Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
12 datasets found
Dutch Keywords: wonen lijk
Kat spreekt Vroeger woonde hier in de buurt een schoenmaker die nogal veel te doen had. Er kwam ook eens een reiziger met leer die wel niet goed de weg kende en die toen binnensmonds mompelde: 'Ik wou dat ik wist waar die schoenmaker woonde.' Een kat die langs de weg zat, zei plots: 'Dat kan ik je wel zeggen.' Je kan wel begrijpen dat die man verschrok...
nl.verhalenbank.35796
Alle Tet wie in tsjoenster. Twa bern fan myn suster hat se deatsjoend. Doe't se stoar gong it nuver. Sy koe mei gjin mooglikheid stjerre. Hja stompte mar mei de holle tsjin 't bêdsket oan. Dat hat wit hoe lang duorre, it wie in griis. Op it lêst is se dea gong. Mar it wie net in gewoan lyk. Sy is noait stiif woarn. Sy wie al sa slop as in flarde. Krekt as...
nl.verhalenbank.12273
Froeger wenne der op 'e Triemen in âld man, dy kaem wolris by ús. Dy hie in broer yn Zoutkamp to wenjen. Dêr yn Zoutkamp, fortelde hy, dêr stie in hûs, dêr wennen minsken yn, dy hienen it neat to rûm. Hwant it doogde dêr net yn dat hûs. It wie nachts allegear leven yn dat hûs, de leppels en foarken rattelen yn 't leppelbakje om, de kopkes en pantsjes...
nl.verhalenbank.38470
In Ilpedam heb vroeger een meid ewoond: die was nergens bang voor. Ze diende in een herberg en dan plaagde ze her dikwijls, maar ze gaf er niet om. Nou wordt in zoo'n herberg natuurlijk van alles verhandeld, en zoo kwam op een goede avond het gesprek op die meid en dat ze zooveul courazie had. "Nou," zei er op lest ien, "ik wed dat ze vanavond om elf uur...
nl.verhalenbank.8855
Op “Strûpenkeal” wenne letter in muoike. Se hjitte by ús Doaijemoai. Har earste man wie se fier de baes. Doe dy stoar wie se moai gau mei omke Hessel troud. Mar dy stie har! Se wie tige byleauwich en koe prachtich fortelle oer foartsjirmerij en so, sadat ús muoikesizzers de grize soms oer de grouwe gong. Sa b.g. dit: In feint wenne der al in pear jier;...
nl.verhalenbank.47026
Het is ongeveer 150 jaar geleden. In Dokkum woonde een slechte vrouw; ze hield zich op met andere mannen. Haar eigen man was een beste kerel en visser van beroep. Eens tijdens ruw weer is de visser overboord geslagen, maar het schip is niet vergaan. Het lijk is nooit gevonden. Maar wat hoorde men later soms bij stormachtig weer? Dan zweefde de geest van...
nl.verhalenbank.45036
Alde Gerben Visser wenne op 'e Tike. Hy wie mei de helm geboaren. Op in joun hied er mei 't wiif to praten west. It gong froeger faek op in jounpraten. Se wienen ûnderweis nei hûs ta. Mast even achter my gean, sei Gerben tsjin har. Is der hwat, Gerben? Ja, sei er. Doe gong er in eintsje sydlings op in sânpaed. Even letter sei er: Kinst wol wer njonken my...
nl.verhalenbank.12252
Op ’t Hogeveld wonde Jan Willemse, timmerman. Die ok liekkiste miek. Grötmoeder wonde ien ’t zelfde huus. Mar wel apart. Grötmoeder hörde soms snachs wa stommele, wa rommele, sloan, hamere, planken vielen um, en zo wa. ’t Was net of Willemse on ’t timmere was. Mar ’t was overal donker ien ’t huus. Dor was beslis gin man on ’t wèrk. Mar ge kos ’r dan vas...
nl.verhalenbank.45256
Aeltsje wenne oan 't farwetter, mar sy gong altyd nei in âld dobbe ta om wetter, wit hoe fier fuort. Hja bitsjoende in jonkje, dat tichteby har wenne. Doe't se it bern dea hie wie 't krekt sa slop as in flarde.
nl.verhalenbank.21077
HET VLIEGEND LAKEN. Op het landgoed ,den Heiligenberg" te Bunde, woonde een oude dame, die niets meer aan haar geloof deed. Zij leefde er alleen met een paar dienstboden. De beide dienstboden hadden al vaker in de remise, waar brandhout opgestapeld lag, knallen gehoord; wanneer zij er de dame over spraken, zeide deze steeds, dat het ratten waren, die zich...
nl.verhalenbank.42764
Het witte en het zwarte paard. In Middelstum woonde een jonge, naar geluk strevende vrouw, en 't leven lag voor haar als van een muur bezien een bloeiende tuin: wat behoefde zij aan den dood te denken? Iedere dag was haar een verassing des levens, en ze genoot iederen druppel van den tijd, gelijk een kind een zoeten drank. Ze dacht het niet, maar zij...
nl.verhalenbank.42067
Waarom de Reuzen in Limburg zijn uitgestorven Men weet het, dat ons land vroeger door reuzen werd bewoond. Er waren reuzen in Drenthe, die hebben de Hunebedden gebouwd. Er waren reuzen op de Veluwe, die hebben daar de hooge bergen neergegooid. Er waren reuzen bij Hilligersberg; reuzen in Holland en Friesland. Bij Haarlem leefde een reuzin, Walberech was...
nl.verhalenbank.41780
35