol was.
Toen ze alle nachten op de paarden van C.H. reed, die op de nu gesloopte oude boerenplaats gewoond heeft, gingen wij op een goeden keer onder het weivat zitten met een kaars bij ons. Toen we hoorden, dat de kol goed aan den gang was, gaven we een trap tegen het weivat; toen...
nl.verhalenbank.9461
Sa goed as ik it yn ‘t ûnthâld ha, sil ik de stoarje fen it Drylster tsjerkhôfspoek forhelje, sa ‘t ik it fortellen heard ha.
Om 1830 hinne, wier der om it tsjerkhôf hinne in grêft, sadat it eins in eilântsje wier, en stie it mei de strjitte yn forbining troch in brechje, dat ôfslten wier mei in houten rafterstek.
Nou gou doedestiids it sizzen, dat...
nl.verhalenbank.72430
In forhael fan myn oer-beppe Lieuwkje Bangma dat ik fan myn mem heard ha.
Yn 'e earste helft fan de 19e ieu, sa om 1830 hinne tink ik, wenne der yn Woarkum in keapman, dy, sa de minsken seine, tsjoene koe. Hy hjitte Lantinga en kaem wol by oerbeppe har mem oer de vlier. Myn oer-beppe wie berne yn 1825. Sa kaem Lantinga wol to kofjedrinken en helle dan...
nl.verhalenbank.50531
Der wie in fanke, dat wenne by har beppe yn. It âld minske hie in toverboek. Op in kear siet se by de tafel to sliepen. It boek lei op 'e tafel. Doe krige it fanke it boek en bigong der yn to lêzen. Wylst kom der allegear libben guod ta de hurddobbe út.
Doe't it âld minske wekker woarde sei se tsjin 't fanke: "Gau, gau, siz my, hwatstû lêzen haste." It...
nl.verhalenbank.17622
Veurloop.
't Mout gebeurd weezn in Bennewol (Bellingwolde).
Woonde 'n wichje allain in hoes. Op 'n oavend komt d'r n zwaarde gedoante op heur of. Dat gait heur op de borst zitn, zodat ze >t slim benauwd krigt.
't Ding gait wel weer vot, moar d'ander oavend is 't er weer.
En zo komt 't meroakel aalgedurig opnei.
In 't lest gait ze noar 'n buurman en...
nl.verhalenbank.44127
Myn pake, greate Ale fan Boalsert, fortelde my: Yn myn jonkheit hat âlde Brecht fan ‘e Lytse Kampen it my sels ris in kear forteld. It wie in pûr bêst minske en tige bitrouber as hja op ‘e tekst kaem oer har buorwyfkes Jelke’ IJmkje en Janne’ Bet. Hja wiene doe noch jong en wennen nêst inoar. De hûzen stiene apart, mar de reinwettersbak brûkten hja...
nl.verhalenbank.50543
Ik heb ook bie n boer daind. Noast ons woonde n ander boer, dei n knecht en n maid har. Wie kwamen ja wel bie mekoar, moar as t loat wur, mos ik ze voak noar huus brengen. Mit dat huus was ook wat. n Veurige bewoner har slecht leefd en nou zaggen de maid en de knecht hom weer. Mit n laange widde mantel om pokkel gong e de grode baanderdeure in, zweefde...
nl.verhalenbank.44081
5.16. Het hoofdkussen vol rozen
Hier heet een vrouw gewoond, enfin en die wier ook uitgedaan da ze kon toveren en die woonden hier kortenbij. Ze kwaam bij ons altij in de winkel.
Op ne keer bij de buurvrouw was er ne jongen ziek. Die zei 'da doet de die, die heet die te pakken'.
En die wier van den ene kant naar den andere gesleurd en die dronk zijn eigen...
nl.verhalenbank.44453
By de Swâdde lâns wenne Stammerige Harm. Dat wie in tsjoenster. Op 'e ein fan 'e Swâdde wenne in feint, dy hie by Stammerige Harm wenne en dy hie nachts ek by him sliept. Dy feint fortelde, hy wie midden yn 'e nacht wekker woarn. Doe lei der in pânse njonken him. Dy feint wie deabinaud. Hy doarst net wer sliepe. Doe't er sa in skoft wekker lein hie, kom...
nl.verhalenbank.20511
DE BEHEKSTE KOE
In Achel woonde vroeger een vrouwtje dat boter maakte en om die reden het botervrouwtje werd genoemd. Op zekere dag was ze reeds meer dan drie uren bezig met karnen, doch de melk wilde maar niet boteren. Ze deed de normale handelingen als altijd, meer dan dat zelfs, maar niets hielp. Toevallig kwam de buurvrouw voorbij en het botervrouwtje...
nl.verhalenbank.49581
De Auwelemenkes
De Auwelemenkes woonden in een heuvel, de Koppelberg, die in Dieteren nog staat. Ze kwamen alleen 's nachts te voorschijn en gingen in de dichtstbijzijnde boerderij, 'de Koppel', de pannetjes lenen om te koken, en ze gaven ze blinkend geschuurd terug.
Toen er voor omstreeks honderd jaar in Dieteren een kerk gebouwd werd, zijn ze verdwenen...
nl.verhalenbank.35847
Ik wie noch net troud, wy wennen op 'e Boelensloane. It waeide dat it stoarme. It wie yn 'e neinacht. In suster fan my hie mei har man by ús west to praten. Myn faem wie ek by ús. Myn suster en 'e man wennen yn Surhústerfean, dêr moesten se dy nachts wer hinne. Ik en myn faem soenen har in ein bringe. It waeide dat it rikke, it stoarme bytiden, en soms...
nl.verhalenbank.37922
De Sommeltjes op Texel woonden in de Sommeltjesberg, een kleine heuvel even buiten het dorp de Waal, die voor ± 40 jaar werd afgegraven en dus nu verdwenen is. Voor 30 jaar verzekerde een oude vrouw, dat zij ze had gezien. Ze waren zoo klein, dat ze door alle mogelijke openingen konden komen, en zelfs onzichtbaar konden verdwijnen.
nl.verhalenbank.34783
We wonden ien Duitsland. Bé’j ons ien de burt was ’n man gestörve. Hé’j ha nie bes gelèf. ’t Was ’n Beier. En ze hemmen’m ien Beiere begrave. Toe ze terugkwame van de begreffenis, deej de vrouw de vinsters los. Dor zol ’n begreffenis-koffietoffel gehoue worre. De pestoor was ok gekomme. Toe de vrouw no bute keek, zag ze hur man bute. Hé’j spulde metten...
nl.verhalenbank.50238
Hekse-Harm (= stammerige Harm) wie èk in tsjoenster.
Der wenne in famke yn 'e Westerein, dy wie achter yn 'e tún. Dêr wie ek in kat, in fremde kat. Mem, sei se, hwat haw ik dêr in moaije poes. Hja nom de kat mei yn 'e hûs. Even letter siet Hekse-Harm by harren op 'e stoel en de kat wie fuort.
nl.verhalenbank.38147
Aardmannetjes:
In het Einderveld, aan de rand van het bos, op een perceel, dat vanouds “den Heiespoost” wordt genoemd, huisden vroeger “Eèrdmenkes”. Er is van dit volkje weinig meer in de herinnering overgebleven. Om aan eten en drinkwater te komen brachten ze dagelijks bezoeken aan een oude boerderij in het gehucht Eijndt, sinds mijn heugenis bewoond...
nl.verhalenbank.57962
Heksen en gedaanteverwisseling
In Helvoirt woonde vroeger een welgestelde boer die bijzonder gierig was. Op zekere dag kwam een oud vrouwtje bij hem aan de deur en vroeg om wat eten.
Hooghartig wees de boer het oude vrouwtje af. ‘Maak dat je wegkomt, anders stuur ik de hond op je af!’
‘Daar zul je spijt van krijgen,’ zei het vrouwtje. ‘Wacht maar af wat...
nl.verhalenbank.49547
