Datasets - ISEBEL

Mien bruier har 'n kameroad, dei veur tied 'n Duutse vrund had har. Dei Duutsker was sneuveld in 70/71. Nou lopt mien bruier 'n keer mit zien kameroad in Berlien. Zai lopen 'n bakkerskarre veurbie mit 'n widde schimmel d'r veur. Zai binnen karre net veurbie, den begunt 't peerd te frensken (=hinniken) en zèg:“Goiedag.” Verbaasd blieven ze stoan. “Joa,”...

bakkerskar

nl.verhalenbank.43114

Veurloop. Ik zel joe verteln van aign belevenisn. Wie betrokn es 'n keer 'n nei huus; was 'n winkel in. Nou gebeurde 't voak, dat ik, as 'k noar de winkel tou luip, 'n vrou achter mie aanloopn zag. Zai har 'n widde mutse op ze har gain bain-n. Dou dat maor nait ophuil, muik ik mie zörge en zee 't teegn voader. Dei wol d'r eerst niks van waitn, mor dou e...

aannemen

nl.verhalenbank.44135

Yn 'e Foksegatten spokke in wite juffer. Dêr wenne jierren lyn in boer yn 'e Foksegatten. Dat wie in sekere de Vries. Dy hie twa jonges. De iene woe moarns min ta 't bêd út. Se koenen him dan net maklik oan 't melken krije. Doe is syn broer op in moarn by syn bêd kaem en hat him mei de tuolle tsjin 'e holle oan slein om him wekker to krijen. Dêrby hat er...

afbreken

nl.verhalenbank.38232

RK (leest een hoofdstuktitel van een eigen boek van dhr. Hemmes voor): Een störke [fonetische schrijfwijze] boven het veen. Wat is dat, een störke? H: Een ooievaar. Oh ja, verrek. Al zeg ik het zelf, dat is een van mijn mooiste verhalen, want die störke bracht mij namelijk. [lacht] RK: Ja, werd dat verteld? Dat is ook zo'n echt volksverhaal. Werd dat...

baby

nl.verhalenbank.43796

Bij de schaarsche muurresten van het eertijds weidsche kasteel der heeren van Valkenburg spookt het reeds honderden jaren. Dit is het gevolg van een broedermoord. Toen het kasteel met zijne sterke muren en hechte torens nog den omtrek beheerschte en het wapengekletter hier bijna niet van de lucht was in ridderlijke spelen of bittere veeten, leefden er op...

aardse

nl.verhalenbank.50779

DE TWEE BROEDERS Reginald en Waleram waren twee broeders, zoon van den Graaf van Valkenburg, wiens slot zich voor meer dan zeven eeuwen verhief in het Zuidlimburgse heuvelland. Men zag deze jongelingen bijna altijd samen. Het lijken wel tweelingen, zeiden de mensen. Toch waren ze dit niet. Reginald was de oudste. Hij was groot en sterk, en schoon van...

asceet

nl.verhalenbank.45699

Witte Juffers Op een najaarsdag, misschien wel vijftig jaar geleden, reden mijn broer Sio en ik naar Middelburg om een voer hooi af te leveren. Hoe het kwam weet ik niet meer, maar we kregen woorden met den hooikoopman, en toen we wegreden riep hij ons nog na, dat hij ons wel zou krijgen. 't Duurde een heelen tijd voor we onze zaken in de stad hadden...

aanzetten

nl.verhalenbank.38972

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur