Datasets - ISEBEL

Der spoeke op 'e Ikkers ek in mantsje mei in kroade. Dat wie in hiel lyts mantsje. Guon biwearden dat er swart wie. Guon ha him wol sjoen. Dat mantsje flokte hiel bot. It sil deselde west ha dy't dêr nachts yn dat húske kaem. De measten doarsten net yn dat húske to wenjen.

bang

nl.verhalenbank.37234

Hjir yn 'e Westerein stie in spûkhûske, dêr doogde it net yn. Dêr doarst net in minske jouns by lâns, sa bot gong it dêr op 'e joun en yn 'e nacht altyd oan wei. Yn dat hûske ha Sake en Elske wenne. Der flak by dat hûske wie ik ris mei myn maet by de wâllen lâns gien om pealtsjes byinoar to fandeljen foar brandstof. It wie in earme tiid en wy hienen gjin...

avond

nl.verhalenbank.38516

Knjillis Veenstra wenne yn 'e Westerein by 't spoar. Hy wie mei de helm geboaren en moest faek yn 'e nacht út bêd wei om hwat to sjen. Hy hat him der wol hiel bot tsjin forset, dan wòed er lizzen bliuwe, mar 't joech neat, der wie in macht dy't him dreau. Hy hat fan tofoaren sjoen, dat syn eigen dochter fordronk. Hy doarst it net tsjin 't âld-minske to...

angst

nl.verhalenbank.21286

Die zelfde man vertelde mij, hoe men te weten is gekomen, dat N.N. een kol was. Toen ze alle nachten op de paarden van C.H. reed, die op de nu gesloopte oude boerenplaats gewoond heeft, gingen wij op een goeden keer onder het weivat zitten met een kaars bij ons. Toen we hoorden, dat de kol goed aan den gang was, gaven we een trap tegen het weivat; toen...

afkomen

nl.verhalenbank.9461

Ik hie in broer yn 'e Westerein wenjen. Dêr kom ik op in nacht sahwat om tolve ûre hinne wei op 'e fyts. Doe't ik omtrint by de Skilige Piip wie skaefde der in lykstaesje flak by my lâns.

begrafenis

nl.verhalenbank.16776

Achter it tsjerkhôf yn Heech, dat rounom de Herv. tsjerke leit, wennen trije frouljue. De mem wie thús; de heit wie skipper op ien fan de ielaken. De Hegemer ielaken hienen “previlegie” op Londen. Der wie altyd in lizplak foar de aken oan de kade biskikber, mar der moast ek altyd in aek lizze. Yn de oarloch is dit foarrjocht forlern rekke. De heit rekke...

aak

nl.verhalenbank.50521

Wij hewwe 't had in Dokkum in de duvelshoeke. Daar spookte 't in de bakkerij. De bakker had twa dochters. Die kregen ferkering. De feinten wouen bij hen opsitte en froegen of se niet een kamerke hadden, waar se sitten konnen. "Jawel," seien die dochters tegen de feinten, "maar in dat kamerke daar spookt it." Doe seien de feinten: "Dat willen wij us...

bakker

nl.verhalenbank.24288

Doe't ús mem yn 'e Westerein wenne, wie der in âld man by har yn 'e kost. Dy moest der nachts faek ôf. Dan moest er in lykstaesje sjen. Hy wie al sa âld en sa minnichjes, dat hy koe hast net mear út bêd wei komme. "O Klare, Klare," sei er dan, "ik mat wer fuort." Dan stie er op syn skonken to triljen. Hy woarde dan oer hagen en oer hekken hinne smiten om...

bed

nl.verhalenbank.17723

Wy ha achter in klearmakker wenne. Us heit hearde by him soms yn 'e nacht in persizer oer de pakken klean gean. Dat wie foartsjirmerije. Dat bitsjutte dat de klearmakker wer drokte krije soe.

betekenen

nl.verhalenbank.38105

Yn 'e Surhústerfeanster Mieden wenne in húshâlding mei bern. It gebeurde al us op in nacht, wylst de man net thús wie, dat de frou in kiste seach. Dy woardde ta 't hûs yn brocht. Sy foun it fremd, hwant sa'n kiste wie foar har of har man to lyts en foar de bern wied er to great, dat sy bigrypte der neat fan. Doe't de man thús kom, fortelde se hwat der...

bewoonster

nl.verhalenbank.17455

Hjir hat froeger in âld man wenne, dy hong nachts faek oer de ûnderdoar hinne, dan moest er hwat sjen. Heit hat him sa in pear kearen sjoen, as er yn 'e nacht fan 't terskjen werom kom.

deur

nl.verhalenbank.16777

Ierdmantsjes wenje yn 'e groun. Nachts dogge se it wurk foar minsken dy't net yn steat binne to arbeidzjen.

aardman

nl.verhalenbank.28896

Sa goed as ik it yn ‘t ûnthâld ha, sil ik de stoarje fen it Drylster tsjerkhôfspoek forhelje, sa ‘t ik it fortellen heard ha. Om 1830 hinne, wier der om it tsjerkhôf hinne in grêft, sadat it eins in eilântsje wier, en stie it mei de strjitte yn forbining troch in brechje, dat ôfslten wier mei in houten rafterstek. Nou gou doedestiids it sizzen, dat...

aankijken

nl.verhalenbank.72430

Ek op “Geeuwzicht”, by Drylts, wie it net alheel plús. Wy hearden nachts wol neat, mar wy seagen wol hwat. In fremd gieleftich ljocht of skynsel. Foar ús trouwen kamen ris myn oansteande skoanâlden op Eeskwerd om kunde to meitsjen. Doe fortelde u.o. myn oansteande skoanmem Renske Martens Ringnalda - har man hjitte Douwe Oenes Hokwerda - dat by harren in...

buren

nl.verhalenbank.50525

Spookhuus. Dat stait in Gaiterveen; nou is t gespook doan, moar n joar of wat leden gung t er roar heer. Woonden n man en nvrouw in; s maanks gungen de deurn s nachts zo moar oopn en tou. De grundels wurn biezied schoovn. Te zain was dr niks, toch vonden dei mensen et wel griezelg. Wazzen gounend, dei zeden, dat et verbeeln weezn mos; zai geleufden dr...

bedriegen

nl.verhalenbank.46192

Froeger wenne der op 'e Triemen in âld man, dy kaem wolris by ús. Dy hie in broer yn Zoutkamp to wenjen. Dêr yn Zoutkamp, fortelde hy, dêr stie in hûs, dêr wennen minsken yn, dy hienen it neat to rûm. Hwant it doogde dêr net yn dat hûs. It wie nachts allegear leven yn dat hûs, de leppels en foarken rattelen yn 't leppelbakje om, de kopkes en pantsjes...

aanraden

nl.verhalenbank.38470

To Boelensloane sweefde nachts in spoek oer de wei op it plak dêr't Kees Antsje wenne hat.

nacht

nl.verhalenbank.37782

Ergens yn 'e Wâlden wenne in âld-feint. Dy wie arbeider by de boer. Hy wie mei de helm geboaren en moest alles sjen. De boer dêr't er by wenne, hie twa soannen. Ien dêrfan woardde great mei de faem. Dy faem moest fan him bifalle. Sy mienden 't elkoar wol, mar de boer woe syn tastimming net jaen. Doe gong de soan mei syn faem nei dy arbeider ta. Dy wenne...

arbeid

nl.verhalenbank.19696

Hjir yn 'e Westerein wennen froeger minsken dy hearden de lûden fan 'e trein by nacht al, foardat der noch in trein ried.

geluid

nl.verhalenbank.38512

Yn Feankleaster wie us in brulloft. Tichteby wenne ien dy koe kaertlizze. Dy kom dêr de nachts om to kaertlizzen. Myn broer Eabe wie der ek. Dy wenne by de boer op Lytsewâld achter in feart. Dy kaertlizter sei, Eabe soe forkearing ha mei in hiel swart frommes. Hy moest om by har to kommen, twa kear oer 't selde wetter hinne. Eabe tocht der letter net wer...

nl.verhalenbank.19394

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur