Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Der spoeke op 'e Ikkers ek in mantsje mei in kroade. Dat wie in hiel lyts mantsje. Guon biwearden dat er swart wie.
Guon ha him wol sjoen. Dat mantsje flokte hiel bot.
It sil deselde west ha dy't dêr nachts yn dat húske kaem.
De measten doarsten net yn dat húske to wenjen.
nl.verhalenbank.37234
Hjir yn 'e Westerein stie in spûkhûske, dêr doogde it net yn. Dêr doarst net in minske jouns by lâns, sa bot gong it dêr op 'e joun en yn 'e nacht altyd oan wei. Yn dat hûske ha Sake en Elske wenne.
Der flak by dat hûske wie ik ris mei myn maet by de wâllen lâns gien om pealtsjes byinoar to fandeljen foar brandstof. It wie in earme tiid en wy hienen gjin...
nl.verhalenbank.38516
Ik wie noch feint en wenne noch by uzes thús, doe kaem op in joun Tsjipke Fokje by ús oan 'e doar.
Se rôp tsjin ús mem: "Binne jo der yn, Jantsje?"
"Ja," sei mem, "hwat is der?"
"Ik bin samar fan 'e wei ôfsmiten woarn yn 'e feart", sei se. "Nou doar ik net nei hûs."
Doe hat mem har nei hûs ta brocht mei in âlde stoarmlantearne. Dat gebeurde op de Lange...
nl.verhalenbank.38511
Aan de Parallel-weg van Lest Stuver naar Buitenpost woonde een old minske, dat was een heks. Als 't stormweer was durfden de mensen daar niet langs, want dat was gevaarlijk.
nl.verhalenbank.31252
Op 'e souder stie in âld kast en noch hwat oare âlde meubels. Dêr woarde op in nacht ynomrammele.
Yn dat hûs wennen in man en in frou togearre.
"Hearst it wol?" sei de frou. Hja wie syn muoike.
"Jawol", sei er.
't Rammeljen hâldde tiden oan, der kom gjin ein oan.
Op 't lêst sei er: "Matte wy der net ôf?"
Hja gongen der ôf.
Beide gongen se by de leider op...
nl.verhalenbank.24014
Mevr. N.: “Dat is meugelk, dat zo wat nait bestait, moar veurbeduudsels binnen dr zeker.
In Veele is n keer n kind verdronkn. Nou wol t geval, dat ain van onze buurn in Onstwedde al wat in de goatn har; zien hond har al voak zitn te jankn veur t huus, woor dat kind woonde. Hai keek er den ook hail nait roar van op.
Hai veurspelde wieder dat er in...
nl.verhalenbank.44725
Vledderveen ston eerder bekend as n stee mit roege bewoners. Wie wazzen gounend van de eersten dei hier woonden en ik heb de ontwikkeln mitmoakt. Mien haile femilie ston bekend om heur smokkeln en streupn; jong dat gung zo mooi.
Vanzulms wazzen wie n bult s nachts bie t pad en loat ik joe nou verteln dat ik nooit wat biezunders zain heb, zoas de maiste...
nl.verhalenbank.44719
U gelooft niet, dat hondengehuil iets te betekenen heeft? Jawel heur.
Een hond durft wel op je af te komen, als je alleen bent. Maar nooit, als er meer mensen zijn. Dan wordt hij vaak bang.
Een hond kan een begrafenisstoet van te voren zien en al die mensen bij elkaar maken hem schrikkerig. Daarom jankt ie.
Wie dicht bij een kerkhof woont, moet zijn hond...
nl.verhalenbank.44716
In Borkel woonde vroeger iemand die zei van geen mens bang te zijn. ‘Zelfs niet van de duivel!’ moet hij eens gezegd hebben.
Op een avond werd hij door een aantal vrienden uitgedaagd eens naar de zolder te gaan, daar twee vingers in de hoogte te steken en te roepen: ‘Duivel, trek eens aan mijn vinger!’
Hoewel de man nu begon te twijfelen aan zijn moed,...
nl.verhalenbank.49783
Mar Oene Krop wie ek in greate tsjoender. De minsken doarsten him net yn 'e hûs to litten en net by it fé. Hy makke se samar siik.
Myn broer wenne yn Ljouwert. Hy hie in jonkje, dat wie altyd siik en gammel. It wie noait fleurich lyk as oare bern. It siet echt yn 'e pogge. It woe net boartsje en it wie mear dea as levend.
Doe kom dêr ris in swager fan...
nl.verhalenbank.38152
Jehannes koe mei my neat wurde. De measte minsken wienen bang foar him, mar ik net. Dat wist er ek wol.
Der wie net in minske dy't letter yn syn hûs doarst, dêr't er yn wenne hie. Net ien woe it keapje. Doe haw ik it kocht foar in sacht pryske en ik bin der yn kaem to wenjen. Doe seinen de minsken: "Dû silst der wol rare dingen yn bileve." Mar ik ha noait...
nl.verhalenbank.38424
By 't Knillisdjip, net sa fier fan Strobos ôf, stie, oan 'e noardkant in hiel moai húske, mar dêr koe net in minske yn wenje. Dêr spûke it altyd.
nl.verhalenbank.25299
It biwiis
Earne op in klaeidoarp yn Fryslân wenne in ålde dokter. Konkurinsje wie der net, dat de baes wie baes.
Dokter hie in greaten grouwen houn, wyt spikkele. Dy lei yn in almachtich greaten koer yn ‘e aptheekwachtkeamer. Hwannear wy as jonges it gelok of ûngelok hienen om dêr wachtsje to moatten, dan doarsten wy hast net to forskeuken op ‘e stoel,...
nl.verhalenbank.11855
Yn Ypecolsgea, ûnder Wâldsein, wenne in boerefeint, Piter de Boer, dy nochal hwat opsprekkerich fan aerd wie; nergens bang foar en s.f.h.
Op in Sneontojoun gong er foar de boer nei Wâldsein om briedaeijen to heljen. Fansels, by Onne Ozinga, de kastlein, stut er even oan. Dêr siet in moai ploechje. Al gau hiene se it oer boppe-natuerlike dingen. En doe:...
nl.verhalenbank.50517
Wy ha wenne oan 'e âld achterwei yn 'e Falom, in hiel ein achterút. It spokke dêr yn dat hûs. De minsken dy't dêr fóár ús wenne hienen wienen der dêr om weigong. Ik hierde 't hûs foar in bytsje sinten, ek al omdat net ien dêr wenje woe.
Ik hie dêr hwat fé op 'e stâl. Froeger hienen de kij seelkettings om. Myn kij hienen dat doe ek. Mar dêr rattelen se yn...
nl.verhalenbank.25189
In Ameide woonde een vrouwtje dat spoken kon. Niemand dorst langs d'r woning. Wij als schooljongens ook niet.
nl.verhalenbank.50896
2.53. Eene heksende kat op de Weebosch
Bij zekeren Brouwers op het gehucht Weebosch te Bergeik stierven gewoonlijk zijne jonge kalveren. De huisgenooten en anderen meenden vast en zeker dat de eene of de andere heks daar de schuld van was. Op eenen laten avond zat de vrouw van genoemden boer hun klein kind te reinigen, toen zij eene groote kat met lange...
nl.verhalenbank.50095
2.27. De tooverheks te Oerle
Er bestond vanouds op eenigen afstand van 't dorp eene hut, Dooden Uil geheeten, waar, ter vorige eeuw, eene oude vrouw in woonde, die eene heks was en eene kroeg hield, wegens drukken doortocht van zware vrachtkarren. Wee den vreemden voerlieden, als zij het durfden wagen voorbij te rijden, zonder geld te verteren! Dan zette...
nl.verhalenbank.50067
2.8. Het onverklaarbaar spook
Francis Daris, bijgenaamd de Trom, - omdat hij eenigen tijd op
de schut tamboer was - gewoond hebbende en overleden zijnde onder 't Eikereind, zag eens, toen hij het pad door een eikenbosch op te Kept te Bergeik volgde, een zoo verveerlijk spook, dat hij met alleen plotseling als machteloos en uitzinnig was, maar deze...
nl.verhalenbank.50048
