Datasets - ISEBEL

De boer fan "t Wytfean dy't mei in nachtmerje troude Wy hienen ris sa'n praatsje oer nachtmerjes en doe kamen wy op Gosse van Dam. Dat wie in dikke boer op it Wytfean, in man dy't der aardich wêze koe. Ik haw him noch wol kennen. Doe't ik in jongkeardel wie, mear as santich jier Iyn, kaam er wol op Feanster (Súrhústerfeanster) merke. It wie in grutte...

bed

nl.verhalenbank.12466

Dêr't nou it swimbad is fan 'e Westerein, dêr wenne froeger in âld minske yn in lyts hûske. Dat minske wie in tsjoenster. As jonge fan acht jier moest ik it melken leare by de boer, dy wenne dêr net fier ôf. By de boer wienen se deabinaud foar dat âldminske. Hja hienen in greate klobbe duveldrek yn 't waeifet, dêr't de keallen út dronken, en se woenen har...

aannemen

nl.verhalenbank.38299

Sa goed as ik it yn ‘t ûnthâld ha, sil ik de stoarje fen it Drylster tsjerkhôfspoek forhelje, sa ‘t ik it fortellen heard ha. Om 1830 hinne, wier der om it tsjerkhôf hinne in grêft, sadat it eins in eilântsje wier, en stie it mei de strjitte yn forbining troch in brechje, dat ôfslten wier mei in houten rafterstek. Nou gou doedestiids it sizzen, dat...

aankijken

nl.verhalenbank.72430

Albert Alma (de man fan Tet) wie in raren-ien. Hy wenne yn 'e Harkema. Op in joun siet er yn 'e kroech by Japik Laverman op 't Jachtfjild. Hy sûpte en flokte en swetste en hy liet him ûntfalle: Ik bin fan gjin duvel bang. Doe't er let yn 'e joun de kroech forliet woardde er ûnderweis op 'e Skeankamp, dêr't nou bakker de Boer wennet, samar oer de dyk hinne...

angst

nl.verhalenbank.12272

5.16. Het hoofdkussen vol rozen Hier heet een vrouw gewoond, enfin en die wier ook uitgedaan da ze kon toveren en die woonden hier kortenbij. Ze kwaam bij ons altij in de winkel. Op ne keer bij de buurvrouw was er ne jongen ziek. Die zei 'da doet de die, die heet die te pakken'. En die wier van den ene kant naar den andere gesleurd en die dronk zijn eigen...

betoveren

nl.verhalenbank.44453

Vastzetten van mens en dier In Best woonde vroeger een oud vrouwtje dat een heks was. Ze hield er een cafeetje op na, dat altijd behoorlijk druk bezet was. Want het lag juist langs de grote weg en geen wonder dat ook vele boeren en voerlui als ze langs kwamen, even naar binnen gingen om een 'kappertje' te nemen. Meestal moesten ze dat ook wel, want vaak...

bezet

nl.verhalenbank.49559

HEKSERIJ VOORKOMEN In Veldhoven woonde vroeger een boerenechtpaar, dat vier kinderen had. Hoewel die kinderen goed te eten en te drinken kregen, waren ze voortdurend ziek. En niet zomaar een beetje, nee, ernstig ziek. Zelfs de dokter stond voor een raadsel en raadde de ouders aan om eens naar de paters van Hei-Tongeren, in België, te gaan. Die waren heel...

aankloppen

nl.verhalenbank.49571

Bie ons in de buurt woonde’n onverschillige vènt. Zoepen en vechten en opsnieden. In Onstwedde zat ‘e ’n keer in ’n kroeg te pochen. Hai was naargens baange veur, nog veur de duvel nich. ’s Avonds loat gung ‘e noar de Mussel. Dwars over ’t veld. En dou zag ‘e inains ’n zwaart ding achter zuk. ’t Leek wol ’n schoap mit glende ogen in de kop. Hai aan ’t...

avond

nl.verhalenbank.45409

Oerpake Jan (dat wie ús mem har pake Jan Willems) wenne yn Garyp. Hy mocht tige graech in slokje en dêr hie syn folk thús in hekel oan. Hy kaem dêrtroch foek let thús. Sy tochten: dat maate wy him ôfleare. Dat, doe 't er op in joun let us wer nei hûs ta soe mei in stik yn 'e kraech, woenen se him bang meitsje ûnderweis. Sy tochten: Dan doart er tonei...

afleren

nl.verhalenbank.17573

Der wenne in man yn Jistrum, dy sûpte altyd sa. En dan brûkte hy der rare wurden by. Doe seinen syn maten tsjin him: "Jonge, dêr mast mei ophâlde." Mar doe flokte hy noch folle mear. Doe seinen se tsjin him: "As de âlde duvel dy tsjin komt, silst wol oars prate." "Dan siz ik gewoan 'goeijenavond' tsjin 'e duvel", sei er. "En as er dan neat seit, sil 'k...

achterwerk

nl.verhalenbank.38356

Een man, die Driek heette en in Eindhoven woonde, ging altijd graag een borreltje drinken in het café van Toontje Vogels. Nu is dat café er niet meer, maar toentertijd was het een druk bezochte zaak. Het lag aan de Geldropseweg. Toen Driek op zekere dag weer eens bij Toontje Vogels was geweest en terugwandelde naar huis, zag hij dat er brand was...

blussen

nl.verhalenbank.49849

Yn 'e Jutryp stiet in plaets, dy “de Dageraad” neamd wurdt. Op dy pleats wenne yn boer, hwerfan men sei, dat er in forboun mei de duvel hie. Hy sûpte slim. As der tiisdeis yn 'e seas fan 'e merk to Snits kaem, dronken en wol, dan gongen de hekken fan de oprit fansels foar him iepen.

boer

nl.verhalenbank.50512

Marketenster Hier ergens aan de Franse baan, verderop in Oisterwijk, heet nog 'n marketenster gewond, die ok iets meer kon. D'r zèn nog mense, zoas Willem Visser in Haore, die kent nog verhaole uit de tijd van Napoleon. Die heet me ok iets verteld van die marketenster, die ok iets mir kon.

nl.verhalenbank.41594

Te Broek in Waterland woonde Trijntje P., die kollen kon en een zeer bizonder mensch was, die rookte en pruimde en dronk. Die zou iemand haar kunst leeren. Daartoe moest hij dicht bij haar komen zitten en alles woordelijk nazeggen. Hij beloofde dat. Toen kwam er eerst een kalf naast hem staan en daarop kwam een leege broeipot aanhuppelen. Toen begon...

aanhuppelne

nl.verhalenbank.9396

3.142. Voor ruim 60 jaren bestond aan de Bosschepoort een Bierhuis - thans nog het Breda's Bierhuis - dáár woonde toen een familie bestaande uit drie personen: de vader Jan Bouvet, de moeder en dochter Koos, de vader erg scheel, de moeder had een parel op 't oog, en de dochter niet minder scheel, overigens een flinke meid, dus het scheele huishouden...

aardigheid

nl.verhalenbank.50412

2.19. De kaboutermannekens te Bergeik In het midden der vorige eeuw woonden er nog Kaboutermannekens op enkele plaatsen te Bergeik. Niet verre noordwaarts den molen ligt een regelmatige heuvel, de Kattenberg geheeten, waarop in vorige tijden ook de vergaderingen en danspartijen der katten gehouden werden. Dezen heuvel hadden de Kaboutermannekens met holen...

aanleggen

nl.verhalenbank.50059

Andere dooden die weerkeeren Ongeveer zeventig jaar geleden stond er onder Stoppeldijk rechts van den weg, die van Rapenburg naar Vogelfort loopt, een boerderij, die nu is afgebroken. Hier woonde een boer met zijn pleegkind, een meisje van veertien jaar. Haar vader woonde een eindje verder 't land in, waar nu de broers en zusters De G. wonen. Eens toen de...

aanhouden

nl.verhalenbank.38995

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur